เหมือนคนเขลาพร่ำเพ้อละเมอรัก ไร้ตระหนักเผื่อเจ็บเพื่อเก็บหวง ลืมไปสิ้นพลาดพลั้งเรื่องทั้งปวง เสาะแสวงหาบ่วง...คล้องดวงใจ... หลงระเริงห้วงรักยากหักห้าม ใจดวงบางเมื่อพบความหวามไหว คิดอาจหาญโง่เขลาด้วยเยาว์วัย หลงเผลอไผล...แหลกเหลวตกเหวลึก... .
24 กรกฎาคม 2550 16:55 น. - comment id 729290
เยาว์วัย น่ะเท่าไรแล้วจ๊ะ อิอิ
24 กรกฎาคม 2550 16:57 น. - comment id 729292
เป็นกำลังใจให้นะคะ...
24 กรกฎาคม 2550 17:19 น. - comment id 729315
หวังว่าเหวคงไม่ลึกเท่าไหร่นะ... คิดถึงนะ
24 กรกฎาคม 2550 17:33 น. - comment id 729326
24 กรกฎาคม 2550 18:03 น. - comment id 729339
เจ้าพี่นางน้อย....อิอิ ความรักบางทีเราก็ทำเหมือนกันคนโง่ ๆคนนึง เพื่อแลกกับความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ในหัวใจ....... (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
25 กรกฎาคม 2550 00:17 น. - comment id 729492
ตกเหวใจ ยากนัก จักปีนป่าย หากตกไป ในห้วง บ่วงความฝัน ตกเหวรัก หนักหน่วง บ่วงชีวัน เปรียบตัวฉัน ลื่นล้ม จมเหวใจ
25 กรกฎาคม 2550 15:36 น. - comment id 729781
ก็คนมันรักนี่คะ