เพียงเธอเหลือบสายตามองหน้าฉัน ใจก็สั่นตัวชาหน้าตาเป๋อ เธอไม่ยิ้มแย้มสักนิดผิดแรกเจอ ฉันยืนเก้อหลบตาก้มหน้าเดิน เหตุเพราะเธอมองมาด้วยตาเนื้อ ตาที่เอื้อลำเอียงเพียงผิวเผิน ตาที่มองของสวยด้วยความเพลิน ตาที่เมินรังเกียจเหยียดคนจน แม้นเธอมีตาทิพย์กระพริบพร่าง ส่องสว่างสาดไสวไปทุกหน มองเห็นคนถ้วนทั่วทั้งตัวตน นอกในดลแจ่มห้วงดวงหทัย เธอคงยิ้มให้ฉันในวันนี้ ด้วยไมตรีบริสุทธิ์ดุจธารใส เพราะเธอเห็นความงามแห่งน้ำใจ ซ่อนอยู่ในรูปชั่วตัวรุงรัง
25 กรกฎาคม 2550 01:05 น. - comment id 729508
25 กรกฎาคม 2550 01:13 น. - comment id 729510
แงงงง....กลอนที่เม้นท์ให้หายหมดเลย จำไม่ได้ด้วยจิ....คุณฤกษ์เล่นมนต์ดำป่าวคะ รักแรกพบ สบตาเธอ ละเมอหา ในอุรา หวิวหวิว ดั่งปลิวไหว แค่สบเนตร เหมือนส่อง ต้องถึงใจ นี้หรือไร คือรักแรก แผกจริงจริง มันจะหายอีกป่าวคะ แงงงงงง (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
25 กรกฎาคม 2550 01:50 น. - comment id 729512
เอ.. ใครน๊า?.....ส่งสายตามองมาเหยียด ทำรังเกียจเดียดฉันท์ให้หวั่นไหว สื่อความหมายฟ้องเหตุมีเลศนัย คล้ายบอกไม่มีไมตรีที่แววตา คงเพราะหล่อนมองอย่างคนว่างเปล่า ไม่รบเร้าเยื่อใยให้ใผ่หา ไม่คิดทอดสะพานผ่านดวงตา เหมือนกับว่าไม่สำคัญบนการมอง แหม...ถ้ามีตาทิพย์กระพริบพร่าง ส่องสว่างกระจ่างไปภาพไม่หมอง หล่อนจะเห็นมากกว่าใจที่ใฝ่ปอง แล้วอาจต้องกรี๊ดสลบจบเห่กัน เพราะบางสิ่งที่ซ่อนไว้ใต้เสื้อผ้า มิใช่ว่ามีแค่ใจที่ใฝ่ฝัน อืมมมมม....หลายสิ่งที่ผู้หญิงไม่มองกัน เพราะว่ามันแสนอุจาด...อนาจใจ ขอโทษนะคะ ต่อกลอนให้สนุกสนานค่ะ ( ล้อเล่นค่ะ ) แวะมาทักทาย ดูแลสุขภาพบ้างนะคะ
25 กรกฎาคม 2550 07:12 น. - comment id 729544
รับดอกชบาสักดอกไหมจ๊ะ หนุ่มฤกษ์.. :) แวะมาแซวจ๊ะ เช้าแล้วน๊า ตื่นหรือยัง..
25 กรกฎาคม 2550 08:01 น. - comment id 729572
สวัสดีตอนเช้าคะฝนตกจังเลยคะ กาแฟสักถ้วยนะคะ แวะมาทักทายค้า
25 กรกฎาคม 2550 08:05 น. - comment id 729576
หวัดดีค่ะคุณฤกษ์ อ่านแล้วก็ยังไม่รุว่าเจอใคร..อิอิ...
25 กรกฎาคม 2550 08:30 น. - comment id 729589
^_^ ไม่ทักทายเธอล่ะคะ
25 กรกฎาคม 2550 10:18 น. - comment id 729651
สวัสดีค่ะ คนเราจะงาม งามจาก ภายใน ใช่ใบหน้าค่ะ ถ้าจิตใจดี ต่อให้รกรุงรังสักเพียงใด ก็รับได้เสมอค่ะ
25 กรกฎาคม 2550 10:40 น. - comment id 729661
คนที่เราไม่รู้จักแลมักคุ้น ควรหรือคุณส่อเจตนาเที่ยวปราศรัย คนโดยทั่วอาจติฉินหมิ่นน้ำใจ "ช่างหน้าใหญ่เดินยิ้มย่องเจ้าของงาน !!!" ด้วยไม่รู้ว่าสหายหมายเยี่ยมเยือน จึงดูเหมือนตามิแลแค่มองผ่าน เพื่อนก็มาหมองหมางจิตคิดเนิ่นนาน ยกเหตุการณ์มาตัดพ้อกล่าวล้อเลียน หนึ่งปีที่ผ่านพ้นไปใครรู้สึก ส่วนที่ลึกของหัวใจไม่ยอมเปลี่ยน รอยเจ็บนั้นคงค้างคาเกินกว่าเจียร ฤๅเสถียรเป็นแผลลึกผนึกใน ? คนที่อ่านเขาคงคิดเราผิดนัก คนรู้จักพลอยงุนงงและสงสัย สุดแต่ท่านลงความเห็นเป็นเช่นไร เชิญลงโทษจนสาใจอย่าอภัยกัน
25 กรกฎาคม 2550 15:31 น. - comment id 729778
ได้แค่มองแบบนี้มะไหร่จะสมหวังล่ะท่านพี่ เฮ่อ ไม่ทันใจเล๊ย ..... เดี๋ยยเอมอาสาใช้ตะบองยุคหินตีหัวลากเข้าถ่ำ เอ้ย เข้าบ้านให้เอาไม๊คะ
25 กรกฎาคม 2550 21:41 น. - comment id 729939
จากวันนั้น..ถึงวันนี้..ก็ปีกว่า แม้ไม่พบ..แววตา..มาผสาน แต่วจี..ทุกถ้วนถ้อย..ร้อยดวงมาลย์ ให้ซาบซ่าน..ตราตรึง..ซึ้งไม่วาย อักษรา..แม้นมิหวาน..ปานผึ้งหยด เธอจารจด..ทุกถ้อยคำ..ล้ำความหมาย อ่านทุกครา..ให้ร้อนรุ่ม..ดั่งสุมไฟ อยากข้ามฟ้า..โบยบินไป..ใกล้ชิดเธอ..
25 กรกฎาคม 2550 23:02 น. - comment id 729998
แรกเจอใครคะ...ใช่นางฟ้าป่ะคะ
26 กรกฎาคม 2550 01:08 น. - comment id 730018
...