ภาพยังย้อนสะท้อนความรู้สึก ห้วงสำนึกลึกลึกที่ถูกข่ม เก็บเอาไว้ซ่อนเอาไว้ความทุกข์ตรม ใต้อารมณ์เยือกเย็นที่เห็นกัน แววตายังทรงพลังและแข็งกร้าว ไร้ร่องรอยความรวดร้าวในใจนั้น เกราะแข็งแกร่งที่แสดงว่าดุดัน ทว่าใจกลับไหวหวั่นและพรั่นเกรง ก้าวต่อไปเพราะใจอยากจะก้าว แม้นเหน็บหนาวยังคงเข้าข่มเหง ไม่มีใครปลอบใจก็ปลอบเอง ใช่ว่าเก่งแต่ต้องกล้าเข้าท้าทาย ชีวิตเขาชีวิตเราใช่แตกต่าง อาจเหนื่อยบ้างไม่นานมันก็หาย ทุกชีวิตใช่ว่าจะง่ายดาย ยังไม่ตายก็ขวนขวายกันต่อไป ประสบการณ์เหมือนบทเรียนที่เขียนเล่า ปลุกใจเศร้าให้เราลุกขึ้นใหม่ เจ็บก็จำช้ำก็จดไว้ข้างใน จากตรงนี้ถึงเส้นชัยคงไม่นาน เดินเถิดเดิน เดินไปไกลที่สุด จงอย่าหยุดก้าวไปอย่างกล้าหาญ ซักวันหนึ่งคงถึงคราวเราเชี่ยวชาญ ด้วยประสบการณ์ที่สั่งสมเพาะบ่มเรา ....
8 สิงหาคม 2550 22:38 น. - comment id 735691
ใช่จ้ะ..เราต้องก้าวต่อไปค่ะ..
8 สิงหาคม 2550 22:39 น. - comment id 735692
ที่ 1
8 สิงหาคม 2550 22:40 น. - comment id 735693
ไม่ทันอะ
8 สิงหาคม 2550 22:41 น. - comment id 735694
ใช่แล้ว ก้าวอย่างเข้มแข็ง มามะ ก้าวมาที่ห้องเมรัยเร็วๆ เขากะลังตั้งวงก๊งเหล้าอยู่ มาเร็ว ตามมา
8 สิงหาคม 2550 22:43 น. - comment id 735696
มาเดินด้วยจ้า แล้วก็มาปลอบน้องคนดีค่ะ..ให้พี่ปลอบนะคะ
8 สิงหาคม 2550 23:51 น. - comment id 735733
ใช่แล้วค่ะ จิตรำพันขอเป็นกำลังใจให้นะคะ คนที่มีอุปสรรคแล้วสามารถก้าวต่อได้ แสดงว่าเป็นผู้ชนะใจตนแล้วค่ะ ชนะใจตนได้ก็แสดงว่าชนะทุกอย่างแล้วค่ะ
9 สิงหาคม 2550 01:46 น. - comment id 735750
9 สิงหาคม 2550 03:21 น. - comment id 735754
ใช่เนาะ ถ้าเราหยุดเดิน เราก็เริ่มล้าหลัง เพราะ คนอื่นเดินออกหน้าเราไปหมดแล้ว
9 สิงหาคม 2550 04:09 น. - comment id 735766
ให้กำลังใจได้มีมากครับ สร้างความฮึกเหิม
9 สิงหาคม 2550 07:53 น. - comment id 735786
ก้าว..ก้าว..เก้า...แล้วจะถึงสิบครับ อิอิอิอิ...งานนี้มีงง
9 สิงหาคม 2550 07:55 น. - comment id 735788
ก้าวต่อไปแม้ใจล้าเกินกว่าก้าว ขื่นอกร้าวสับสนทนขมขื่น ยืนหยัดสู้ต่อไปไร้จุดยืน ทนกล้ำกลืนแม้ชำต้องจำทน ก้าวไปต่ออย่าหยุดยั้งนะคะ เอาใจช่วย มารับกำลังใจจากน้องสาวค่ะ
9 สิงหาคม 2550 08:41 น. - comment id 735811
สองมือล้วงกระเป๋า สองเท้าก้าวสู่เบื้องหน้า อย่าคิดท้อต่อโชคชะตา รีบไขว้คว้าหาฝันในบัดดล สู้ๆจ้า
9 สิงหาคม 2550 08:56 น. - comment id 735815
ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ ก็หยุดไม่ได้ค่ะ การทำเดินทางคือการเรียนรู้ เหนื่อยก็พัก...หายก็เดินต่อ เป็นกำลังใจให้ต้นกล้าแสนงามค่ะ
9 สิงหาคม 2550 09:10 น. - comment id 735830
อ่านแล้วคึกคัก....อยากก้าวต่อไป ไม่ยอมแพ้ง่ายๆเลยน่ะค่ะ
9 สิงหาคม 2550 09:47 น. - comment id 735875
ดีค่ะเพียงแพรว วันฟ้าสดใสฉันก้าวออกไปอย่างหวั่นๆ แต่เมื่อเธอนั้นจับมือกันมั่นจิตใจ ก้าวที่เคยไหวหวั่นกลับเชื่อมั่นในทันใด ขอเธอจงก้าวไปด้วยกันตลอดไปนะคนดี แย่จัง . . กลอนมึน ๆ งง ๆ หน่อยนะคะ ยังง่วงอยู่ ฮุ ฮุ ไปทำงานก่อนนะคะ
9 สิงหาคม 2550 10:42 น. - comment id 735894
น้องเพียงแพรรรร....แวววว... นึกถึงเพลงเลยจะ "ขออย่ายอมแพ้ อย่าอ่อนแอ แม้จะร้องไห้ จงลุกขึ้นสู้ใหม่"...อะไรประมาณนั้นอะ อิอิ ร้องต่อไม่ได้อ่ะจ้า.. (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
9 สิงหาคม 2550 11:43 น. - comment id 735945
ถ้าเดินต่อไปมันเหนื่อยนัก แวะพักกลางทางดีกว่าไหม ถ้าขืนเดินต่อแล้วท้อใจ จะฝืนไปทำไมให้เหนื่อยแรง...
9 สิงหาคม 2550 11:58 น. - comment id 735957
..ก้าวต่อไป.. อย่าหยุดยั้ง เป็นกำลังใจให้นะครับ
9 สิงหาคม 2550 12:18 น. - comment id 735981
ก้าวให้มั่นเพื่อตัวเราเอง สู้ๆๆคะคุงเพียงแพรว จุ๊บๆๆ
9 สิงหาคม 2550 19:50 น. - comment id 736203
มีอีกกำลังใจที่มีให้จ้า
9 สิงหาคม 2550 22:43 น. - comment id 736288
พี่กุหลาบขาว ขอบคุณค่ะ พี่มณีจันทร์ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ยินดีค่ะถ้าพี่จะมาช่วยปลอบน้องสาวคนนี้ คุณจิตรำพัน ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ ขอให้มีความสุขนะคะ คุณSilver Snitch ขอบคุณค่ะ ขอบคุณสำหรับดอกไม้และการแวะมาทักทายค่ะ พี่ป.ปลา ใช่ค่ะ เดินตามหลังคนอื่น บางทีก็รู้สึกแย่ค่ะ คุณปลายตะวัน ขอบคุณค่ะ ก็แค่พยายามสร้างกำลังใจให้ตัวเองค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ พี่ชายละอ่อน ไม่งงค่ะ น้องละอ่อนฉลาด 555 พี่กานต์ มีกำลังใจให้พี่สาวค่ะ ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆนะคะ สุขสันต์วันแม่ค่ะ พี่กานต์ พี่ไรไก่ ขอบคุณมากค่ะ สู้ๆ เหมือนกันนะคะ คุณครูพิม ขอบคุณกำลังใจดีๆค่ะครูพิม มีความสุขในวันแม่นะคะ คุณล้นใจ ดีใจค่ะ ที่ได้ยินคุณบอกอย่างงี้ ก้าวไปด้วยกันนะคะ พี่นู๋ศรรกรา กลับมาร้องต่อให้จบสิค่ะ แหมๆๆ ขึ้นมาแบบนี้ต่อไม่ได้เหมือนกันค่ะ คุณชมพูฯ ขอบคุณมากค่ะ จะต่อกลอนแต่ไม่ค่อยมีเวลาค่ะ ขอบคุณค่ะ พี่ก่องกิก ขอบคุณในกำลังใจค่ะ คุณพิมญดา สู้ๆเช่นกันค่ะ คุณพิม ขอบคุณนะคะ พี่กชมนวรรณ ขอบคุณกำลังใจค่ะ เต้นได้จังหวะดีจัง ขอบคุณทุกท่านค่ะ
9 สิงหาคม 2550 22:46 น. - comment id 736293
คุณยาแก้ปวด เมาหรือยังน้อ ส่วนแพรวคงจะเมา ลม เมาฝนแถวนี้ค่ะ ข้ามมาได้ไงไม่รุ 555 ขอบคุณนะคะ แต่วันนี้คงอยู่ร่วมวงไม่ได้ค่ะ
9 สิงหาคม 2550 22:48 น. - comment id 736294
คุณผู้หญิงมือสอง เมาแน่ๆเลย ดูดิ เฮ้อ วันนี้วันอะไรน๊า มีแต่เรื่องเปิ่นๆ โชคดีนะคะ
10 สิงหาคม 2550 09:59 น. - comment id 736511
การระบายอารมณ์ด้วยกลอนทำให้เรา หายเศร้าใจนะครับ งามครับ แก้วประเสริฐ.
10 สิงหาคม 2550 10:14 น. - comment id 736517
เพราะมากๆเลยค่ะ ยินดีที่รู้จักนะคะ
10 สิงหาคม 2550 10:51 น. - comment id 736547
.. เหน็บหนาว .. ไม่รู้จะก้าวไปทางไหน ทดท้อ..เหลือเกินนะหัวใจ ห้ามน้ำตาไม่ได้เลยสักที .. เจ็บช้ำ .. จึงไม่อยากเดินย่ำ..อยู่กับที่ นิ่งเถิด..ไม่ร้องนะคนดี เหน็บหนาวคราวนี้..ก็ช่างมัน .. ก้าวไป .. แม้ตัวและหัวใจ..ยังไหวสั่น ต้องเจอฟ้าใส..ในสักวัน เชื่อเถิด..เชื่อมั่นเท่านั้นพอ มาร่วมขบวนประท้วงด้วยคนค่ะ อิอิ ^^
10 สิงหาคม 2550 19:03 น. - comment id 736818
ช้ำมากไปหน่อยแล้ว ใบบัวบกซักหน่อยมะ แต่ผมชอบนะอ่านแล้วช้ำแบบสะใจดี โดยเฉพาะ ก่อนหน้านี้ อยากให้คุณรักมั่นเหมือนฉันรัก
10 สิงหาคม 2550 21:24 น. - comment id 736886
มองทางเดิน ข้างหน้า ท้าท้ายนัก อาจเสียหลัก ลื่นเลอะ เปื้อนเปรอะบ้าง หากหวาดกลัว ก็หาคู่ สู้ร่วมทาง โลกนี้สร้าง ให้เราแกร่ง ด้วยแรงใจ
12 สิงหาคม 2550 11:30 น. - comment id 737434
สวัสดีค่ะคุณลุงแก้ว ใช่ค่ะ แพรวทำบ่อยๆค่ะ ทำแล้วสบายใจขึ้น ไม่ต้องไปเดือดร้อนใครด้วย >>>In SeA & In LoVe ขอบคุณนะคะ ยินดีที่รู้จักเช่นกันค่ะ ตังเม เอาสิค่ะ ทำป้ายมาด้วยหรือเปล่า อิอิ ครูใหญ่ แพรวเห็นภาพแล้วค่ะ น่าชื่นใจดีจัง วันแม่นี้ แพรวได้ออกค่าย เอาของไปแจกเด็กดอย เห็นแล้วเศร้าระคนสุขค่ะ เศร้าที่เห็นถึงความแตกต่างระหว่างโรงเรียนชนบท กะในเมือง สุขที่ได้ทำอะให้พวกเขาได้บ้าง แม้จะเล็กๆน้อยๆก็ตามคะ เด็กๆโรงเรียนครูใหญ่น่ารักจังค่ะ ดูขันแข็งกันทุกคนเลย
12 สิงหาคม 2550 11:36 น. - comment id 737438
คุณคนแวะเวียน ขอบคุณที่แวะเวียนมานะคะ