อาจมีหลัก ในใจ ใสใสปิ๊ง แต่เมื่อกลิ้ง ก็มีช้ำ ระกำบ้าง แต่ก็หาย เป็นปกติ ไม่อ้างว้าง แม้แรมร้าง จากไกล ใจยังดี มีแต่เธอ ที่เข้าใจ ในหัวอก แม้จะฟก แต่ไม่ช้ำ ไปกว่าเก่า มีแต่ดวง ใจสอง ที่แนบเนาว์ นอนกอดเรา พร่ำพรอด ปลอบดวงใจ เข้าใจแล้ว ความเครียด ที่เค้นแค้น ความขาดแคลน ไม่มากกว่า ความขลาดเขลา แม้จะว่า ตัวเอง มีไม่เบา แต่ก็เขลา ขลาดโง่ หลงลืมไป แม้หินผา ตามภูเขา จะเว้าแหว่ง เพราะโดนแรง ลมฟ้าฟน ยังทนไหว ยังคงนิ่ง ไม่เพ้อพร่ำ ทำอะไร วันผ่านไป เดือนผ่านไป ไม่รอรี
บุญนำ 18 ก.ค. 2550 20:47 น. - ID 105030 
1365
0
0
18 กรกฎาคม 2550 21:25 น. - comment id 726509
ฮะฮ่าฮ่า มาร่วมสะใจในชะตาด้วยคนค่ะ ชีวิตเอาอะไรกับมันละคะ ไม่แน่นอน ปวดหัวเน๊อะ
19 กรกฎาคม 2550 14:40 น. - comment id 726822
อันความทุกข์อยู่คู่กับมนุษย์ มันแสนสุดบรรยายให้สับสน เก็บมาคิดมากๆจะหมองหม่น อาจเป็นคนแก่เร็วพลันไม่ทันวัย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
