อวลกลิ่นอายน้ำฝนปนน้ำค้าง พัดพาพร่างดาวแซมแต้มสีอ่อน เย็นลมดึกพัดผวาพาสั่นคลอน หนาวอกอ่อนเวิ้งว้างอยู่กลางจันทร์ ......................................ฝากความฝันฉันไปกับใจนก ......................................กลัววิหคหลอกลวงดวงใจฝัน ......................................ขอให้ถึงแผ่นฟ้าจงฝ่าฟัน ......................................ฝากรำพันเรียงร้อยถ้อยวลี ฉันอยากไปสนทนาภาษาเศร้า ฟังเธอเล่าเรื่องร้าวรานผ่านวิถี อยากชมดาวริมระเบียงเสียงกวี กล่าวบทที่ชอกช้ำเคยคร่ำครวญ ......................................ฉันอยู่ฝั่งฟ้านี้มิมีแล้ว ......................................ไม่เหลือแววกลิ่นอายเคยไห้หวล ......................................หนาวยะเยียบเย็นย่ำน้ำค้างครวญ ......................................หากได้หวลกลับคืนคงชื่นใจ ....................................................ทิพย์โนราห์ พันดาวเ
11 สิงหาคม 2550 21:57 น. - comment id 737328
อันความฝันเหล่ากวี มีคุณค่า ล้วนเนื้อหาอ่อนละมุน อุ่นคนเหงา ทุกทิศทางอันกว้างไกล ของฝันเรา จะวอนเว้าออกอารมณ์ ทางปัญญา มาดูความฝันด้วยคนค่ะ
12 สิงหาคม 2550 12:36 น. - comment id 737442
...................พี่อยู่ฝั่ง ฟ้านี้ คนดีเอ๋ย ...................เจ้าไม่เคย มองมา พาไห้หวล ...................เย็นระเยือก ย่ำค่ำ น้ำค้างครวญ ...................ถ้าเธอหวล มาหา คงชื่นใจ
12 สิงหาคม 2550 19:28 น. - comment id 737469
นับได้ว่าเป็นบทกลอนที่ซาบซึ้งบทหนึ่งครับ แวะมาเยี่ยมเยียนครับ แก้วประเสริฐ.
13 สิงหาคม 2550 08:04 น. - comment id 737547
ขอบคุณทุกเสียงทุกสาย เอ้ย ไม่ใช่ แฮะๆๆขอบคุณทุกท่านที่มาให้กำลังใจนะคะ
16 สิงหาคม 2550 16:54 น. - comment id 739041