โอ้ใจเอ๋ย..ช่างกระไรให้หวั่นหวาด เพลินหวังวาดแววฝันอันลอยเลื่อน มัวพะวงหลงสาวแต่ดาวเดือน จนลืมเลือนเศร้าโศกที่โลกมี มิหันมองความจริงที่สิงซ่อน มายอกย้อนตอกย้ำช้ำเหลือที่ กับเรื่องราวร้าวรอนซ้อนฤดี แหละท่าทีเมินหมางที่ห่างไป ไม่มีสิทธิ์ใดใดให้เรียกร้อง เพียงเฝ้ามองพะวงด้วยสงสัย อยากค้นหาคว้าถึงซึ่งเยื่อใย มีบ้างไหมตกหล่นบนหนทาง เธอเหมือนเงาเฝ้าตามเกินห้ามหัก ด้วยยากนักจะกำจัดหรือขัดขวาง หากหันหลังหลบเร้นมิเว้นวาง ก็อ้างว้างเกินใจจะใคร่ทำ หนักอย่างไรคงถึงคราต้องลาจาก เหลือเพียงซากรักทรุดหยุดถลำ ยอมหลงวนเวียนว่ายในมืดดำ ดีกว่าช้ำโศกเศร้า..กับเงาเธอ
21 สิงหาคม 2550 13:08 น. - comment id 741559
ดุจดั่งเงาเร้ารุกปลุกใจตื่น ยามเป็นอื่นจึงช้ำระกำแสน เหลือเพียงใจอ้างว้างยามขาดแคลน ใครจะแทนทดได้..นั้นไม่มี สบายดีนะคะน้อง ป. คิดถึงเสมอนะคะ
21 สิงหาคม 2550 12:47 น. - comment id 741828
ใช่แล้วค่ะ..อย่าวิ่งตามเงาอีกเลยค่ะ..
21 สิงหาคม 2550 12:48 น. - comment id 741829
เหมือนดั่งเงาที่ตามติด วนเวียนคิดถึงห่วงหา แม้ยามลืมตาหรือหลับตา ยังโหยหาตลอดไป เงาตามไปทุกแห่งสลัดไม่หลุด
21 สิงหาคม 2550 13:07 น. - comment id 741850
มีแต่เงาไม่มีร่างตอนกลางคืน ยังจะฝืนอยู่ไปทำไมนี่ เห็นแต่เงาบรื๊อบรื๊อนั่นคือผี ต้องรีบหนีเผ่นอ้าวเข้าคลุมโปง นะโมตะสะพะคะวะโต ปรื๊อ ๆ ไปที่ชอบ ๆ เถอะนะ
21 สิงหาคม 2550 14:12 น. - comment id 741886
สวัสดีค่ะ"ป" เคยคิดไม่ให้เธอเป็นเงาแต่ยิ่งหนี กลับยิ่งเจอนะคะ..ตัดเธอไม่ได้ ทำไงดี
21 สิงหาคม 2550 14:28 น. - comment id 741895
สวัสดีครับ ป. มาเอาถ้วยรางวัลแฟนพันธุ์แท้ครับ หุ หุ หุ รักตัวเองให้มากมากนะครับ อย่าปล่อยให้อวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งต้องสึกหรอนะครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...กระเพาะ...อย่าปล่อยให้ว่าง แต่สมองน่ะ...ปล่อยให้ว่างบ้างก็ได้นะครับ ป.ครับ...ใน 1 สัปดาห์นั้น หากว่าเราปล่อยให้สมองว่างบ้างสัก 2-3 ชั่วโมง แบบว่าว่างจริงจริงนะครับ ป.จะรู้สึกได้ถึงความสุขในความว่าง.... ระลึกถึงเพื่อนที่ชื่อปราณรวีเสมอครับ
21 สิงหาคม 2550 14:50 น. - comment id 741905
ดีค่ะ พี่ ป. น้องสาวแวะมาทักทายนะค่ะ กลอนวันนี้เพราะจังเลยค่ะ เหมือน Black MooN ที่อยู่ในคืนเดือนมืดที่มืดมิด หาแสงสว่างไม่เจอ คิคิคิคิๆ
21 สิงหาคม 2550 14:50 น. - comment id 741906
คุณปอปลาที่รัก..รพีเห็นด้วยกับคุณต้นน้ำค่ะ.. ดูแลตัวเองนะคะ...งานกลอนเยี่ยมยอดเหมือนเคย...
21 สิงหาคม 2550 17:38 น. - comment id 742019
คืนเดือนมืด เหอๆ ผีหลอกชัวร์ อิอิ
21 สิงหาคม 2550 20:50 น. - comment id 742159
สวัสดีค่ะ อย่าหลงเฝ้า เงาเลย เอ่ยบอกเพื่อน เฝ้าย้ำเตือน เหมือนให้ ไว้ได้คิด สิ่งเขาให้ ได้พา มาผูกมิตร เรากลับติด ผิดไป ให้ทุกข์ตรม แวะมาเยี่ยมค่ะ...บาย
21 สิงหาคม 2550 21:13 น. - comment id 742170
เงาเขาในใจไม่เคยจาง จริงๆๆคะคุงป.ตอนนี้เงานั้นยังตาม เป้ฯเงาอยู่ไม่คลาย
21 สิงหาคม 2550 22:07 น. - comment id 742203
ไพเราะกินใจดีจ้าป.จ๋า
22 สิงหาคม 2550 02:12 น. - comment id 742252
แงงงฝนมัวแต่นั่งเกาะตะแกงอารดิน ไม่ใช่ค่ะ....คิกๆๆๆ นั่งขัดตะเกียงอารดีน เลยตกรอบท๊อบ10เลย แงงงง........... ปราณรวีค่ะ... เมื่อ พระอาทิตย์ อัสดง เงา ก็ปรากฎชัดเจน แต่ เมื่อตะวันเบิกฟ้า พระอาทิตย์ฉายแสง เงาก็หายไป ความสุขและสดใส กลับมาอีกครา...คิกๆๆๆ รอรับวันใหม่ที่สดใสค่ะ สักวัน the sun will rise and shine by your side. คิดถึงแก้วตากับฉายน้อยจังอ่ะ
22 สิงหาคม 2550 06:08 น. - comment id 742264
เงาเงียบแลเรียบร้าว วับไหว เงาร่างณกลางหทัย ร่ำร้าง เงารักสวาทใด ดารดับ แรมลับทับรอยคว้าง ขอบกว้างฟ้าไกลฯ
22 สิงหาคม 2550 11:06 น. - comment id 742377
คล้ายมีเงาหวิวไหวใจหวิวหวั่น เงาใครกันทอทาบอาบรัศมี คงเป็นเงาที่แฝงไว้ในท่าที เงาเงานี้คือสิ่งใดใครรู้ความ
22 สิงหาคม 2550 11:59 น. - comment id 742427
เงาในใจจะหนียังไงก็หนีไม่พ้นเนอะพี่ป. สำบายดีเปล่าคะ น้องสาวงานยุ่งเลยไม่ได้แวะมาทำหน้าที่น้องสาวที่ดีกะเขาเลยอ่ะ
22 สิงหาคม 2550 20:00 น. - comment id 742757
กินใจจังเลยค่ะ ชื่นชมๆจากใจจริง ตังเมเอา ให้พี่ป. เลยนะเนี่ย
23 สิงหาคม 2550 00:51 น. - comment id 742825
24 สิงหาคม 2550 07:22 น. - comment id 743344
ดีจ้ากุหลาบขาว... ใช่แล้วเนอะ หยุดวิ่งตามได้แล้ว มีแต่เหนื่อยเปล่าเนาะๆ ใช่ค่ะคุณไหมไทย ทำได้ก็คงอยู่ในที่มืดไงคะ ไม่มีแสงก็ไม่มีเงา เศร้าเลยค่ะ 555 คุณฤกษ์.. อย่างคุณฤกษ์ไม่น่ากลัวผีนาาาา เอิ๊กกกก ผีน่าจะกลัวคุณฤกษ์มากกว่า..อิอิ หวัดดีค่ะพี่ครูพิม.. หาใครแทนไม่ได้ก็ไม่ต้องหาเนอะ อยู่ได้ไม่ยักกะตาย อิอิ ค่ะผู้หญิงมือสอง.. ดังนั้นเราจะไม่หนีอีกต่อไปใช่มั้ยคะ.. ป.ว่าหาใหม่เลยดีมะ อิอิ ดีจ้าเพื่อนต้นน้ำ.. กระเพาะ ป.ไม่ค่อยว่างหรอกค่ะ กินตลอดเลยค่ะช่วงนี้ หมองก็ไม่ว่างมั่ง ไม่ว่างมั่งน่ะค่ะ อิอิ สักวันคงได้ว่าง นิรันดร์แล้วน่ะค่ะ หลังความตายเราคงไม่ต้องคิด อะไรมากมายมั้ง ดีจ้าน้องแอน เหมือนพี่ ป เลยค่ะ อยากอยู่คนเดียวในที่มืดๆ คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยแบบที่เราอยากคิด ไม่ต้อง ผูกชีวิตติดอยู่กับสิ่งรอบตัวสักบางช่วงเวลาเนอะๆ ดีจ้าหญิงรพี ป.ดู และ แล ตัวเองทุกวันเลยค่ะ ตอนนี้ทานมาก จนพุงจะออกแล้วค่ะ น้ำหนักกลับมาสู่ภาวะปกติ แล้วค่ะ อิอิ แม่เห็นไม่เป็นลมแน่ๆ ค่ะ ขอบคุณค่ะ ที่เป็นห่วง หวัดดีค่ะ ล้นใจ มะกัว...ป มะกัวผีเหมือนคุณฤกษ์หรอกค่ะ มาดิ้ เดี๋ยว ป หลอกเองเลย รับรองผีเห็น ป วิ่งหนีอ้าว อิอิ สวัสดีค่ะคุณดิออร่า ไม่เฝ้าแล้วค่ะ จะหนีแล้ว ตัดใจได้แล้วค่ะ อิอิ ตัดแล้วต้องตัดให้ขาด หุหุ ดีจ้าพิมจัง เวลาเท่านั้นเนาะถึงจะช่วยให้เงานั้นจางลงได้ ทำใจให้สบายไว้เนอะ ๆ สู้ สู้ จ้า ดีจ้านางฟ้า อิอิ ขอบคุณค่ะที่ติดตามกลอนน้ำเน่าของ ป ไม่มีมุกแล้วจ้า แต่งไปเรื่อยเปื่อยตามจินตนาการ เท่าที่จะนึกออก เรื่องซ้ำ คำซ้ำแล้วค่ะ จ้าเพื่อนฝน สลับข้อความกันหรือเปล่าจ๊ะ มีแสงซิถึงจะมีเงา มืด ไม่มีแสง เงาก็หายไป..อ้ะๆๆ ไปนึกถึงอาราย อีกคนน่ะ มาตอนกลางคืนน่ะ หุหุหุ พวกเดียวกะ คุณฤกษ์อีกคนแว้วว หวัดดีค่ะลุงเขียว ดั่งเงาเฝ้าเคลื่อนคล้อย...ลอยตาม ไม่ว่ากี่โมงยาม..........ชิดใกล้ รุ่มร้อนดั่งไฟลาม.......โหมลุก อาจดับฤๅมอดไหม้.....ไม่รู้ได้เลยฯ ดีจ้ากระต่าย เงาอะไรดีคะมีทอทาบอาบรัศมี แต่ยังไงก็คงดีกว่า เงาในความมืดที่ทำให้เตรียมวิ่งเนอะ อิอิ ดีจ้าน้องเอม ช่ายๆๆ แล้วจ้า..ก็เกาะอยู่ในใจจะแกะออกยังไง ยังไม่รู้เลยอ้ะ พี่ป.ก็ยุ่งๆ เก็บข้าวเก็บของน่ะค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่เป็นกำลังใจให้พี่ ป มาตลอด น่ะจ้า ดีจ้าคุณตังเม ดีใจจังมีคนให้หัวใจอีกแล้ว ให้แล้วให้เลยห้ามเอาคืนนะคะ ขอบคุณมากค่ะที่ชอบกลอนน้ำเน่าของ ป (ดีใจได้แฟนกลอน อีกคนแล้ว) อิอิ หวัดดีค่ะสีน้ำฟ้า ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาเยี่ยม ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกท่านที่แวะมาทักทายค่ะ