ผ่านลำน้ำขัดสี... ผ่านนาทีของเวลา.. ไหลล่องเลยเรื่อยมา เถื่อนท่า..พำนัก อยู่ไหนกัน เหนื่อยเหลือเกิน... เหงาเหลือเกิน จะเดินต่อไปอย่างไร... ******************* มาทางนี้ซิที่รัก หยุดพักพำนักก่อน...อย่าจรจากไปไหน เหนื่อย เหงา เศร้าหม่นมาอย่างไร พักหัวใจเจ้าสักนิด....อย่าคิดกังวล เติมความรัก เติมความอบอุ่น เป็นพลัง...ก่อนจะเริ่มต้นใหม่บนทางไกล
11 สิงหาคม 2550 20:16 น. - comment id 737309
มารับกำลังใจ ก่อนไปสู้กับเขาต่อ
11 สิงหาคม 2550 22:04 น. - comment id 737330
อ่านกลอนนี้แล้วทำให้นึกถึงเพลงนี้นะคะ ของ ฟอร์ด "หยุดตรงนี้ที่เธอ." ตรงท่อนที่ว่า หยุดตรงนี้ที่เธอ ไม่ไปใกลแล้วใจ จะหยุดทั้งใจไว้ที่เธอ หยุดตรงนี้ที่เธอ เพราะเธอที่ฉันเจอ คือคนที่รักฉันหมดใจ
11 สิงหาคม 2550 22:57 น. - comment id 737345
มาขอรับกำลังใจเช่นกันค่ะ..