ยืนเดียวดาย ในความเหงา แสนเศร้านัก ใครจะรัก จะเห็น เช่นศักดิ์ศรี ใครจะมอง จะเห็น เช่นความดี ที่ตัวฉัน นี้เคย สร้างสรรค์มา เคยช่วยงาน ทุกอย่าง ไม่ว่างเว้น ใยเล่าเห็น เป็นดั่ง คนไร้ค่า มีสิ่งใด ให้เขาหมด ไม่นำพา อนิจจา มีแต่คน มองข้ามเรา เขาไม่เคย มองเรา ว่ามีค่า วาสนา เรามีน้อย ว่าโง่เขลา ทุกวันนี้ ข้างกาย มีเพียงเงา ใครไหนเล่า จะรู้ซึ้ง ถึงความดี เขาใส่ร้าย ใด-ใด ไม่เคยเถียง เขาขอช่วย งานไม่เกี่ยง ไม่หน่ายหนี ยอมให้ด่า ยอมให้ว่า ให้ทุบตี ไม่เคยมี ใครปราณี หรือเห็นใจ เดินกลับบ้าน เสียงด่าว่า สนั่นหู จะได้ดู มวยคู่เอก อีกใช่ไหม ชกซ้ายขวา แม่ด่ามา พ่อต่อยไป จนเลือดไหล อาบหน้า ไม่รู้พอ เมื่อไรหนอ ชีวิต จะมีค่า ให้คนเห็น มากกว่าหมา ข้างถนน ใครกันหนอ จะมอง เห็นตัวตน ให้ค่าล้น กว่าเปลือกนอก ที่ฉาบทา
7 สิงหาคม 2550 16:17 น. - comment id 735009
ชีวิตนี้มีหวังยังไม่จบ สักวันพบเส้นทางสว่างไสว ลมหายใจไม่สิ้นดิ้นกันไป คงสดใสสมรักในสักวัน ฝากดวงดาวพราวพร่าง ณ กลางฟ้า วอนจันทราบันดาลใจให้สมฝัน ขอน้องน้อยเปล่งแสงแข่งกับจันทร์ เลิกโศกศัลย์..จงสดใส...ไม่เดียวดาย
7 สิงหาคม 2550 16:40 น. - comment id 735019
อยู่กับใจใช่เดียวดายรอบกายน้อง ใจยังข้องกับใจอย่าได้หม่น ล้มแล้วลุกขึ้นใหม่นะต้องทน เกิดเป็นคนเหนื่อยก็พัก..แล้วจักเดิน.. ต่อนะคะ เก่งขึ้นแล้วนี่ค่ะ
8 สิงหาคม 2550 02:57 น. - comment id 735258
ดีจ้า..สบายดีนะคะ
8 สิงหาคม 2550 09:58 น. - comment id 735316
น้อง หยาดเพชร...มณีพลอยค่ะ ในโลกนี้ทุกสิ่งล้วนเหมือนกลั่นแกล้ง ความแก่งแย่งชิงดีมีทุกหน ทั้งร้ายดี มีมากมายที่ปะปน ค่าของคน ไม่ประมาณ ด้วยสายตา อยู่ที่ใจ และศักดิ์ศรี ตรงก้าวเดิน ด้วยเผอิญรักดี จึงมีค่า กำลังใจ แห่งความดี เต็มอัตตรา น้องจงอย่าท้อถอย นะคนดี เอาใจช่วยนะคะ
8 สิงหาคม 2550 11:41 น. - comment id 735347
ขอบคุณทุกๆกำลังใจ ที่มีให้คนเดียวดายหนึ่งคนนี้ ให้รู้ว่ายังมีคนที่หวังดี ให้คนนี้มีกำลังสู้ต่อไป ทุกๆคนเปรียบดังลมหายใจฉัน ทุกๆวันจะคิดถึงไม่ห่างหาย ทุกๆคืนจะคิดถึงไม่ห่างไกล ขอบคุณทุกดวงใจที่ห่วงกัน
8 สิงหาคม 2550 11:55 น. - comment id 735355
เหมือนยืนอยู่เพียงเดียวดายในความเหงา ภาพเก่าเก่าย้อนเข้ามาให้ใจหมอง ตอนนี้เขามีคนใหม่มาครอบครอง ภาพเราสองเลือนหายไปไม่เหลือเลย
8 สิงหาคม 2550 14:12 น. - comment id 735413
หวัดดีค่ะ sayo ขอบคุณสำหรับบทกลอนดีๆนะ