หวังเอาไว้ อยากมีใคร คอยเคียงข้าง ยามอ้างว้าง อาวรณ์ นอนปลอบขวัญ อยากได้ยิน คำหวานซึ้ง กึ่งรำพัน คอยกีดกัน ยามทุกข์เข็ญ เป็นเพื่อนใจ แม้ยามสุข ให้สุขล้อม หอมคำหวาน ยามซมซาน ไม่ร้างลา ล้าไปไหน ยามมีฝัน อยู่ร่วมเคียง ฟังเสียงใจ ยามตัวไกล ไจไม่จาง ร่วมทางเดิน หากความหวัง ที่เฝ้าดู อยู่โลกไหน จะบินไป เคียงกายา พาเหาะเหิน ถึงรวดร้าว สิ้นแรงล้า กล้าเผชิญ พร้อมก้าวเดิน ด้วยพลัง หวังแห่งใจ แต่วันนี้ ยังทุกข์โศก ในโลกฝัน เพ้อรำพัน เพียงผู้เดียว เปลี่ยวหวาดไหว เพ้อกับจันทร์ ฝันกับดาว ยามหนาวใจ รอเพียงใคร หอบหวังมุ่ง มาปรุงเติม ทิพย์โนราห์ พันดาว
31 สิงหาคม 2550 19:29 น. - comment id 747196
หวังมีคนเคียงกายให้หายเหงา คลายความเศร้าทุกข์ท้อทอถักฝัน ปลอบประโลมเอาใจกันและกัน เป็นรางวัลชีวิตจิตเพ้อรอ
31 สิงหาคม 2550 19:41 น. - comment id 747204
อย่าหวังให้มากนะครับ พอผิดหวังแล้วจะเสีใจมาก
1 กันยายน 2550 00:38 น. - comment id 747298
รอความหวังต่อไปไร้ทางสู้ เรานั่งอยู่ตรงนี้ช่างแสนเหงา สู้ต่อไปนะคะ สักวันต้องเป็นของเรา
1 กันยายน 2550 17:30 น. - comment id 747529
ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นอนิจจังทั้งสิ้นครับ เรา อย่าไปตั้งใจมากนัก เพราะทุกสิ่งย่อมมีการเปลี่ยน แปลงเสมอครับ แก้วประเสริฐ.