ความรู้สึกของคนที่ถูกทิ้ง ยืดอกหยิ่งเยาะใครคงอายเขา ต้องเก็บตัวเท่านั้นจึงบรรเทา สภาพเก่าตามมาคอยราวี ปล่อยฉันไว้ลำพังจะได้ไหม ปล่อยฉันไปตามทางห่างวิถี ปล่อยฉันจากความรักขอสักที ปล่อยฉันมีอิสระในตัวเอง ไม่เคยคิดรังแกแม้สักนิด แค่ไม่คิดสานต่อพ้อข่มเหง เจ็บแล้วจำฝังหัวยังกลัวเกรง เธอละเลงความผิดเฝ้าบิดเบือน เชิญระบายความแค้นสุมแน่น.อก เชิญตีอกชกตัวรัวเชือดเฉือน แต่อย่าหวังว่าอ่วมแล้วร่วมเรือน นับดาวเดือนดีกว่า..เห็นหน้าเดิม.. ..
กุ้งหนามแดง 23 ส.ค. 2550 19:06 น. - ID 106343 
1613
7
0
23 สิงหาคม 2550 19:18 น. - comment id 743179
แล้วเมื่อไหร่ป้ากุ้ง...จะเลี้ยงลิงเลี้ยงนกบ้างอะ..ส้มตำ+ไก่ย่างเด้อ..ข้าวเหนียว 1 กระติ๊บ..อิอิ.. ไปหละ..ไปเฝ้าบ้านก่อน..เด๋วลิงแอบมาอ่าน..
23 สิงหาคม 2550 19:26 น. - comment id 743185
นกเดี่ยว เจอกันเมื่อไรมีเฮ...เลี้ยงไอติมดีกว่าชอบทานเย็นๆ ชื่นใจดี..
23 สิงหาคม 2550 19:36 น. - comment id 743192
งั้นสมองซีกซ้ายกีกี้คงกู่ไม่กลับแล้ว .. ถ้าได้ไปกินส้มตำด้วย หรือไอติมก็ได้ .. สมองซีกซ้ายกีกี้ต้องดีขึ้นแน่นอน
23 สิงหาคม 2550 19:47 น. - comment id 743197
คุณกีกี้ นอกจากสมองซีกซ้ายจะดีขึ้นแล้ว ใบหน้าที่เติมรอยยิ้ม จะทำให้ริ้วรอยลดลงด้วยน๊า.. อิอิ ค้อนไร...แว๊บๆ.. :)
23 สิงหาคม 2550 19:56 น. - comment id 743203
สวัสดีคุณกุ้งหนามแดง คุณ คุณ ทุกท่าน มีเฮเรืองเที่ยวน่ะสนุกนะ แต่อย่าเฮโหลหวิน นะคะ เด๋วสลายตั๋วกันหมด แต่ถ้าเป็นเพลง ... เอ้าเฮ้เฮ่ฮ่าเฮโย๋เย๋โยกไป เอ้าฮะฮ้าไฮ้ให้ใครต่อใคร ...จบ จำได้แค่นี้
23 สิงหาคม 2550 20:03 น. - comment id 743207
คุณทักทาย.. แหม! ว่าไปโน่น..ไปวัดไม่มีหรอกผีเผอ... :)
23 สิงหาคม 2550 20:53 น. - comment id 743229
ใครเนาะช่างทำกันได้
24 สิงหาคม 2550 00:15 น. - comment id 743310
ก็ดีนะ ต่างคนต่างไป ปล่อยเขาไปเหอะ แต่ เธอไปไหนฉันอยากไปด้วยง่ะ
24 สิงหาคม 2550 07:55 น. - comment id 743355
หน้าเดิมๆ ปากว่าไม่อยากเจอ แต่แอบดูรูปทุกคืนเลยค่ะ อิอิ เคยแล้ว
24 สิงหาคม 2550 07:58 น. - comment id 743359
ดีค่ะ แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ นเราถ้าไม่รักกันแล้วอย่าฝืนดีกว่า ต่างคนต่างไปนะดีแล้วค่ะ สบายใจทั้งสองฝ่าย อิอิๆๆ
24 สิงหาคม 2550 11:02 น. - comment id 743429
เขาทิ้งร้างห่างไกลอย่าไปสน ยังมีคนอีกมากอยากชิดใกล้ เราเป็นเพชรสูงค่าน่าภูมิใจ อย่าปล่อยให้เลอะเลือนเปื้อนเศษดิน เมื่อบางคนตาถั่วหม่นมัวหมอง เพชรที่ครองกลับเห็นเป็นแค่หิน ชอบปล่อยวางขว้างปาเป็นอาจิณ ปล่อยเขากินกรรมเก่าเราถอยไกล อย่ามืดหน้าตามัวกลัวว้าเหว่ ถึงซวนเซไปบ้างยังอยู่ได้ ปล่อยให้กาลเวลารักษาใจ ปัดฝุ่นใหม่ก่องเก็จเพชรวามวาว ให้แสงยิบวิบวับจับถึงฟ้า ดุจดาราโชติช่วงในห้วงหาว ความภูมิใจในตัวเองเปล่งแพรวพราว คงถึงคราวที่ยิ้มได้..อีกไม่นาน.. เป็นกำลังใจให้ครับ...
24 สิงหาคม 2550 12:54 น. - comment id 743486
ต่างคนต่างไป... ไปไหนครับ
24 สิงหาคม 2550 14:15 น. - comment id 743528
คุณกชมนวรรณ นั่นสิ ใครน๊อช่างทำกันได้.. ........................................................................... คุณฤกษ์ วิงวอนให้ต่างคนต่างไป แต่เขาต่างหากยังยื้อให้เราอยู่ด้วยตลอดเวลา.. ...................................................................... เจ้ากานต์...เพียงพลิ้ว ใช่ เคยเป็นเหมือนกัน.. ...................................................................... คุณ Black Moon ยินดีที่ได้รู้จักน่ะค่ะ...ค่ะคอนเวิดคนละคู่ สลายโต๋.. ..................................................................... นายหง่าว ขอบคุณค่ะ กลอนของนายหง่าวทำให้เราเปิดโลกทัศน์ได้น่ะ ..................................................................... คุณก่องกิก ไปตามทางทีี่เราต้องการไง..อิอิ
24 สิงหาคม 2550 14:50 น. - comment id 743554
ป้ากุ้งมานั่งในใจพิมเขียนหรอเจ้าคะ แง้งงงงงโดนใจมากมายอ่านกลอนป้าฝนก็ตกไปด้วย ป้าจ๋าเศร้าจังเลย
24 สิงหาคม 2550 14:52 น. - comment id 743557
เชิญระบายความแค้นสุมแน่น.อก เชิญตีอกชกตัวรัวเชือดเฉือน แต่อย่าหวังว่าอ่วมแล้วร่วมเรือน นับดาวเดือนดีกว่า..เห็นหน้าเดิม.. เชอะๆๆๆๆๆเนอะป้า บทนี้มอบให้คนใจดำพิมขอนะป้า เด๋วจาจัดส่งไปให้คนตัวดำใจดำ
24 สิงหาคม 2550 23:52 น. - comment id 743798
..เรนคิดถึงพี่กุ้งนะคะ.... ต่างคนต่างไป.. ทำให้หวั่นไหว..ทุกนาที.. ขาดเค้า..รู้สึกไม่ดี.. ณ นาทีนี้ ..เรนไม่อยากได้ยิน..ด้วยดิคะ..
26 สิงหาคม 2550 05:54 น. - comment id 744257
รักมาก...ก็ทุกข์ มากเนอะ เฮ้อ!
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
