เสียงปุ๋งๆ และปั๋งๆ สั่นประสาท พสุธากัปนาท ให้หวาดผวา กลิ่นสยอง ก็ค่อยๆ ลอยตามมา แค่มองตา เธอและฉัน เรารู้กัน จุงมือกันก้าวขาออกจากร้าน ปล่อยโต๊ะว่าง รอเราอยู่ ไว้ข้างหลัง ใครจะว่า อย่างไร ก็ช่างมัน เราสองคน รีบไปยัง ร้านใหม่เลย
จะดูแลหัวใจเธอ 24 ส.ค. 2550 09:43 น. - ID 106364 
1044
3
0
24 สิงหาคม 2550 09:45 น. - comment id 743385
มือไวอีกแย้วอ่ะ ยังมะทันเสร็จเยย ดันกด enter หงิๆๆๆๆๆ เป็นเหตุการณ์สมมุติง่ะ เพราะคิดถึงคนที่อยู่ใกล เผื่อเข้ามาอ่าน จะได้ฝากรอยยิ้มไว้บนหน้าเธอง่ะ หงิๆๆๆๆ
24 สิงหาคม 2550 10:42 น. - comment id 743417
เสียงไรหว่า ...ดังปุ๋งๆ ปังๆ อิอิ
24 สิงหาคม 2550 12:02 น. - comment id 743457
งง
24 สิงหาคม 2550 16:26 น. - comment id 743597
เอ่อ คือว่า ไม่เคยเป็นหร่อกค่ะแบบนี้ และก็ไม่ค่อยอยากเป้นด้วย..แฮะ แล้วไงต่อค่ะเนี้ย...
24 สิงหาคม 2550 16:59 น. - comment id 743618
ขอบคุณครับทุกๆเสียง ที่เข้ามาฟัง มาดม อ่ะจึ๊ยๆๆๆ อืม.. แสดงว่าคุณมณีจันทร์ ไม่ได้ใช้เสียงปุ๋งๆปั๋งแน่เยยอ่ะ คงจะใช้เสียงอื่นง่ะ ก๊ากกกคุณก่องกิก อย่างงเยยคับ อิอิอิ เหตุการณ์แบบนี้ อาจเกิดขึ้นเมื่อไรก็ได้น้า มันเป็นเรื่องธรรมชาติง่ะ จริงป่ะ เอิ๊กกกก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
