บทที่ 1 : เปิดผ้าม่านกั้น

ลุงเชย

ยืนนิ่ง ดั่งหุ่นตั้ง       ตัวตรง
เท้าห่าง พอร่างทรง  อยู่ได้
เชิดหน้าตามองตรง  แสนเด่น
ผู้ใดดั่งนี้ไซร้            แน่แท้  "เตรียมทหาร" 
 มอบให้ "นักรบ" ที่กำลัง "ฟาดฟัน" กันในเวที "การบ้าน การเมือง" 				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน