ฉันหลงรักบทกวีในความฝัน ตัวอักษรเหล่านั้นสื่อความหมาย หากล่องลอยในอากาศคลาดเสียดาย จึงเอื้อมมือมาดหมายจะจับจอง ตัวอักษรกลอนกานท์ที่มองเห็น ล้วนยากเย็นเต็มไปด้วยเจ้าของ ร้อยภาษาหลากรสที่กลั่นกรอง ไม่อาจครองแค่มองด้วยสายตา บทกวีเจ้าเอ๋ยไยผ่านพบ อยากจะลบกลับจำซ้ำเติมว่า คนอ่อนไหวเช่นฉันแค่ผ่านมา เพื่อซึมซับอักษราหาคู่ควร ฉันหลงรักบทกวีมีชีวิต ทีละนิดถูกพิษอักษรล้วน จะไถ่ถอนอย่างไรสิ้นกระบวน เพราะชนวนความคิดคือจิตใจ
20 กรกฎาคม 2550 11:08 น. - comment id 727329
คิดเหมือนกันเลยคะ เราก็หลงรักบทกวี และคนแต่งบทกวีแล้วซิ ซะงั้น..แป่ว
20 กรกฎาคม 2550 11:35 น. - comment id 727341
คุณโคลอน..... หลงรักบทกวีเหมือนกัน ก็เลยหลงมาที่ บ้านนี้ไง แต่เริ่มหลงรักเพื่อน ๆ ที่นี่ด้วยสิ อิอิ %4 (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯) %
20 กรกฎาคม 2550 12:50 น. - comment id 727361
ฉันหลงรักบทกวีมีชีวิต ที่มวลมิตรร่ายกลอนอักษรฝัน จินตนาการหวานขมพรมรำพัน คิดสร้างสรรค์คำคมอารมณ์งาม
20 กรกฎาคม 2550 13:22 น. - comment id 727374
จันทร์ก็หลงรักบทกวีและโคลอนด้วยคะ ทุกอักษรและทุกสิ่งบรรจงสร้างสรรค์ผลงาน คือสิ่งที่รักคะ..บางที่คนอื่นอาจไม่เข้าใจในสิ่งที่เราสื่อ แต่ดีใจที่มีคนสนใจคะ
20 กรกฎาคม 2550 14:26 น. - comment id 727403
รักบทกวีเหมือนกันจ้า..
20 กรกฎาคม 2550 14:52 น. - comment id 727437
แอบรักคนเขียนกวีได้เปล่าตัวเอง..(อะล้อเล่น)
20 กรกฎาคม 2550 16:01 น. - comment id 727511
บทกวี หรือบทกลอนนี้ ก็ออกมาจากใจของเรา แหละครับ สำหรับคนที่มีหัวใจในบทกวี
20 กรกฎาคม 2550 16:03 น. - comment id 727516
เธอหลงรักบทกวี แต่ฉันหลงรักเธอ
20 กรกฎาคม 2550 16:16 น. - comment id 727529
มาบอกรักบทกวี...ด้วยจ้า.. บ้านนี้มีความรักสวยงามแต๊ๆ
20 กรกฎาคม 2550 16:18 น. - comment id 727534
รักบทกวีเหมือนกัน แต่แต่งไม่ค่อยไพเราะแล้วที่สำคัญ เอารูปใส่ไม่เป็นอยากเอาใส่มากแต่ทำไม่เป็น
20 กรกฎาคม 2550 16:29 น. - comment id 727553
ตัวอักษรจำได้เสมอ อยากบอกเธอทุกคำจากใจ... คล้ายๆเพลงนี้มั้ง...อิ..อิ..
20 กรกฎาคม 2550 17:23 น. - comment id 727602
บทกวีคือความคิดที่บรรจง แต่งแต้มตามวัตถุประสงค์แห่งใจหมาย คือความงามที่สำผัสด้วยใจกาย บทกวีจึงไม่เคยตายจากมวลชน
20 กรกฎาคม 2550 21:21 น. - comment id 727717
หลงรักบทกวีเช่นกันคะดีคะคุณโคลอน..หลงรักบทกวี รักคนเขียนด้วยค้า .....ชาร้อนคะ...
21 กรกฎาคม 2550 01:10 น. - comment id 727755
ดึกๆจรตะลอนฝัน ด้วยความเคารพ
21 กรกฎาคม 2550 13:19 น. - comment id 727878
นู๋เอมหลงรักบทกวี รักยิ่งกว่าคือคนแต่งบทกวี
21 กรกฎาคม 2550 15:24 น. - comment id 727924
หลงรักบทกวี และเพื่อนบ้านกลอนเหมือนกันค่ะ....
21 กรกฎาคม 2550 21:17 น. - comment id 728021
บทกวีทำให้เรนมีจินตนาการ.. .. บทกวีทำให้เรนกล้า..ที่จะบอกว่า..เรนรักคนกวี.. อิอิอิ.... ...
21 กรกฎาคม 2550 21:31 น. - comment id 728027
........ รักคุณเข้าแล้วเต็มชวง.....
21 กรกฎาคม 2550 22:23 น. - comment id 728045
บทกวี งามเลิศ ประเสริฐศิลป์ เพียงยลยิน พิณเพียง เสียงขับขาน เปรียบประดุจ มธุรส พจมาลย์ ช่างซาบซ่าน ฝังแน่น ถึงแก่นทรวง อักษรเลิศ ประเสริฐล้ำ ลำนำเพราะ ตรึงเสนาะ เพราะกระไร ไกลถึงสรวง เพียงพิณเทพ พรมให้ ใจทุกดวง หลงเข้าบ่วง ลึกล้ำ ลำนำกลอน............
23 กรกฎาคม 2550 07:05 น. - comment id 728297
อ้าว...มึกกว่าหลงรักใครซะอีก...ที่แท้หลงรักบทกวีนี่เอง...อิอิ
23 กรกฎาคม 2550 14:25 น. - comment id 728524
อ่า...ขอบคุณมากเลยค่ะ ***ผู้หญิงมือสอง*** ***ศรรกกรา*** ***เพียงพลิ้ว*** ***มณีจันทร์*** ***กุหลาบขาว*** ***แม่มดใจร้าย*** ***เบรฟฮาร์ท*** ***ก่องกิก*** ***ไหมไทย*** ***เขมรน้อย*** ***ยาแก้ปวด*** ***เพียงแพรว*** ***พิมจัง*** ***เทพระวี*** ***ทะเลใจ*** ***whitelily *** ***เรน*** ***ปลายตะวัน*** ***คนเขียนกลอน*** ***ปราณรวี*** บทกวี....ทำให้จิตใจคนเราอ่อนโยน...เข้มแข็ง....เศร้า...เหงา....อบอุ่น...แทนความรู้สึกต่างมากมาย... รวมทั้งอาจสะท้อนเหตุการร์ที่เราได้พบเจอหรือรับรู้มาอีกด้วย...ทุกครั้งที่ได้อ่านบทกวี ไม่ว่าจะแนวไหนก็จะรู้สึกเหมือนเข้าไปอยู่ในภวังค์ของงานชิ้นนั้น....น่าทึ่งนะคะ....ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งค่ะ
13 กันยายน 2550 19:35 น. - comment id 747129
บทกวีคืออักษรกรองความคิด บรรจงจิตคิดอ่านออกความเห็น ร้อยเรียงความเล่นรูปคำอย่างจัดเจน เหมือนดังเป็นสัญลักษณ์บอกตัวตน ดีเลวร้ายรักโลภโกรธสวยงาม ต่างบอกความด้วยกวีที่ร้อยด้น ผูกเรื่องราวภาษาสวยเป็นคำคน ใครได้ยลยากหยุดใจไม่ให้รัก จริงเลยครับเวลาอ่านบทกวี ที่ไพเราะ ยากที่จะไม่ชื่นชม ได้นะครับ สงสัยผมคงหลงรักบทกวีด้วยอีกคนแล้ว