ในสังคม ที่เราเห็น ช่างลวงตา ถูกนำพา ครอบงำ ด้วยสิ่งผิด หวังประโยชน์ ส่วนตน มากกว่ามิตร แม้ความคิด ยังไม่มี ประดับตัว ........................................................... ช่างน่ากลัว เสียจริง โลกใบนี้ เหมือนกับชี้ ให้เห็นถึง อนาคต ทุกคนคอย รักษาภาพ สร้างภาพพจน์ ดั่งคนคด ทรยศ แม้ตัวเอง ............................................................ เพลงบรรเลง มีจังหวะ ท่วงทำนอง ฟังแล้วตรอง นึกย้อน มองดูตน มีบ้างไหม คุณค่า ความเป็นคน หรือจะทน เป็นหุ่นยนต์ ถูกควบคุม ............................................................
ปวิตตา 16 ก.ค. 2550 17:10 น. - ID 104950 
917
0
0
18 กรกฎาคม 2550 14:51 น. - comment id 726320
แต่งได้ลึกซึ้งมากค่ะ ถึงสังคมตอนนี้เรโกะขอปรบมือให้ค่ะ
14 สิงหาคม 2550 16:50 น. - comment id 738073
โหลูกหว้าแต่งได้"ฮโซมากค่ะคุณน้องแต่งเข้านะเดี๋ยวเราจะเข้ามาอ่านถ้าว่างๆอ่ะ หาภาพมาประกอบได้สวยมาก เป็นกวีได้เลยนะเพื่อน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
