ลมโชยอ่อนผ่อนลมปนขมขื่น มิเคยชื่น...อุราแม้นคราไหน จมจ่อโลกโศกเศร้าเคล้าอาลัย รอยฤทัย...ร้าวรานเนิ่นนานมา... อยากเผยยิ้มยอมรับความสับสน จากผู้คน...ผ่านผันหลากปัญหา กับร้อยเล่ห์หลอกลวงบ่วงมารยา จนปัญญา...เกินทานต้านอารมณ์... ทนอยู่อย่างคนโศกโลกเงียบเหงา ครองความทุกข์ปนเศร้า...เคล้าผสม วัน เวลา ที่เหลือ....อยู่เพื่อตรม ชีพระทม...ตราบสิ้นดวงวิญญาณ... คนโหยอ่อนหลับตานิทราฝัน ลืมคืนวัน...ล่วงลับ...มิขับขาน ปลิดปลิวแล้ว! ชีพนั้นในวันวาน อวสาน...สิ้นสุดหยุด! "หายใจ"
10 สิงหาคม 2550 08:27 น. - comment id 736437
ตอนหยุดหายใจนี่คงรู้สึกสบายที่สุดเลยนะคะ แต่ยังไม่อยากหยุดหายใจค่ะ อิอิ
10 สิงหาคม 2550 09:13 น. - comment id 736490
ดีจ้า......พี่แมงกุ๊ดจี่..... รอยอาลัยในรักเคยทักผ่าน แม้เนิ่นนานยังคงจารไม่จางหาย ด้วยไม่อาจลบภาพซาบซึ้งใจ ทั้งความเจ็บที่เก็บไว้คราจากลา .......................................... ความรักมักมีสองด้านเสมอ เพราะมันก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบ แม้เราจะพยายามทำให้มันสมบูรณ์แบบเพียงใดก็ตาม มาทักทายจ้า
10 สิงหาคม 2550 09:51 น. - comment id 736507
รอยฤทัย ทำยังไงถึงจะลืมเธอ กลอนไพเราะมากครับ
10 สิงหาคม 2550 11:04 น. - comment id 736555
ปล่อยไปตามกระแสร์ทางโลกนะครับ อย่าง น้อยผมคนหนึ่งล่ะจะเป็นเพื่อนอยู่เสมอๆจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
10 สิงหาคม 2550 11:25 น. - comment id 736580
บทกลอนไพเราะ แล้วก็เศร้าจังเลยค่ะ แวะมาทักทายนะคะพี่แมงกุ๊ดจี่
10 สิงหาคม 2550 12:44 น. - comment id 736618
เขาเคยบอกว่า..ถ้าเราไม่รู้จะทำอย่างไรดี ก็ให้ปล่อยมันไป...เวลาจะเป็นตัวคลี่คลายทกอย่าง.. แล้วมันก็จริงนะคะ...ต้องให้เวลากับต้องใช้ความอดทนค่ะ..
10 สิงหาคม 2550 14:37 น. - comment id 736698
ไม่มีใครลืมได้หรอกค่ะ..เป็นเรื่องที่ยากมากๆค่ะ..
10 สิงหาคม 2550 15:04 น. - comment id 736726
เหมือนรักต้องห้าม หรือว่ายังไงครับ
10 สิงหาคม 2550 19:34 น. - comment id 736841
ยังคงอยู่คู่โลกโศกสลด ความหวังหมดจากใจจนไร้หวัง มีแต่ความโศกเศร้าเข้าประดัง สิ้นพลังกับรักนี้ที่หมดทาง ยังคงอยู่คู่อารมณ์ขมขื่นจิต ไร้ความคิดอับจนจนหม่นหมาง เหลือเพียงลมหายใจที่เจือจาง กับซากร่างระโหยโรยเรี่ยวแรง ยังคงอยู่มองดูสิ่งรอบข้าง มีบางอย่างมองไปใจแสลง อีกหลายอย่างมากมีความเปลี่ยนแปลง จึงได้แจ้งใจนี้ไม่จีรัง ...สวัสดีค่ะน้องมะกรูดคนดี มานั่งทอดอารมณ์อยู่ตรงนี้คนเดียว ระวังลมเหงาจะพัดพาหัวใจไปจนไกลตัวกู่ไม่กลับนะคะ
10 สิงหาคม 2550 20:08 น. - comment id 736860
ช้ำเหมือนเดิมอีกแล้ว ยังมีหวังนะครับ http://www.hondagreenschool.com/visit/Gallery_Bantanuan.html
10 สิงหาคม 2550 22:18 น. - comment id 736900
แวะมาราตรีสวัสดิ์ก่อนนอนจ้ะ
10 สิงหาคม 2550 23:10 น. - comment id 736944
บทนี้งดงามมาก สัมผัส เสียง เนื้อความ สมบูรณ์แบบ ปรบมือให้ ๆ ๆ สงสัยจะตั้งใจเขียนมาก ๆ ประสงค์จเห้ใครอ่านเป็นพิเศษหรือเปล่านะ อิอิ
10 สิงหาคม 2550 23:32 น. - comment id 736962
11 สิงหาคม 2550 11:12 น. - comment id 737121
รอยฤทัย ที่เศร้า เวลาผ่านไปก็เลือนลางจ้า...
12 สิงหาคม 2550 02:06 น. - comment id 737375
งานงาม....สื่อความรู้สึกได้ดีมาก...แวะมาเยี่ยมน้องมะกรูดจ๊ะ....คิดถึงนะจ๊ะ...
13 สิงหาคม 2550 10:23 น. - comment id 737551
.. .. แทนคำ.. แทนใจ..