ตราบวันนี้ฉันยังคงค้นความหมาย ของรอยเท้าบนผืนทรายเมื่อลมผ่าน ของความฝันที่เคยฝันในวันวาน ของเพลงหวานที่ไม่หวานในวันนี้ ตราบวันนี้ฉันคงยังไม่รู้ ถึงความพร่องและมีอยู่จนล้นปรี่ ถึงดอกไม้เบ่งบานประดามี และวิถีที่ดอกไม้นั่นร่วงโรย แผ่วแผ่ว ต่อกี่ค่ำกี่คืนแล้วที่หวนโหย ดอกรักใช่ดอกบานไม่รู้โรย อาจแค่เพียงลมแผ่วโชยก็ร่วงลับ ตราบวันนี้.. ต่อกี่ทีที่อยากหมุนเวลากลับ กี่ทรงจำที่คลี่ดูแล้วเก็บพับ กี่คิดถึงที่เกินนับในนาที
17 กรกฎาคม 2550 23:24 น. - comment id 726013
ตราบวันนี้วันที่ไม่มีเขา นั่งซึมเศร้ารอรับกลับมาหา อยากย้อนรอยถอยหลังหยุดเวลา เขาไม่มาคอยเก้อเพ้อเดียวดาย
18 กรกฎาคม 2550 00:20 น. - comment id 726045
ตราบวันนี้...ก็ยังอ่านไม่เข้าใจ เอ๊ะ จะไม่เข้าใจได้ยังไงหล่อน นี่หล่อนอ่านมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ (ก่อนเที่ยงคืน) รอบนี้ก็ปาเข้าไปรอบที่สี่แล้วด้วย สงสัยว่าต้องให้คนเขียนมานั่งอธิบายให้ฟัง ...ข้างๆ... คงจะเข้าใจง่ายกว่าค่ะ ราตรีสวัสดิ์นะคะ แล้วก็อรุณสวัสดิ์ด้วย หวังว่าคืนนี้คงจะหลับฝันดี และตื่นมาพบกับสิ่งดีๆ พรุ่งนี้เช้าค่ะ
18 กรกฎาคม 2550 08:15 น. - comment id 726099
ตรบวันนี้วันไหนไม่เคยเปลี่ยน บางคนว่าแบบนี้ค่ะ
18 กรกฎาคม 2550 09:34 น. - comment id 726144
แค่คิดถึง .. อยู่ในใจดวงหนึ่งซึ่งเคยหวาน แค่เพียงกลิ่นไออุ่นในวันวาน เพียงแค่นั้นก็วาบหวานจนเกินพอ หากอยู่ใกล้ .. หวาดหวั่นใจยิ่งนักชักจะท้อ ความเข้าใจในรักที่เฝ้ารอ กลัวไม่พอต่อเธอที่เพ้อคอย .. แค่สองบทนี่กีกี้นั่งมั่วอยู่เกือบชั่วโมง
18 กรกฎาคม 2550 12:27 น. - comment id 726244
18 กรกฎาคม 2550 15:21 น. - comment id 726348
แวะมามอบดอกไม้ให้ค่ะ...
18 กรกฎาคม 2550 21:00 น. - comment id 726495
คิดถึง หรือเขียนถึงใครว๊า% 28%
19 กรกฎาคม 2550 02:41 น. - comment id 726562
19 กรกฎาคม 2550 11:10 น. - comment id 726706
คุณดอกไม้ (เอาดอกไม้ให้คุณดอกไม้) ............................ คุณยังเยาว์ เมื่อคืนหลับสนิท แต่ฝันดีรึเปล่าไม่รู้ครับ จำไม่ค่อยได้ จำได้แค่ว่าฝันเยอะแยะน่าดูเหมือนกัน ขอบคุณครับ ....................................... คุณเพียงพลิ้ว บางอย่างก็เปลี่ยน บางอย่างก็ไม่เปลี่ยน บางคนก็เปลี่ยน บางคนก็ไม่เปลี่ยน เป็นเรื่องปกติ..เนาะ ............................................. กีกี้ เมนท์ที่คิดเกือบชั่วโมงนี่เจ้าของกระทู้ปลื้มเลยนะเนี่ย .............................................. ก้าว..ที่กล้า ............................................... คุณ whitelily ขอบคุณครับสำหรับดอกไม้ % 36% ............................................. คุณเรรวน อ๊ะ..เขียนไปมันก็ต้องมีคิดถึงใครสักคนบ้างแหละครับ แฮ่ม .............................................. nig อ่านะ กวาดมาทั้งปากคลองตลาดเลยรึป่าวนี่ดอกไม้น่ะ ขอบคุณมากๆครับ ..............................................
19 กรกฎาคม 2550 17:19 น. - comment id 726998
ทำไมเราอ่านแล้วมันเศร้าจังนะ เป็นบทกลอนที่....ต้องอ่านช้าๆเพราะจะอ่านซ้ำอีกรอบไม่ได้
11 กันยายน 2550 17:15 น. - comment id 752508
หมอก... เรามาทักทาย