ยังจดจำคำที่ให้ในวันนั้น ว่าจะดูแลฉันไม่หวั่นไหว ว่าจะรักซื่อตรงไม่นอกใจ พร้อมก้าวไปด้วยกันอย่างมั่นใจ แม้นร่างกายของฉันมันจะเปลี่ยน ใจก็เวียนวนอยู่ใกล้ไม่ไปไหน คอยดูแลป้อนหยูกยาคราอ่อนใจ แม้นโรคภัยมาเยือนไม่เชือนแช แต่ตอนนี้มีลูกสามตามสี่ห้า และกายาก็เปลี่ยนไปใจหายแท้ น้ำหนักเพิ่มไขมันมากไม่น่าแล หน้ามันแปล้คลุกอยู่ครัวจนตัวดำ อย่าทิ้งฉันไปแลแม่สาวน้อย พวงแก้มย้อยสีชมพูดูงามขำ โปรดเมตตาพี่จ๋าอย่าลืมคำ ด้วยตัวฉันไม่มีใครให้เหลียวแล หวังจะอยู่ดูแลคราแก่เฒ่า เป็นเพื่อนเฝ้าข้างกายคล้ายดวงแข อยู่คู้ฟ้าราตรีใดไม่เชือนแช เป็นเพื่อนแท้คู่ชีวิต..นิจนิรันดร์ ๙ สิงหาคม ๒๕๕๐
ครูพิม 9 ส.ค. 2550 09:31 น. - ID 105850 
1085
13
0
9 สิงหาคม 2550 09:39 น. - comment id 735859
หน้าแบบนี้ป่าวคะครูพิม อิอิหรือแบบนี้คะ
9 สิงหาคม 2550 09:41 น. - comment id 735864
สวัสดีค่ะ มณีจันทร์ ไม่แน่ใจนะคะ..เพราะยังไม่เกิดอิอิอิ บทนี้เขียนให้อ่านสนุกๆๆค่ะ และอยากให้พ่อบ้านทั้งหลายอ่านอิอิอิ
9 สิงหาคม 2550 10:03 น. - comment id 735883
ครูพี่พิม.... ให้พุงย้อยก้นบานนานยังรัก ต่อฟันฟางจะหักรักเสมอ ให้หน้ามันทอดไข่ได้ยังอยากเจอ ก็เพราะเธอคือคนหนึ่งในดวงใจ
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
9 สิงหาคม 2550 10:58 น. - comment id 735906
ไหนว่าไม่ลืม..ไม่ลืม..ไม่ลืม..ไม่ลืม แล้วก็ลืมไปเลยว่าจะเขียนอะไร... แวะมาทักทายครูพิมครับผม ยอดเยี่ยมเหมือนเดิมครับ...
9 สิงหาคม 2550 11:11 น. - comment id 735915
หยุดไม่ได้จริงๆค่ะเรื่องความอร่อย ใกล้เที่ยงแล้วค่ะ หิวๆๆๆๆ
9 สิงหาคม 2550 11:18 น. - comment id 735917
พี่ไม่ลืม ง่ายง่าย หรอกคนดี เพราะพี่นี้ รักแล้ว ไม่เคยลืม เพราะมีเธอ คนนี้ ใจพี่ปลื้ม เรื่องว่าลืม ลืมไปเลย พี่ไม่ลืม
9 สิงหาคม 2550 11:21 น. - comment id 735918
สวัสดีค่ะ ครูพิม ถ้าพี่ลืมน้องเศร้าอะคะแม้เปลี่ยนปัยก็อย่าเปลี่ยนจัยนะคะ รักกันนาน ๆ
9 สิงหาคม 2550 11:35 น. - comment id 735935
แวะมาทักทายค่าครูพิม... ใกล้เที่ยงแล้ว อย่าลืมเอ็นจอยอีตติ้งนะคะ...
9 สิงหาคม 2550 12:00 น. - comment id 735960
พี่จ๋าใยลืมคำสัญญาที่ให้น้อง ปล่อยให้หมองนำตานองหน้า ไหนสัญญาไว้แล้วก่อนพี่ไป จะไม่มีใครข้างกายข้างใจพี่ แต่แล้วนี้อะไรใยถึงลืม มีคนอื่นแอบไว้ในใจพี่ ทิ้งน้องคอยหลงน้ำคำจำวจี ว่ารักนี้มีเพียงเจ้าสาวชื่อพิมครูพิมเปลี่ยนชื่อกันเหอะเจ้าคะ..งง
9 สิงหาคม 2550 12:04 น. - comment id 735962
พี่จ๋าใยลืมคำสัญญาที่ให้น้อง ปล่อยให้หมองนำตานองหน้า ไหนสัญญาไว้แล้วก่อนพี่จะลา ชั่วชีวาจะรักเจ้าเท่าขัวี แต่แล้วนี้อะไรใยถึงลืม มีคนอื่นแอบไว้ในใจพี่ ทิ้งน้องคอยหลงน้ำคำจำวจี ว่ารักนี้มีเพียงเจ้าสาวชื่อพิม ปรับนิดประสาเด็กจบน้อยค้าครูพิม
9 สิงหาคม 2550 12:08 น. - comment id 735966
ไม่ลืมๆๆหรอกจ้า ยังจำได้..ยังรอเน้อน้องพิม คิคิ..รอหนังสือจ้า
9 สิงหาคม 2550 12:32 น. - comment id 735997
ทั้งเรือแพรถยนต์ไม่ทนทาน ปลดระวางใช้งานไม่ได้แล้ว สังขารโรยร่วงไปไม่เหลือแวว ถึงเวลาน้องแก้วปลดระวาง ยกระดับขึ้นเป็นแม่เรือนหลวง เพื่อดูแลทั้งปวงไม่ขัดขวาง ปฎิบัติพัดวีหนีหลีกทาง ให้น้องนางน้อยน้อยคอยดูแล อิอิ โบราณนานมาสังคมไทยเป็นเช่นนี้ตั้งแต่สมัยสุโขทัย อโยธยา จนถึงรัตนโกสิน ผู้หญิงเพิ่งจะมาได้โอกาศเห็นแก่ตัวตั้งแต่ธรรมเนียมฝรั่งเข้ามานี่แหละ แก่เหี่ยวย่นแล้วก็ยังใช้ศัลยกรรมดึง เพื่อจะยึดตำแหน่งหน้าที่เอาไว้ให้ได้ อิอิ
9 สิงหาคม 2550 13:00 น. - comment id 736026
9 สิงหาคม 2550 14:57 น. - comment id 736069
ส่วนมากจะลืมคำค่ะ..หายากมากๆ..
9 สิงหาคม 2550 16:11 น. - comment id 736115
ยังไม่ลืม ยังจดจำ คำว่ารัก พี่ไม่หัก หัวใจ ไกลน้องได้ ยังละเมอ เพ้อพร่ำ อยู่ร่ำไป ว่าเมื่อใด ได้ดอมดม ชมแก้มนวล
9 สิงหาคม 2550 16:50 น. - comment id 736137
9 สิงหาคม 2550 16:51 น. - comment id 736138
9 สิงหาคม 2550 16:52 น. - comment id 736139
9 สิงหาคม 2550 16:53 น. - comment id 736140
9 สิงหาคม 2550 16:53 น. - comment id 736141
9 สิงหาคม 2550 16:54 น. - comment id 736142
9 สิงหาคม 2550 16:55 น. - comment id 736143
9 สิงหาคม 2550 16:56 น. - comment id 736144
9 สิงหาคม 2550 16:57 น. - comment id 736145
9 สิงหาคม 2550 16:59 น. - comment id 736146
9 สิงหาคม 2550 16:59 น. - comment id 736147
9 สิงหาคม 2550 17:00 น. - comment id 736149
9 สิงหาคม 2550 17:01 น. - comment id 736150
9 สิงหาคม 2550 17:40 น. - comment id 736163
ถึงเหี่ยวแห้ง เหนียงยาน พี่ยังรัก ยังคงปัก ใจรักเจ้า อยู่ร่ำไป ถึงสังขาร ที่เจ้ามี อาจร่วงโรย คนอย่างพี่ ไม่เหลียวมอง แลหญิงใด เพราะรักเจ้า มากกว่าใคร ในตอนนี้ เพราะคนดี เคยร่วมทุกข์ สุขกันมา ต่อแต่นี้ และต่อไป ในวันหน้า พี่จะรัก ร่วมทุกข์สุข กันเรื่อยไปอิอิอิๆ
9 สิงหาคม 2550 20:23 น. - comment id 736236
สวัสดีค่ะพี่ครูพิมจริงค่ะพี่ จิตรำพันเห็นด้วย
ที่เห็นมา ผู้หญิงเป็นผู้เสียสละและอดทนมาตลอดก็เพื่อคนที่รัก แล้วผู้ชายยังบ่นอีก
ความจริงผู้หญิงดูแลผู้ชาย ทำงานบ้านให้ ผู้ชายน่าจะเป็นฝ่ายดูแลผู้หญิง ดูแลสุขภาพ ถ้าว่าเขาปล่อยตัวก็ไม่สวย ก็พาไปซื้อครีม ซื้อของให้ เอาใจใส่สินะ แลกกันมั่ง
เอ๊ะ จิตรำพัน เก็บกดมาจากไหน
ขอโทษค่ะลืมตัว
9 สิงหาคม 2550 23:44 น. - comment id 736329
อ้อนใครกันเล่าคะคุณครูคนสวย...
10 สิงหาคม 2550 06:58 น. - comment id 736399
ไม่ลืมจ้า แค่จำไม่ได้ แบบนี้น่าเขกกะบาลไม๊ค่ะ อิอ
10 สิงหาคม 2550 07:57 น. - comment id 736429
10 สิงหาคม 2550 07:59 น. - comment id 736431
10 สิงหาคม 2550 08:01 น. - comment id 736432
10 สิงหาคม 2550 08:03 น. - comment id 736433
10 สิงหาคม 2550 09:24 น. - comment id 736496
10 สิงหาคม 2550 11:20 น. - comment id 736574
ขอโทษทีเมื่อคืนลืมบอกค่ะ...เหรียญทองค้าบบบบผม... หมดตัวเลยเมื่อวานเนี๊ยะ....กระเป๋าแบนแฝนทิ้ง..เอ้ย..แฟนไม่มี..
10 สิงหาคม 2550 14:01 น. - comment id 736661
10 สิงหาคม 2550 14:02 น. - comment id 736664
10 สิงหาคม 2550 14:20 น. - comment id 736679
สวัสดีค่ะ ครูพิม ความรักของครอบครัว ย่อมมีค่า วันเวลา ย่อมพิสูจน์ความหนักแน่น ใช้เวลาสร้างหลักฐานมิคลอนแคลน ต้องหนักแน่น ต้องไว้ใจ แค่สองเรา
10 สิงหาคม 2550 14:43 น. - comment id 736705
10 สิงหาคม 2550 19:33 น. - comment id 736840
คงม่ลืม หรือแกล้งลืม หรือทำเป็นลืมซะมั้งไhttp://www.hondagreenschool.com/visit/Gallery_Bantanuan.html
15 สิงหาคม 2550 08:59 น. - comment id 738488
15 สิงหาคม 2550 11:54 น. - comment id 738547
เจนอยากอ้วนกว่านี้จัง แลดูแล้วคงจะน่ารักกว่านี้เน๊าะ...สำหรับครูพิมแล้วอยากบอกว่า " ถึงงานจะยุ่ง พุงจะห้อย แต่มิตรภาพน้อยๆจะไม่ย้อยตามพุง" อิอิ ใกล้เที่ยงแล้ว ไปเติมอาหารใส่พุงก่อนนะคะ...
15 สิงหาคม 2550 12:34 น. - comment id 738566
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
