แด่ จินตนาการที่จากไป เมื่อก่อนกาล – เคยหัวใจอ่อนหวานซ่านรู้สึก ด้วยใฝ่ฝันมั่นไว้ในใจนึก จะว่ายฟ้าล่วงลึกอันกว้างไกล จะไปเด็ดดวงดาวที่พราวฟ้า แล้วนำมาเรียงร้อยเป็นสร้อยไสว จะเอาดวงจันทร์เสี้ยวเกี่ยวกำไล จะเอาเมฆมาคลุมใจให้อุ่นนาน ก็เคยฝันว่าจะไปสุดปลายฟ้า ปรารถนา เพียงปรารถนาก็ว่าหวาน เมื่อไม่เคยหมดสิ้นจินตนาการ ความฝันก็ยังผลิบานเต็มลานจินต์ เมื่อก่อนกาล – ครั้งหัวใจอ่อนหวานยังไม่สิ้น ซึ่งเสียงเพรียกเคยกระซิบว่าชีวิน อาจมีสิทธิ์โบยบิน ไปแสนไกล หัวใจจึงโบยบิน – ในห้วงจินตนาการหวาน, อ่อนไหว มีสิทธิ์บินผ่านมุมอับที่ลับไร้ ซึ่งดวงดาวแสงสุกใสในหม่นฟ้า .................................................. .................................................. .................................................. .................................................. บางรู้สึก – รู้สึกว่าเหนื่อยอ่อน จนหัวใจร้าวรอนเสียยิ่งกว่า ยิ่งโบยบินสูงขึ้นไปใจยิ่งล้า เกินปรารถนา เกินกว่าฝันนิรันดร และตอนนี้คล้ายหมดสิ้นจินตนาการ เมื่อผ่านเพียงชั่ววานช่างเหนื่อยอ่อน หยุดโบยบินไปสุดฟ้า – หลับตานอน ทิ้งความฝันของกาลก่อนไว้เท่านี้ ใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบัน – ปล่อยความฝันให้ร่วงโรยโบยบินหนี พอรู้ตัว รู้สึกนึกอีกที ฟ้าก็ไกลเกินกว่าที่จะบินไป ไม่เหลือแล้วดวงดาวที่พราวฟ้า จะสรรหามาร้อยเป็นสร้อยไสว ไม่มีดวงจันทร์เสี้ยวเกี่ยวกำไล ไม่มีเมฆห่มคลุมใจให้อุ่นนาน เวลาก็ยังหมุนไป – ไกลแสนไกล เกินใจโบยบินผ่าน เพียงพริบตาพร่าฝัน, แหละวันวาน – ก็เข้ามาพรากจินตนาการไปเสียแล้ว !!!
5 สิงหาคม 2550 00:16 น. - comment id 733952
เศร้าจังนะคะ แวะมาทักทายยามดึกของคนทำงานดีกๆ คะยังไง ยังคงหลงเหลือบ้างนะคะ รังรักในจินตนาการ
5 สิงหาคม 2550 02:25 น. - comment id 733960
5 สิงหาคม 2550 08:48 น. - comment id 733969
.....จินตนาการ ไม่มีที่สิ้นสุดค่ะ ไม่มีวันจางหายไปไหน ตราบใดที่ลมหายใจเรายังมี เหมือนพี่คนหนึ่งบอกฉางน้อยบ่อยๆว่า ใฝ่ฝันได้ แต่อย่าเพ้อฝัน แหมๆ ก็ แค่จินตนาการ เนอะ คิดไรมาก ไปแระ กินข้าวก่อน พูดมากแล้วหิว อิอิ
5 สิงหาคม 2550 20:31 น. - comment id 734054
ความฝันหรือจิตนาการที่ไม่มีวันเป็นจิง มันช่างเศร้านักนะคะ
5 สิงหาคม 2550 23:27 น. - comment id 734190