อกร้าว เสียงคลองกลืนคลื่นครืนครืนสะอื้นเศร้า ดั่งอกร้าวรักแรกร้างช่างห่างเหิน เมื่อเธอจากไกลแสนทำแคลนเมิน มิขัดเขินขวยอายปรายน้ำตา เคยร่วมเรียงเคียงข้างสำอางอ่อน เคยเว้าวอนซ่อนกลิ่นถวิลหา เคยหนุนตักต่างหมอนตอนหลับตา เคยวาจาสื่อสารกับหวานใจ เมื่อมีชายหมายแลแม่ขวัญจิต แจ่มจริตชัดกระจ่างสว่างใส ว่าเธอพร้อมยอมจากฝากอาลัย ให้ชายเขลาเอาใจไปใส่ยา จำไว้เถิดชายชาญทหารโง่ สตรีโหลเอ่ยเห็นเป็นภาษา ว่าแรกรักเริ่มใช้แต่ไรมา ประหนึ่งยาพิษป้ายปลายปลายใจ นาย ทานพอ
4 สิงหาคม 2550 12:49 น. - comment id 733780
เดี๋ยวคุยกันเจ้าค่ะ ขอชิงตำแหน่งก่อนน๊า
4 สิงหาคม 2550 12:55 น. - comment id 733781
นี่ๆ จาว่าผู้ญิ๋ง นั้นหลายใจเหรอม่ายเสมอไป ทุกคนหรอกนะเจ้าคะ ผู้ชาย ก็มีน๊า " ฟ้า ให้ฉันพบเธอ แต่ฟ้าลืม ลืมให้เราคู่กัน ลืมให้ใจเค้า นั้นรักจริง เหมือนอย่างฉัน" คนเราถ้าไม่ใช่เนื้อคู่กัน ถึงอยู่ด้วยกัน สักวันเค้าก็ต้องไปอยู่ดี นะเจ้าค่ะ โอ๋ๆ อย่าน้อยใจน๊า รอฟ้าหลังฝนดีก่านะ ใกล้แล้วแหล่ะ เจ้าค่ะ
4 สิงหาคม 2550 16:17 น. - comment id 733818
เฮ้อ..อาราเล่กินข้าวบ้างป่าวเนี๊ย... ไปบ้านไหนๆน้องเค้าถึงก่อนใครทุกที