หน้าส่วนตัว
คืนฟ้ามัวเมฆหม่นฝนพร่ำสาย
กระแสพรายสาดส่งลงพฤษสันต์
สายฝนร้าวชโลมใจไร้ดวงจันทร์
นิ่งเงียบงันแม้หริ่งไพรยังไม่ครวญ
ริมม่านฟ้ามีรอยช้ำจดจำรัก
ไร้เพิงพักหัวใจให้กำศรวล
ยามฝนพร่ำฝันอำพรางยังครางครวญ
ไร้แสงนวลแห่งจันทรายิ่งล้าใจ
หยดน้ำพรายกระทบลงตรงผืนหล้า
ดั่งใจข้าหลุดหล่นทนหวั่นไหว
ยามนี้รักหลุดลอยแสนน้อยใจ
เสียงหริ่งไพรยังไร้เงาเหงาสิ้นดี
ริมระเบียงใจร้าวหนาวลมฝน
ยังอวลอนอุ่นไอฝันสรรสร้างศรี
เขียนบทรักเรียงร้อยถ้อยวลี
เพียงยอมพลีสละร่างสร้างตำนาน
เชิญมาอ่านตำนานเศร้าเหงาที่สุด
ใจมีจุดอ่อนในไร้ผสาน
เขียนเป็นแต่กวีเศร้าเหงาร้าวราน
จะให้หวานซึ้งจนเอียนเขียนไม่เป็น
ลมพัดแรงทิวร่มไม้ระส่ายระส่ำ
ใจเปี่ยมช้ำอยู่ข้างในไร้คนเห็น
ดูภายนอกสุดเริงร่าแสนหน้าเป็น
ใจดวงเย็นอยู่ข้างในไร้วิญญาณ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ทิพย์โนราห์ พันดาว 30 ส.ค. 2550 23:22 น. - ID 106593 
2235
1
0
30 สิงหาคม 2550 23:26 น. - comment id 746727
ขอแก้"อวลอน เป็นอวลอลหน่อยดิไม่ว่ากันนะ"
31 สิงหาคม 2550 09:09 น. - comment id 746821
เวลาฝนตก..ทำไมทำให้ใจคนเหงาเนาะ
31 สิงหาคม 2550 13:07 น. - comment id 746939
ต้นยาง โดนกรีด ยังยืนหยัด ตระหง่านชัด ไม่ยอมแพ้ แก่ฟ้าฝน บอกนัย งดงาม ความอดทน พาผ่านพ้น เภทภัย ได้ทุกครา คนเรา ยุ่งใจ ในชีวิต จึงอย่าคิด ท้อแท้ และอ่อนล้า จงหยัดยืน ขืนข้อ ต่อชะตา ประกาศกล้า ข้านี้ ...สิคนจริง
31 สิงหาคม 2550 14:34 น. - comment id 747017
ทำใจให้เป็นสุขนะครับ
31 สิงหาคม 2550 20:18 น. - comment id 747243
เป็นบทกลอนที่ออกจากใจจริง ๆ นะขอรับ ไพเราะมาก....
1 กันยายน 2550 08:00 น. - comment id 747353
ไพเราะมากเลยครับ คุณ ทิพย์โนราห์ พันดาว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
