ไม่ตั้งใจจะหวนคิดวันเก่า ที่เคยเศร้าร้าวในใจหม่นหมอง เพียงกรายใกล้หางห่างตาพลันนอง หวลคืนครองขมขื่นเมื่อวันวาน หลายปีแล้วผันผ่านที่เจ็บปวด ครั้งร้าวรวดเนื่องทุกข์สุขผสาน สามปีคบจบสิ้นผ่านตามกาล นึกว่านานลืมได้ที่เจ็บตรม เมื่อแรกรักแสนดีไม่มีเปรียบ เกินใครเทียบน้ำใจรักสุขสม ใน ที่รัก น้ำจิตน่านิยม หน้าที่ชมไม่พร่องไม่ขาดเกิน กาลผันผ่านไม่นานในความรัก แจ้งประจักษ์ตัวเธอที่ขาดเขิน ร้ายรุนแรงอารมณ์ที่ต้องเมิน แต่ต้องเดินต่อไปจังหวะตน เนื่องเพราะกลัวอารมณ์จึงวุ่นจิต หากสักนิดรับฟังด้วยเหตุผล บอกกล่าวได้ไม่โกรธลืมตัวจน ผวาลนช้ำล้นทั้งกายใจ รู้บ้างไหมผู้หญิงเอ่ยคำลา ยากจะว่าเปล่งได้ใจหวั่นไหว เพราะยังรักแต่ขอลาจากไกล รักษาไว้ซึ่งกายให้เบาบาง โอ้อกช้ำตรมเศร้าและหมองหม่น เมื่อได้ยลยินเสียงอย่าเมินหมาง ที่เธอขอกลับคืนเติมใจจาง ขอให้กว้างโอกาสรักกลับมา เธอบอกฉันรักมากจึงทำผิด หึงไปนิดไม่ฟังที่รักจ๋า ให้โอกาสกลับตัวอีกสักครา ในอุราสั่นรัวด้วยร้าวราน ที่ผ่านมากี่ครั้งที่ได้พบ ได้ประสบเจ็บช้ำเกินกล่าวขาน ใจแข็งไว้อย่ากลับทรมาน ที่พบพานมากเกินจะอ่อนใจ เธอไม่รู้หรอกว่าฉันยิ่งเจ็บ เพราะยังเหน็บรักไว้ในอกไหว เอ่ยปากเลิกทั้งรักเจ็บเกินใคร ช้ำตกในเกินคุณจำนรรจา รอยแผลช้ำเป็นรอย แผลเป็น ฝัง เตือนใจนั่งพินิจจิตปรึกษา เริ่มระวังใจชายที่เข้ามา ไม่รู้ว่าใจจริงหรือหลอกลวง
24 สิงหาคม 2550 21:20 น. - comment id 743719
สิ่งที่ควรจำกลับลืม สิ่งที่ควรลืมกลับจำ จริงๆ เท็จๆ เท็จๆ จริงๆ พูดไปงงไป อมิตตพุทธ ไปแร่ะ
24 สิงหาคม 2550 21:23 น. - comment id 743723
ลืมมันนะคะ
24 สิงหาคม 2550 21:54 น. - comment id 743744
อืม...มาแล้วจ้าคนสวย... มามะมาพี่ซับน้ำตาให้นะมามะ
24 สิงหาคม 2550 22:46 น. - comment id 743759
สวัสดีค่ะคุณปลายตะวันขอบคุณที่แวะมานะคะ
วันนี้ขอเศร้าในอารมณ์สักวัน
จะจริงหรือเท็จอยู่ที่ปลายลิ้นแค่นั้นเองค่ะ ยากจะหาข้อพิสูจน์
24 สิงหาคม 2550 22:50 น. - comment id 743761
สวัสดีค่ะพี่อารีณาขอบคุณนะคะที่แวะมา บางครั้งก็ยังตามมา แม้กระทั่งในฝัน
จะพยายามลืมค่ะ
24 สิงหาคม 2550 22:53 น. - comment id 743767
สวัสดีค่ะพี่จันทร์หายไปนานนะคะ
ขอบคุณนะคะที่จะปลอบใจน้อง อิอิ
พอว่างรีบเอ่ยคารมเชียวนะจ้ะ
24 สิงหาคม 2550 23:19 น. - comment id 743777
....
24 สิงหาคม 2550 23:20 น. - comment id 743779
เมื่อไหร่น๊า..เรนจะเขียนได้แบบนี้....
25 สิงหาคม 2550 00:51 น. - comment id 743823
แวะมาอ่านเพราะดีน๊า ขอร่วมแจมด้วยค่า วันเก่า ที่เดิม เคยเจ็บ หนาวเหน็บ ในใจ ไห้หวน ทำไม รักเร่ เรรวน ใจป่วน ที่เก่า ร้าวราน
25 สิงหาคม 2550 01:09 น. - comment id 743829
น้องจิตอำพัน......... เหตุการณ์ที่เราอยากลืม มันกลับจำได้ แต่เหตุการณ์ที่เราอยากจำ ทำไมกลับลืม มันน่าแปลกน่ะ (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
25 สิงหาคม 2550 03:20 น. - comment id 743840
ที่เราจำได้ดีเพราะว่าใจเรายังผูกพันอยู่...แต่โกหกตัวเองว่าอยากลืม...
25 สิงหาคม 2550 04:22 น. - comment id 743870
ความรักความเข้าใจอยู่ที่คนสองคนเท่านั้นค่ะที่รู้......
25 สิงหาคม 2550 09:23 น. - comment id 743938
ฮ่าๆๆๆสมแล้วที่แนะนำ ฝึกให้เกิดเป็นนิสัยจนเคยชิน ใส่อารมณ์ลงไป อีกนิดเติมรสให้เข้มข้นสักหน่อยจะอ่อนพลิ้วกว่า นี้เลือกอักษรสัมผัสกันนะจะ ดีแล้วดีใจด้วยจ้า รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
25 สิงหาคม 2550 10:31 น. - comment id 743968
สวัสดีค่ะคุณ เรนเรนก็ศิษย์มีครูนี่คะ
ทำได้แน่นอน โดยเฉพาะเรามีครูเดียวกันค่ะ
อิอิ
เก็บให้ครบนะคะ ครูแก้วใจดีค่ะ เป็นกำลังใจให้
25 สิงหาคม 2550 10:41 น. - comment id 743973
สวัสดีค่ะพี่เก็จถะหวาขอบคุณที่ชมนะคะ
25 สิงหาคม 2550 10:43 น. - comment id 743974
สวัสดีค่ะพี่ศรรกราความจริงก็ผ่านมานแล้ว ทำไมยังตามมาก็ไม่รู้นะคะ
พี่มียาให้ลืมไหมคะ อยากได้จัง อิอิ
25 สิงหาคม 2550 10:47 น. - comment id 743975
สวัสดีค่ะพี่รพีจิตรำพันอยากจะลืมค่ะ ไม่อยากคิดถึงอะไรอีก แต่มันยากจัง
และมันทำให้เราต้องคิดให้ดีเมื่อมีคนเข้ามา คงเป็นข้อดีเพียงข้อเดียวมังคะ
ยังผูกพันธ์รึเปล่าไม่รู้ค่ะ
25 สิงหาคม 2550 10:55 น. - comment id 743977
สวัสดีค่ะคุณกุหลาบขาวใช่แล้วค่ะ รู้กันแค่สองคน
เพราะจิตรำพันไม่เคยเอาปัญหาไปเล่าให้ใครฟังเลยค่ะ
ไม่อยากให้ใครปวดหัวไปด้วย
ขอบคุณที่แวะมานะคะ
25 สิงหาคม 2550 10:59 น. - comment id 743979
สวัสดีค่ะครูแก้วดีใจจังค่ะ
ขอขอบคุณครูแก้วมาก ๆ นะคะ
จิตรำพันพยายามแต่งโคลงค่ะ แต่ยังสร้างอารมณ์ไม่ได้ ช่วงนี้ยุ่งมาก ครูสบายดีไหมคะ รักและเคารพเสมอค่ะ
จิตรำพัน
25 สิงหาคม 2550 12:29 น. - comment id 743997
สวัสดีจ๊ะ บางสิ่งที่อยากจำเรากลับลืม บางสิ่งที่อยากลืมเรากลับจำ คนเรานี้คิดให้ดีก็น่าขำ อยากจำ กลับลืมอยากลืมกลับจำ คนเราก็มีอยู่แค่นี้จริงๆน๊ะ แต่ยังไงเราก็ต้องรักตัวเองให้มากๆนะค่ะ...บาย
25 สิงหาคม 2550 18:23 น. - comment id 744109
บางครั้ง...ยากจะหักใจลืม..ต้องทำใจให้เข้มแข็งค่ะ...มาเป้นกำลังใจให้นะคะ...
26 สิงหาคม 2550 07:36 น. - comment id 744268
งดงามจ้า เห็นไหมหากใจเขียนแล้ว จะเขียนได้ยาวสักเพียงไหนก็สามารถทำได้ไม่ ติดขัดเน๊อะ อิอิ เยี่ยม แต่ส่วนใหญ่ดี บางบท ขาดสัมผัสนอกใน แต่ค่อยๆเป็นค่อยๆไปนะจ๊ะ จะยิ่งดีกว่านี้อีก เพราะจะทำให้คนอ่านอารมณ์ อ่อนไหวยิ่งขึ้นจ๊ะ รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
26 สิงหาคม 2550 10:07 น. - comment id 744312
สวัสดีค่ะพี่ดิออร่าขอบคุณนะคะ สัญญาว่าจะรักตัวเองให้มากเท่าที่ทำได้ค่ะ
ดูแลตัวเองด้วยนะคะ
26 สิงหาคม 2550 10:20 น. - comment id 744313
สวัสดีค่ะคุณราชิกาขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจค่ะ
จิตรำพันกำลังพยายามค่ะ ส่งผลข้างเคียงคือ ทำให้บ้างาน อิอิ
26 สิงหาคม 2550 11:38 น. - comment id 744345
สวัสดีค่ะครูแก้วขอบคุณที่แนะนำนะคะ จิตรำพันจะนำไปปรับปรุงให้มากขึ้นค่ะ
ดีใจค่ะที่ผลงานดีขึ้น อิอิ
ขอให้ครูสุขภาพดีนะคะ
เป็นห่วงค่ะ
จิตรำพัน
26 สิงหาคม 2550 12:28 น. - comment id 744360
เมื่อแรกรุ่นดรุณีมีความรัก ก็จะมักไม่จีรังดังคำสอน แบบฝึกหัดทำเล่นอย่าอาวรณ์ จวบถึงตอนเติบใหญ่ให้คิดตรอง เบ็ญจเพศเขคภัยใคร่ระวัง หากผิดหวังจิตใจได้หม่นหมอง จึงสมควรสบตาหาคู่ครอง ใยไม่ลองคบเราเหงาเหมือนกัน อิอิ สรุปง่ายไม๊ล่ะ อิอิ
26 สิงหาคม 2550 15:59 น. - comment id 744414
สวัสดีค่ะคุณฤกษ์ (ไม่ได้ล๊อกอิน)อันตัวน้องเบ็ญจเพศต้องหนักอก อยากจะยกให้ใจเบาไร้หม่นหมอง แต่ยากหาใครมารักสมใจปอง อยากจะลองคบพี่ไว้แต่กลัวใจ อิอิ
26 สิงหาคม 2550 16:15 น. - comment id 744431
ใจเย็นๆค่ะแล้วเวลาจะพาเราออกจากความหลังที่ฝังใจเอง...
26 สิงหาคม 2550 16:23 น. - comment id 744446
สวัสดีค่ะ โคลอนขอบคุณนะคะ จะพยายามค่ะ อยากรู้เหมือนกันค่ะว่าลืมได้หรือยัง จะหาอะไรพิสูจน์ดีคะ
เพราะบางทีคิดว่าตัวเองไม่ฝังใจ แต่บางวันยังฝันถึง
26 สิงหาคม 2550 16:48 น. - comment id 744451
ตื่นกลางคืนในฝันใจสั่นรัว ห้องมืดมัวนองนอกทะลักสาย ยากกลั้นกลืนสั่นฝืนใจรั้งกาย ยั้งจิตคลายสะอื้นฝังลงไป เลิกแล้วนะหยุดซะมันไม่ไหว เจ็บเกินใจทนได้ลืมความหลัง ยังหลอกหลอนใจอ่อนไร้กำลัง อยากฉุดรั้งจิตใจให้ก้าวเดินเหนื่อยเกินไปแล้วนะ พอสักทีได้ไหม
26 สิงหาคม 2550 17:07 น. - comment id 744466
ชีวิตคนก็เป็นแบบนี้เอง
26 สิงหาคม 2550 17:18 น. - comment id 744468
ถ้าเราลืมไม่ได้จริงๆก็ฝังมันไว้ค่ะ...ฝังให้ลึกที่สุดและอย่าขุดขึ้นมาในความคิดเลย...แนะนำดีเปล่าเนี่ย...
26 สิงหาคม 2550 17:23 น. - comment id 744470
สวัสดีค่ะพี่ก่องกิกช่วงนี้น้องใจอ่อนแอจังเลยค่ะ
อยากแข็งแกร่งจัง
26 สิงหาคม 2550 17:43 น. - comment id 744476
สวัสดีค่ะคุณโคลอนขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ ถ้ายังไงจะลองนำไปใช้ดู สถานการณ์ความรักมักแตกต่าง ใจอ้างว้างมางเมินเหลือเกินหนอ หลากเรื่องรักมากอารมณ์ชื่นชมพอ ขมขื่นคลอเคล้ากลืนเมื่ออกตรม ต่างคนต่างรักในมุมมองที่แตกต่าง
ช่วงนี้คงร้องเพลงนี้แน่ ๆ ค่ะ ...เจ็บนี้อีกนานนนนน ...เจ็บช้ำกว่าใครรรรร เกินกว่าใคร.....
ดูสิยังมีอารมณ์ร้องเพลงได้อีก อิอิ
26 สิงหาคม 2550 18:00 น. - comment id 744479
26 สิงหาคม 2550 19:56 น. - comment id 744509
สวัสดีค่ะพี่รีณาขอบคุณสำหรับกำลังใจที่แวะเวียนมาให้น้องคนนี้เสมอนะคะ
ช่วงนี้แปลก ๆ ค่ะ ไม่รู้ทำไมจิตใจถึงได้อ่อนแอขนาดนี้
ขอเวลาสัก 3 - 4 วันนะคะ รับรองจะกลับมาสนุกสนานค่ะ อิอิ
ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ คิดถึงค่ะ