ฉันเหนื่อยและท้อเหลือเกิน กับทางที่เดินวันนี้ ความหวังใด ๆ ไม่มี เส้นทางสายนี้อีกไกล ทุกอย่างรุมเร้าเข้ามา ไม่รู้จะหันหน้าไปไหน มองไปไม่เห็นแม้ใคร กำลังใจไม่มีสักคน อดทนมานานแสนนาน ฉันจะก้าวผ่านได้ไหม อุปสรรคมากมายในใจ ร่างกายเริ่มล้าอ่อนแรง ฉันต้องทำแกล้งเป็นสุข ใครจะรู้ฉันทุกข์แค่ไหน เหนื่อยล้าในใจอย่างไร บอกใครไม่ได้สักคน ฉันอยู่อย่างไร้ความหวัง ทางสว่างยังมองไม่เห็น ชีวิตช่างแสนยากเย็น ตัวฉันจะเป็นอย่างไร ขอหยุดพักเหนื่อยได้ไหม แลกกับลมหายใจที่ฉันมี
รินทร์นิชา 17 ส.ค. 2550 18:06 น. - ID 106137 
2131
7
0
17 สิงหาคม 2550 18:12 น. - comment id 739618
คุณรินทร์นิชา ปัญหา และความทุกข์ มีมาเดี๋ยวก็ผ่านเลย ทำอะไรให้มีดีที่สุดก็เพียงพอแล้วค่ะ...ทุกข์ได้ แต่ห้ามทด เหนื่อยได้แต่ห้ามถอยค่ะ สู้ๆๆ
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
17 สิงหาคม 2550 20:40 น. - comment id 739668
ความอดทนที่แท้จริง.... ที่หลาย ๆ คนยังไม่รู้..... นั่นก็คือ.... ความอดทนต่อไป หลังจากที่ได้อดทน จนถึงที่สุดแล้วต่างหาก...
17 สิงหาคม 2550 23:19 น. - comment id 739751
เจ้าเหนื่อยเจ้าท้อเจ้าล้า ยื่นมือมา ข้าจะช่วย ไม่ไปไหน ถ้าเจ้าเหนื่อยข้าประคองอย่างห่วงใย กำลังใจ ข้ามอบให้ จงรับไป ทุกอย่างที่รุมเร้าเข้ามา เจ้าอาจไม่รู้หันหน้าทางไหน มองไปเจ้าอาจไม่เห็นใคร ไม่เป็นไร ยังมีข้าช่วยประคอง อุปสรรค์มากมายนานา เจ้าจงฝ่าด้วยเท้าทั้งสอง แล้วเจ้าจักได้พบสิ่งหมายปอง ขอเจ้าลองก้าวเท้าเดินด้วยมั่นใจ ขอเจ้าอย่าแกล้งทำเป็นมีสุข หากเจ้าทุกข์ก็ระบายอย่าสงสัย เจ้าเหนื่อยเจ้าล้าอย่างไร บอกข้าก็ได้ ข้าจะ ปลอบเอง ขอเจ้าอยู่อย่างมีความหวัง แม้แสงยังมองไม่เห็น ชีวิตแม้แสนยากเย็น ข้าจะเป็นเพื่อนร่วมทางคอยปลอบโยน
17 สิงหาคม 2550 23:26 น. - comment id 739760
ชีวิตใช่ขีดเส้น เป็นไป พานพบสุขทุกข์ใจ ห่อนเว้น เหนื่อยล้าระอาใด พักก่อน อาบอิ่มแสงจันทร์เร้น หลบให้ผ่อนคลายฯ จวบแจ่มสุรีย์คล้อง ฟากฟ้า จึงย่างกรายอุรา ต่อสู้ มือสองสมองพา สำเร็จ ชีวิตต้องเรียนรู้ ตราบแม้นวายวางฯ
18 สิงหาคม 2550 00:24 น. - comment id 739809
แวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ รินทร์นิชา ขอให้หายเหนื่อยเร้วๆนะค่ะ Black MooN เปงห่วงนะ
18 สิงหาคม 2550 05:45 น. - comment id 739895
เธอเหนื่อยเธอท้อ เธอรอด้วยสิ้นหวัง ความทุกข์สุมประดัง โปรดได้ฟังอย่าร้อนรน มีบางครั้งชีวิตที่สับสน ย่อมวกวนและเป็นไป ประสบการณ์ผ่านพ้นได้ มองกลับไปก็ธรรมดา จงสู้อย่ารู้ถอย นับวันคอยเลื่อนมาหา ชีวิตเช่นมรรคา เดินดุ่มไม่เหลียวมา ทางข้างหน้าฝ่าฟันไป
18 สิงหาคม 2550 21:55 น. - comment id 740138
หากเหนื่อยนักขอจงหยุดพักเสียก่อน อย่าใจร้อนรีบไปเดี๋ยวไม่เข้าที...... นี่มันเพลงพี่เสกนี่... งั้นเอาใหม่ เหนื่อยกายจริง ๆ ยากยิ่งจะหาย พักแล้วพักกาย หยุดย้ายหยุดเดิน ถอนใจเหนื่อยหน่าย ทำได้อย่าเขิน ใครมองเราเมิน มากเกิน..เราเม้ง เหนื่อยนักพักเหนื่อย เรื่อย ๆ อย่าเร่ง ผ่อนคลายอย่าเกร็ง ทำเองทำเลย...
22 สิงหาคม 2550 14:12 น. - comment id 742503
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้นะคะ ถึงแม้จะไม่รู้จักกัน แต่วันนี้ก็ดีใจที่มีเพื่อนคุย และมีคนเข้าใจบ้าง จะพยายามสู้ต่อไป แม้ว่าใจมันล้าเต็มที่ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
