ผู้หญิงมือสอง

27 สิงหาคม 2550 13:41 น. - comment id 744874

ใช่เลยค่ะ

หัวใจเรา เลือกเอง  สุขเอง  ช้ำเอง

ตัวของเราใจของเรา  ขอเลือกเอง


แวะมาอ่านกลอนเพราะๆ ของลุงแก้วค่ะ

จิตรำพัน

27 สิงหาคม 2550 14:04 น. - comment id 744879

สวัสดีค่ะครูแก้ว

กลอนถูกใจเหลือเกินค่ะ
จิตรำพันเลือกแล้วที่จะก้าวเดิน  และต้องเดินไปถึงจุดหมายให้ได้ค่ะ  ขอสัญญา

ครูสบายดีไหมคะ  ดูแลตัวเองด้วยค่ะ 
รักและเคารพเสมอจิตรำพัน

ไหมไทย

27 สิงหาคม 2550 14:38 น. - comment id 744898

เรื่องของเราตัวเราเลือกที่จะเดิน
สุขทุกข์อยุ่ที่ตัวเองจริงๆเนาะ

อาราเล่

27 สิงหาคม 2550 14:38 น. - comment id 744899

สวัสดีเจ้าค่ะ คุณลุงแก้วประเสริฐ
หนูขออนุญาต มาชื่นชมบทกลอนด้วยหัวใจ เจ้าค่ะ

หลั่งน้ำตา มาล้างใจ ให้หยุดคิด
กับชีวิต ติดความใน ใคร่หม่นหมอง
ขอลบเลือน เตือนหัวใจ มิใฝ่ปอง
เป็นเจ้าของ ผองหัวใจ ใครผ่านมา

แล้วดำเนิน เดินต่อไป ด้วยใจมั่น
เพื่อยืนยัน ฉันอยู่ได้ ไม่เหว่ว้า
เพียงลำพัง ด้วยใจฝัง ดั่งอุรา
มิยากเสีย เบี้ยน้ำตา อีกคราเลย

ด้วยเข้าถึงบทกลอนของคุณลุงจริง ๆ
ขออนุญาต นะเจ้าคะ 
มันอดไม่ได้จริง ๆ กลอนพาไป

cha. toc.bangkok

27 สิงหาคม 2550 18:52 น. - comment id 744928

หวัดดีครับพี่
   มีใครไปยุ่งกับพี่มากหรือถึงได้รำพึงรำพันขนาดนั้น (ล้อเล่นครับ) ยังคิดถึงพี่อยู่นะครับ ส ขอให้พี่มีสุขภาพแข็งแรงต่อไปเรื่อยๆ นะครับ 
 พวกน้องยังสบายดี ตอนนี้เหลือน้อยแล้วครับ
    ด้วยความเคารพ ครับ

อารีณา

27 สิงหาคม 2550 19:47 น. - comment id 744945

ชีวิตข้า มายา   ที่เวียนว่าย
เรื่องดีร้าย ใครก็ อย่ามาสน
ก็ตัวข้า ก็รู้  ข้าก็คน
อย่ามาสน  ตะพาย  ข้ารู้เอง

  แฮ่ะๆๆ.. กลอนพาไปค่ะ ครูแก้ว
พอดี รีณา อินน์ บทกลอน ของ คุณครูมากไป
เอ..กลอน บทนี้ ฉีกแนวป่าวคะเนี่ยะ คุณครู 
จากแนว หวานๆ อันนี้ มาอิกแนว แบบแกร่งๆเน๊อะ ก็เพราะไปอิกแบบค่ะ  
ชื่นชมจริงๆค่ะ 
คุณครูแก้วสบายดีนะคะ  

กชมนวรรณ

27 สิงหาคม 2550 20:16 น. - comment id 744951

 


กลอนวันนี้ดูดุจังเลยค่ะ มีใครทำให้เคืองหรอค่ะ อ่านแล้วมันกดดันจังค่ะ ไม่น่าเชื่อเวลาหวานๆ จริงๆ เวลาดุ แหะดุได้ใจ สมกับเป็นครูที่มีคนอยากฝากตัวเป็นศิษ เอะ รันพูดมากไปไหมเนี่ย ขอโทด ค่ะ ถ้าเคื่องอย่าดุนะค่ะ

bananaleaf

27 สิงหาคม 2550 20:28 น. - comment id 744957

 ลุงแก้วประเสริฐ 

อ่านแนวกลอนลุงตั้งนานไม่เคยเห็นแบบนี้เนาะ..ก็อ่านตั้งหลายรอบพยายามตีความ
จากแนวกลอนคุณลุงดูค่ะ...แล้วก็เลยลองแต่งกลอนตามแนวของลุงดูค่ะ...ตรวจให้ด้วยนะคะ  

วิถีข้าใครอย่ามากำหนด
จะอิ่มอดหมดสิ้นดินกลบหน้า
มิยลยินอินทร์พรหมยมพญา
หมายบัญชาข้าหรือจะถือดี

แม้นต้องช้ำร่ำดายอย่าหมายข้อง
มิร่ำร้องครองใครใคร่หลีกหนี
แม้นทุกข์โลมโถมถาประดามี
จักภักดีพลีนางบนกลางใจ

มิหวังใดใครยุ่งมุ่งลิขิต
ขีดชีวิตข้าเองเกรงหน้าไหน
สุขบนสิ่งเสแสร้งแสลงใจ
จึงผลักไสไกลพ้นหนทางเดิน

เก็บเศษเสี้ยวขื่นขมไว้ชมชื่น
เก็บสะอื้นกลืนกล้ำย้ำห่างเหิน
เก็บอาลัยใจร้าวด้วยเขาเมิน
อยู่อย่างซากยับเยินเผชิญเดียว

รักษาสุขภาพนะคะคุณลุง

พิมญดา

27 สิงหาคม 2550 22:08 น. - comment id 745019

ขอคารวะทั้งคณุคุณลุงแก้ว
กะครูรพีนะเจ้าคะเพราะมากๆ
อ่านให้เห้ฯภาพอ่านให้เห็นตัวตน
ดีคะ...ตัวตนของเรา..

น้ำตา

27 สิงหาคม 2550 22:28 น. - comment id 745031

***.......***

ยังดีที่มีหยาดน้ำตาให้รินไหล
ร้องไห้ตายคงไม่มีใครมาสน
แค่หนึ่งคนเกิดมาในวังวน
คิดสับสนวุ่นวายไปทำไม

ร้องไปเถิดร้องไห้เป็นสายเลือด
อย่าหวังเรียกร้องร่ำหาน้ำตาไหล
ร้องไปเถิดร้องไปใครเสียใจ
ร้องไห้ไปให้ใก้ลตาย..ตายไปเลย

Black MooN

28 สิงหาคม 2550 00:11 น. - comment id 745078

ดีคะ แวะมาทักทายคุณ แก้วประเสริฐค่ะ

ศรรกรา

28 สิงหาคม 2550 00:35 น. - comment id 745095

คุณลุงแก้วฯ
      ศรรกราขอเป็นฝ่ายนั่งอ่าน  นอนอ่านดีกว่าค่ะ
แต่งไม่เป็นเลยแนวประมาณนี้ค่ะ  แต่ขอ
ชมเชยด้วยใจจริงนะคะว่าแต่งได้ดีมากเลยค่ะ 

 (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)  

Silver Snitch

28 สิงหาคม 2550 02:47 น. - comment id 745117

เพียงพลิ้ว

28 สิงหาคม 2550 08:28 น. - comment id 745159

ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราทั้งนั้นนะคะคุณลุ
สำหรับกานต์แล้ว
บางทีก็เก็บเอาทุกอย่างมาคิดหมด 
บางทีก็ลืมไปหมดเลยค่ะ

ปราณรวี

28 สิงหาคม 2550 09:14 น. - comment id 745191

สวัสดีค่ะคุณลุงแก้วประเสริฐ ป.แวะมาทักทาย
เฉยๆ นะคะ ช่วงนี้ยุ่งๆ หัวไม่แล่นเลยค่ะ แต่ง
กลอนไม่ค่อยออกเลย..วันนี้กลอนคุณลุงดูดุจัง
เรื่องอะไรไม่สบายใจก็โยนทิ้งไปเนอะ หยุด
เครียดเข้าพรรษาค่ะ..ขอให้มีความสุขมากๆ
นะคะ

แมงกุ๊ดจี่

28 สิงหาคม 2550 13:27 น. - comment id 745268

ตัวเรา....
บางสิ่ง  ก็ขึ้นอยู่กับเราไม่ได้นะคะ
ต้องมคนอื่น ๆ  และภาวะแวดล้อมต่าง ๆ  ด้วย

คุณแก้วฯ  สบายดีนะคะ
รักษาสุขภาพนะคะ  

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 14:19 น. - comment id 745317

คุณ  ผู้หญิงมือสอง

        ถูกต้องแล้วครับใครเลือกเราไม่ได้หรอก
นอกจากใจของเราเท่านั้นที่จะเลือกทางเดินเอง
ครับขอบคุณ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 14:22 น. - comment id 745326

คุณ จิตรำพัน

      เมื่อใจเราปรารถนาสิ่งใดจงอย่าท้อถอยจงเดิน
ไปในทางที่ถูกที่ควรตามใจเราต้องการ ขอให้สมหวัง หากว่าผิดพลาดก็สามารถตั้งต้นเริ่มใหม่
ได้อีก ไม่มีสิ่งใดจะไม่สำเร็จหรอกนอกเสียจากใจ
ของเราจะไม่คิดจะต่อสู้ครับ ขอบคุณ

                  แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 14:24 น. - comment id 745329

คุณ ไหมไทย

         ครับคนอื่นไม่สามารถจะมาบังคับจิตใจเราได้
ตลอดไปหรอกครับ นอกเสียจากใจเรา บางครั้งเรา
ก็ยังไม่สามารถบังคับใจเราได้เลยครับ ขอบคุณ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 14:26 น. - comment id 745333

คุณ อาราเล่

          ครับเขียนกลอนเก้าได้งดงามครับ ขอบคุณ

                  แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 14:31 น. - comment id 745340

คุณ cha toc.

         สวัสดีน้องรัก  ดีใจจริงๆที่แวะมาเยี่ยมเยียนพี่
ตั้งแต่ไปที่ทำงานครั้งสุดท้ายแล้วก็ไม่ได้ไปอีกเลย
เนื่องจากสุขภาพไม่ค่อยดีนัก อีกอย่างจะเป็นการ
รบกวนพวกเราไปเสีย   แต่ก็คิดถึงเสมอๆ คิดว่า
ป่านนี้ทุกๆคนคงจะเป็นใหญ่เป็นโตกันไปหมดแล้ว
บอกทุกๆคนด้วยว่า ผมยังรำลึกคิดถึงเสมอๆครับ
หากจะพบผมก็มาทางนี้ได้เลย เพราะผมจะมักส่ง
งานทางนี้ เพื่อฝึกสมองมิให้ฝ่อไปเท่านั้นเอง
บอกกฤษฏา โดยเฉพาะเฉลิมชัย เสี่ยมและทุกๆคน
ด้วยนะครับ ว่ายังรักและคิดถึงเสมอ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 14:34 น. - comment id 745343

คุณ อารีณา

        กลอนบทนี้ถ้าอ่านแล้วจะหมายถึงคนสามคน
อยู่ในกลอนเดียวกันครับ  เปลี่ยนเล่นๆนิดๆหน่อย
ครับไม่มีอะไรหรอก สนุกสนานไปตามประสาคนแก่
ขอบใจมากนะครับ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 14:37 น. - comment id 745349

คุณ กชมนวรรณ

         อย่างที่บอกไว้ช้างบนแหละครับมีคนสามคน
ในกลอนเดียวกัน คือแย่งรักหักสวาทกันครับ อิอิ
ไม่มีใครทำให้เดือดร้อนหรอกครับ  นอกจากจะ
สนุกสนานไปเรื่อยๆแหละครับ ขอบคุณครับ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 14:40 น. - comment id 745352

คุณ bananaleaf

           ครับเป็นกลอนที่หากอ่านดูจะรู้ได้ว่ามีคน
ถึงสามคนอยู่รวมกันเพื่อชิงรักหักสวาทกันครับ 
ส่วนของคุณก็เขียนได้เยี่ยมเช่นกันแต่เพียงว่า
เป็นเพียงฝแค่รำพันฝ่ายเดียวครับ  แนวนี้ผม
เขียนเพื่อสนุกๆเล่นเท่านั้นเองครับ  เดี๋ยวนี้เก่ง
มากแล้วครับ ขอบใจมากครับ

                  แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 14:41 น. - comment id 745353

คุณ พิมญดา

           ขอบคุณมากครับ

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 14:44 น. - comment id 745357

คุณ  น้ำตา

           อิอิ...เป็นเรื่องที่ผมแต่งขึ้นเพื่อสนุกๆเท่านั้น
ครับมิมีอะไรหรอกครับ ผมว่ากลอนผมนั้นห้าว
แล้วครับแต่ของคุณกลับห้าวกว่าผมเสียอีกครับ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 14:45 น. - comment id 745358

คุณ Black Moon

        ขอบคุณมากครับ ว่างๆแวะมาทักทายบ้างนะครับ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 14:47 น. - comment id 745361

คุณ ศรรกรา  

       ฮ่าๆๆเป็นแนวที่ผมคิดขึ้นมาเองครับมันทั้งดุดัน
น้อยใจและรำพันครับ ระหว่างคนสามคนครับ อิอิ
ขอบคุณครับ

                 แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 14:49 น. - comment id 745364

คุณ silver snitch

           ขอบคุณยิ่งในน้ำใจไมตรีที่มอบให้ผมเสมอๆ
ครับ ขอบคุณ

                  แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 14:52 น. - comment id 745367

คุณ เพียงพลิ้ว

       ใช่แล้วจ๊ะหลานรักทำได้อย่างหลานก็ดีไปอย่าง
เพราะจะได้ไม่ต้องกังวลคิดมากจ๊ะ แต่อย่าเก็บไว้มาก
นะจ๊ะ รักเสมอ

                 แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 14:56 น. - comment id 745372

คุณ ปราณรวี

        เป็นการต่อว่าต่อขานรำพันกัน ระหว่างคนสาม
คนครับ ผมเองไม่มีอะไรเหมือนกับแต่งนิยายเช่น
กันครับ ผมเองเหมือนหลานกานต์คิดไปคิดมาก็ทิ้ง
ลืมไปครับ เลยสบายใจปล่อยว่างๆไว้ครับ เพราะ
คิดเสมอว่าเหลือเวลาอีกไม่เท่าไหร่แล้ว ก็คงจะจบ
สิ้นกันทีสำหรับนามปากกา " แก้วประเสริฐ." หาก
วันที่หายไปแล้วไม่มีผลงานนั่นแหละคือสิ้นสุด
ของนามปากกานี้ครับ อิอิ ขอบคุณมากครับ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 15:01 น. - comment id 745376

คุณ แมงกุ๊ดจี่
 

         คุณมะกรูดครับคิดถึงหายไป  มาแล้วดีใจจัง
คนเรานั้นอยู่ที่ตัวเราเองแหละเป็นสำคัญ คนอื่น
นั้นเพียงแค่ตัวประกอบการแสดงครับ อิอิ  ขอบคุณ
ยิ่ง ผมเองเวลาเขียนกลอนจบส่งปั๊บหายปุ๊บเลยครับ
ส่วนใหญ่รุ่งขึ้นอีกวันแหละถึงจะได้มาพบกันตอบ
คำถามกัน แต่ก็มีบ้างที่แวะเข้ามาอ่านงานบ้างครับ
จะเป็นเอกลักษณ์ผมก็ได้คือมักจะตอบในวันรุ่งขึ้น
เสมอๆครับ  รักเสมอ

             แก้วประเสริฐ.

โคลอน

28 สิงหาคม 2550 17:35 น. - comment id 745488

หอบกำลังใจมาฝากค่ะ

แก้วประเสริฐ

28 สิงหาคม 2550 17:50 น. - comment id 745504

คุณ โคลอน

         ขอบคุณมากเลยครับ ขอบคุณจริงๆครับ

                 แก้วประเสริฐ.

เฉลิมชัย ไปรษณีย์

28 สิงหาคม 2550 23:11 น. - comment id 745632

เป็นคำกลอนที่กินใจน้องมากเลยนะครับ
ขอขอบคุณที่รังสรรค์กลอนบทนี้
  รักจากน้องขัย ไปษณีย์

แก้วประเสริฐ

29 สิงหาคม 2550 10:21 น. - comment id 745766

คุณ  เฉลิมชัยฯ

           น้องรักพี่เองคิดถึงเสมอๆๆ มิเคยลืมเลือนเลย
แล้วอัญฯล่ะสบายดีหรือ  พี่เองสุขภาพไม่ค่อยดี
เลยไม่ค่อยได้ไปไหน นอกจากดูคอมฯแต่งกลอน
บ้างเขียนเรื่องสั้นๆบ้าง ยาวๆบ้าง เพื่อฝึกสมองไว้
มิให้มันฝ่อ   บ้านที่พี่อยู่นี้ก็ได้น้องรักนี่แหละเห็น
บ้าน หิ้งพระนึกถึงน้องทุกครั้ง บ่นอยู่เสมอๆแหละ รักเสมอ

             แก้วประเสริฐ.