ความรู้สึก นี้ยาก จะลบเลือน มันคอยเตือน ย้ำเสมอ ไม่ให้ลืม ว่าเวลา ที่ผันผ่าน ไม่อาจฟื้น ปลุกให้ตื่น รับรู้ ความเป็นจริง น่าแปลกจริง ว่าทำไม ใจไม่รับ อยากจะกลับ อยากหยุด เวลานิ่ง แต่อีกใจ อยากรับรู้ ความเป็นจริง มันเป็นสิ่ง รับยาก แทบปวดใจ แต่สุดท้าย จริงคือจริง ไม่อาจห้าม ต้องเดินตาม หนทาง พิศมัย ตามวิถี ทางตน มุ่งก้าวไกล เมื่อฟ้าใส พบกัน ด้วยมั่นคง...
10 สิงหาคม 2550 00:46 น. - comment id 736344
มาเดินเป็นเพื่อนค่ะ..เลี้ยวซ้ายข้างหน้าร้านลาบเลย.. เจ๊ จิ้มจุ่ม 2 ที่คะ..เดินมาเหนื่อยพักกินลาบก่อนนะ
10 สิงหาคม 2550 04:18 น. - comment id 736373
อะไรที่อยากลืมก็จ๊ำจำ อะไรที่อยากจำก็ลืมซะงั้น เนอะๆๆๆ
10 สิงหาคม 2550 07:32 น. - comment id 736419
สวัสดีตอนเช้าค่ะ พี่มณีฯ ขอบคุณที่มาเดินเป็นเพื่อนนะคะ แต่รู้สึกว่าเจ๊จะเมามากแล้วนะเมื่อคืน เข้าร้านลาบ สั่งจิ้มจุ่ม อะแปลกจริง เขามีขาย
10 สิงหาคม 2550 07:39 น. - comment id 736421
สวัสดีค่ะ คุณ ป. มาทักทายกันเสมอ ขอบคุณนะคะ ช่ายแล้วค่ะ อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ
10 สิงหาคม 2550 10:28 น. - comment id 736531
ลืมเสียเถิด อย่าคิดถึง
10 สิงหาคม 2550 11:46 น. - comment id 736591
จำทำไมให้เปลีองพื้นที่สมอง..
10 สิงหาคม 2550 14:22 น. - comment id 736684
มาเดินเป็นเพื่อนด้วยคนจ้า...
10 สิงหาคม 2550 15:21 น. - comment id 736749
มานั่งเป็นเพื่อนนะคะ ลืมไม่ได้ก็ไม่ต้องลืมคะ บางอย่างมีไว้เพื่อบทเรียนอืม..
10 สิงหาคม 2550 23:30 น. - comment id 736958
สวัสดีค่ะพี่ก่องกิก ถึงได้ทำงานเยอะทุกวันนี้ไงคะ ช่วยได้เยอะจริงๆ แต่ห้ามไม่ให้คิดถึงเพื่อน ๆ ห้องกลอนไม่ได้นะ
10 สิงหาคม 2550 23:34 น. - comment id 736965
สวัสดีค่ะพี่หญิงฯ อืม ๆ ช่ายๆ ค่ะ จิตรำพันยิ่งเป็นคนลืมง่ายซะด้วยสิ
10 สิงหาคม 2550 23:40 น. - comment id 736974
ยินดีจ้า กุหลาบขาว เดินด้วยกันนะ ว่าง ๆ ไปเดินที่ภูกระดึงกัน