จำใจจากบ้านมาอำลาถิ่น ดั่งบินหลาโบยบินสู่ถิ่นฝัน จากใต้สุดขอบฟ้าอันดามัน สู่อีสานถิ่นฝันด้วยศรัทธา และแล้วคราบน้ำตาก็หยุดไหล ความห่วงใยเข้าแทนที่ความเหว่ว้า อีกสี่ปีจะไปพร้อมปริญญา ตอบแทนคุณบิดาคุณแผ่นดิน อีกสี่ปีไม่นานนักจะกลับบ้าน เป็นพยาบาลคืนสู่ทุกท้องถิ่น ลบคราบเลือดชาวประชาทั่วธานินร์ ลบน้ำตาให้สิ้นทั่วถิ่นไทย
29 สิงหาคม 2550 12:53 น. - comment id 745860
ดีค่ะ พระจันทร์แวะมาทักทายดูแลกันและกันนะค่ะ
29 สิงหาคม 2550 19:43 น. - comment id 746073
ขอให้สมหวังดั่งความตั้งใจนะครับ
30 สิงหาคม 2550 09:49 น. - comment id 746298
อันที่จริงผมรักในเครื่องแบบสีขาวมาก เคยเขียนกลอนเอย เขียนเรื่องสั้นเอย เกี่ยวกับ อาชีพนางพยาบาลมากครับ ขออวยพรให้สำเร็จ นะครับ อ้อหากเรียนทางภาคอีสาณ ควรไปเยี่ยม คุณราชิกาด้วยนะครับ นั่นก็นางพยาบาลแต่เป็น พยาบาลระดับ vip ครับ อยู่ขอนแก่นครับ แก้วประเสริฐ.