ศรรกรา

17 สิงหาคม 2550 16:26 น. - comment id 739515

คุณก้าวที่กล้า....
      ความห่างไกล ทำให้ใจเราห่างเหินได้เหมือนกัน
แต่ที่เจ็บปวดยิ่งกว่า คืออยู่ใกล้ แต่ทำเหมือนไร้ตัวตน
อันนี้สิ  เจ็บปวดนัก   

 (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)   

ชิงชิง

17 สิงหาคม 2550 16:29 น. - comment id 739521

เข้ามานั่งอยู่เป็นเพื่อน  

อย่างเงียบๆ ค่ะ 

โคลอน

17 สิงหาคม 2550 17:04 น. - comment id 739570

 เพราะอากาศมันครื้มๆหรือเพราะกลอนเรามัน ซึมๆกันนะ...ก้าวที่กล้า...

บินเดี่ยวหมื่นลี้

17 สิงหาคม 2550 18:37 น. - comment id 739635

เพียงพลิ้ว

18 สิงหาคม 2550 07:51 น. - comment id 739912

จะมีใครน้อยใจอยู่ไม่รู้หรอก
สัพยอกล้อเล่นให้เห็นขัน
คำรักหวานหว่านยอล้อเล่นกัน
ความสัมพันธ์รักแท้แค่ลมลม 

^_^ ไม่รู้ ไม่ชี้ อิอิ
เอ หรือว่ารู้ทุกอย่างน้า 
คิดถึ๊ง คิดถึง.......

White roses

18 สิงหาคม 2550 15:05 น. - comment id 740009

แวะมาเป็นเพื่อนค่ะ..อย่าน้อยใจไปเลยค่ะ..

ผู้หญิงช่าง..โมเม..

20 สิงหาคม 2550 09:05 น. - comment id 740910

ยิ น ไ ห ม..
ยิ น ห รื อ ไ ม่ เ สี ย ง ใ จ ใ ค ร ค น ห นึ่ ง
ฤ า ห่ า ง กั น เ กิ น ไ ป แ ม้ ใ น ค นึ ง
.. รู้ สึ ก.. จึ ง สื่ อ ไ ป ไ ม่ ถึ ง กั น..

..  ..

ก้าวที่...กล้า

21 สิงหาคม 2550 12:18 น. - comment id 741779

คุณศรรกรา
     บางครั้งครา  ไกล-ใกล้   ไม่สำคัญเท่าหัวใจที่มี     ชิงชิง
     รู้สึกดีจัง  จากหัวใจน้อย ๆ   คุณโคลอน
     อาจเพราะครึ้ม ๆ ซึม ๆ  เนาะ     คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้
     ขอบคุณที่แวะมานะ     น้องกานต์
     คงไม่มีคำใดเอื้อนเอ่ย  นอกจากคำว่าขอบคุณ    White roses 
     ขอบคุณ   ท่าทางอนาคตหัวล้านแน่เรา  ...เฮ้อ!!     ผู้หญิงช่าง..โมเม..จัง
     เพราะจับใจ  ...เสียงจากหัวใจ  
     แม้ว่าคุณจะเห็นก้าวที่กล้าหรือไม่ อยากให้รู้ว่าใจดวงนี้จะอยู่ข้าง ๆ คุณเสมอและตลอดไป
     ชอบที่คุณเป็นคุณ  ...จากหัวใจ     ฉันเป็นแค่ไฟตะเกียง มีเพียงแค่แสงร่ำไร
อาจดับลงทุกเวลา ที่ลมพัดพาผ่านไป
เป็นแค่ไฟตะเกียง อย่าเสี่ยงกับฉันออกจากฉันไป 
ทิ้งฉันคนนี้เอาไว้ และกลับไปที่ของเธอ..  ที่มีตะวัน
...ตะเกียงกับตะวัน
^ ขอบคุณ ^  

ผู้หญิงช่างฝัน

21 สิงหาคม 2550 12:43 น. - comment id 741818

นี่คือหญิงบอบบางที่ช่างฝัน
เพ้อรำพันหวั่นไหวไปทุกหน
จมห้วงแห่งปรารถนาอารมณ์ตน
เที่ยวดิ้นรนคว้าไขว่ใจทะยาน

เสน่หาอาทรเข้าหลอนหลอก
จนช้ำชอกหัวใจเลือดแดงฉาน
วิบากกรรมซ้ำใส่ให้ทรมาน
เข้าฟาดฟันเข่นฆ่าไม่ปราณี

ตื่นจากฝันดื่มด่ำที่ล้ำอิ่ม
คราวหลงลิ้มรสรักไร้ศักดิ์ศรี
แถตัวลงด่าวดิ้นหมดสิ้นดี
แทบไม่มีหน้าสู้ต่อผู้ใด

แต่จำต้องข่มใจไม่แยแส
กลิ่นพ่ายแพ้เหยียดหยามที่ตามไล่
เมื่อชีวิตยังพร่างพรมลมหายใจ
ฉาบด้วยไฟแห่งพลัง..ยังต้องเดิน   

08 เม.ย. 48 - 00:34

 คนไร้ค่าที่ตามหาความผูกพัน มีเพียงฝันที่มืดบอดตลอดกาล...

คิดถึงคุณอยู่..  ไม่รู้แล้ว..   / ....

เฌอมาลย์

24 สิงหาคม 2550 10:22 น. - comment id 743394

รู้แล้ว

ผู้หญิงช่างฝัน...

17 กันยายน 2550 12:52 น. - comment id 754898

คิดไม่ถึงจะคิดถึงถึงเพียงนี้
คิดไม่ถึงใจจะมีที่คิดถึง
เพียงแค่คิดไม่คิดว่าจะตราตรึง
คิดที่นี่อีกทีหนึ่งคิดถึงกัน..

ไพวรินทร์ ขาวงาม

ของฝากจากหนึ่งในมิตรภาพที่แสนดีนำมาแปะไว้ให้ที่บ้าน...

แทนคำ.. ให้คุณ..  

ก้าวที่...กล้า

18 กันยายน 2550 12:08 น. - comment id 755448

น้องเฌอ
ผู้หญิงช่างฝัน

     คิดที่นี่อีกที่หนึ่งคิดถึงกัน
     ...ขอบคุณ