อันสุขใดไหนเท่าเราอิ่มท้อง สมบัติกองแต่ป่วยไข้ใช่สุขสันต์ โลกสดใสใจดีมีประกัน ไม่ต้องหวั่นเกรงภัยใครรังแก เพราะไม่มีสิ่งใดให้เขาปล้น ต่างยากจนเหมือนกันนั้นของแน่ จึงเห็นใจช่วยเหลือเอื้อดูแล เกิดมาแต่ร่างกายไม่ผูกพัน คือนิยามความรักประจักษ์แท้ เหมือนดังแม่รักลูกเฝ้าปลูกขวัญ ไม่คิดหวังสิ่งใดเป็นรางวัล แม้ลูกนั้นเป็นอย่างไรใจอาวรณ์ อิสระแห่งหัวใจคลายยึดมั่น ร่วมสานฝันสิ่งดีดีมีมาก่อน ชีวิตคนหวังความสุขทุกบทตอน เฝ้าวิงวอนใขว่คว้าหาทางไป ได้สมหวังตั้งใจยังไม่พอ ยังเกิดก่อด้วยพลังมีหวังใหม่ แล้วจะเป็นอย่างนั้นนานเท่าใด จวบเข้าวัยชรามาไตร่ตรอง
24 สิงหาคม 2550 21:39 น. - comment id 743737
มีความหมายดีนะคะ
24 สิงหาคม 2550 23:17 น. - comment id 743764
เรนแวะมาทักทายนะคะ..
25 สิงหาคม 2550 00:11 น. - comment id 743807
อารีณา สวัสดียามดึก ขอบคุณสำหรับข้อคอมเมนท์นะคะ
25 สิงหาคม 2550 00:12 น. - comment id 743809
เรน........... สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
25 สิงหาคม 2550 01:03 น. - comment id 743828
พี่เก็จถะหวา ความสุขบางที่ไม่ใช่วัตถุสิ่งของ ความสุข มันอยู่ในใจ บางทีเราหิว ก็สุขได้เหมือนกันน๊า (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
25 สิงหาคม 2550 04:23 น. - comment id 743871
ไม่มีรักใดยิ่งใหญ่กว่ารักของแม่ค่ะ...
25 สิงหาคม 2550 10:34 น. - comment id 743971
สวัสดีค่ะพี่เก็จถะหวา เห็นด้วยค่ะ ไม่มีรักของใครเท่ารักที่พ่อแม่มีให้ลูก
25 สิงหาคม 2550 14:13 น. - comment id 744026
ศรรกรา........ ถูต้องแล้วครับ..........เย้! white rose และจิตรำพัน รักแม่น้อ พระผู้ให้
26 สิงหาคม 2550 16:14 น. - comment id 744430
รักของแม่จริงแท้แน่นอนค่ะ....