*** ดุจอัญมณี *** กุลสตรีเปรียบมณีที่ล้ำค่า ยากไขว่คว้าดารามาส่องแสง พราวระยิบประกายฉายแสดง คิดจะแฝงหวังจับกลับลอยลา ดุจเพชรฉายแวววาวขาวพิสุทธิ์ วาณีนุชประดุจมณีเมฆขลา เพริศผ่องแพร้วแวววาวกิริยา ยากสรรค์หาเคียงคู่สู่เชยชม กัลยาณีมิอาจได้ทุกที่ บ่งบอกชี้กาลเวลามาสะสม บ่มนิสัยเลอเลิศประเสริฐคม ยามภิรมย์อ่อนน้อมย้อมใจคน สวยอัปลักษณ์หาใช่ให้เป็นเหตุ หากสังเกตเห็นได้ในทุกหน มวลนารีนอบน้อมย่อมถ่อมตน มิแสร้งปนเปื้อนเปรอะเลอะเลือนราง อิริยาบถจรดคล้ายหงส์เหิร งามเพลิดเพลินดุจฟ้าอุษาสาง กลิ่นไออุ่นหนุนเกื้อเจือหอมจาง สรรพางค์ดั่งดารายามราตรี อัญมณีดั่งนี้มีที่ไหน ท่องเที่ยวไปทั่วแคว้นทุกแดนศรี หวังค้นหาดวงแก้วแพรวรวี เฉิดฉวีมณีรัตน์มัดดวงฤทัย. *** แก้วประเสริฐ. ***
16 กรกฎาคม 2550 12:51 น. - comment id 476415
คุณ white roses ขอบคุณครับ ผมยังอ่อนด้อยปัญญายิ่งนักครับ ขอบคุณที่กล่าวชมเพื่อให้เกิดกำลังใจครับ แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2550 12:54 น. - comment id 476418
คุณ ราชิกา แฝดเพื่อนรักถูกต้องแล้วครับการเป็นกุลสตรี หาใช่ที่รูปร่างน่าตา แต่อยู่ที่ความงามทั้งนอกและใน ครับ ขอบคุณยิ่งในความห่วงใยยิ่งนักครับ ผมก็ อดรู้สึกเป็นห่วงคุณมากทั้งหน้าที่การงานที่ล้นมือยิ่ง ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2550 12:56 น. - comment id 476420
คุณ ก่องกิก ในกระบวนอัญมณีนั้นเขาถือว่าเพชรเป็น ยอดมณีครับ แล้วสตรีคุณเป็นชายย่อมดูออก ว่าจะชอบแบบไหนนะครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2550 15:18 น. - comment id 476474
อัญมณีล้ำค่าใครๆก็หมายปองนะคะคุณลุง
16 กรกฎาคม 2550 13:52 น. - comment id 476565
สวัสดีค่ะพ่อแก้ว เอมว่าอัญมณีที่มีค่าที่สุดของคน คือจิตใจค่ะ ปล: ฝากความคิดถึงถึงคุณแม่ด้วยนะคะ
16 กรกฎาคม 2550 12:00 น. - comment id 476610
คุณ พิมญดา จ้าคนที่มีคุณค่าหาใช่รูปร่างหน้าตาเป็นสำคัญ หากอยู่ที่การฝึกอบรมบ่มนิสัย ลุงเชื่อว่าหลานลุงต้อง เป็นอัญมณีแน่เชียวเลยจ้า รักคิดถึงเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2550 12:07 น. - comment id 476613
คุณ เรน คนเราจะได้รับการยกย่องว่าเป็นกุลสตรีหาใช่ เราตั้งกันขึ้นเองง่ายๆ แม้แต่คุณหญิงคุณนายเองก็ ใช่หาเป็นกุลสตรีหรือเพชรน้ำหนึ่งก็หาได้ไม่จ้า บางครั้งการได้มาเพราะทำผลประโยชน์เพื่อให้คน เขายกย่องตนเอง แต่หากคบหาสมาคมจะเห็นแก่น แท้ภายใน กุลสตรีโบราณการจะเพียบพร้อมด้วย สมบัติผู้หญิงทั้งกิริยามารยาททั้งกายและใช่มิได้ เสเสร้งเกิดขึ้นด้วยการฝึกฝนอบรมจนกระทั่งซึม ซาบเป็นอุปนิสัยทั้งต่อหน้าและลับหลังจ้า รักหลาน และคิดถึงเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2550 12:11 น. - comment id 476615
คุณ อัลมิตรา การเป็นคนที่มีค่าย่อมเป็นที่ปรารถนาของชาย ทุกๆคน สิ่งที่หายากมากและได้รับการยอมรับของ คนทั่วไปจึงมีค่าเปรียบดังกุลสตรีที่งามพร้อมทั้งกิริยา กายวาจาและใจสม่ำเสมอจ้ายอดหญิง หาใช่วัดกัน ที่สิ่งอื่นใดเขาวัดกันที่ใจและการกระทำเท่านั้นเอง ถึงแม้ว่าจะเป็นอะไรก็ตามทีเถิดบางสิ่งนั้นมีค่า ยิ่งกว่าอัญมณีเสียอีก เพียงแต่เขากล่าวขานร่ำลือกัน ขอบใจมากนะที่อุตส่าห์แวะมาเยี่ยมเยียน แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2550 12:17 น. - comment id 476616
คุณ ด้า ทุกต้องที่สุดทุกๆสิ่งย่อมมีค่าของมันเองเสมอ เว้นแต่ว่าสิ่งเหล่านี้จะได้รับการยอมรับหรือไม่ แต่กับคำว่าเบญจกัลยาณีนั้นแตกต่างกันไปไม่จำ กัดเพราะบุคคลใดบุคคลหนึ่งดังที่ผมได้กล่าวไว้ใน กระทู้เบื้องต้นแล้ว เขามีมาตั้งแต่สมัยหรือก่อน พุทธกาลนั้น คุณดูซิคนที่เกิดมาในฐานะยากจน มีพี่น้องหลายๆคนแต่ละคนนิสัยย่อมแตกต่างกันไป แต่ในก็ยังมีหญิงที่ถือได้ว่าเป็นกุลสตรีรวมอยู่ด้วย ตามที่ผมเห็นมาหาใช่เกิดจากการเสแสร้งก็หา ไม่หรือว่าผ่านการอบรมจากพ่อแม่หรือก็เปล่า เพราะไม่มีเวลาให้ลูก แต่เกิดจากนิสัยที่มีมา แต่ปางก่อนแต่ต้องมาชดใช้เวรกรรมที่เคย พลั้งเผลอไปจ้าเจ้าหญิง ขอบใจมากนะจ๊ะ แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2550 12:40 น. - comment id 476623
คุณ bananaleaf คุณเคยได้ยินไหมว่า นักปราชญ์ย่อมถ่อมตน เองเสมอมา จะไม่เกิดการโอ้อวดตัวเองสักครั้งเดียว ผมว่าคุณก็ควรเป็นอัญมณีที่ทรงคุณค่าคนหนึ่งครับ อ้อ เดี๋ยวนี้กลอนคุณดีขึ้นมากเชียว พยายามฝึกฝนเข้าไว้ครับ จนสามารถ นึกจะเขียนก็เขียนได้ดังใจนึกครับจะเกิด ผลดีแก่เราเอง กลอนให้ทั้งความสนุกสนาน ผ่อนคลายอารมณ์เราครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2550 12:44 น. - comment id 476625
คุณ มณีจันทร์ ผมไม่ลืมคุณหรอกครับแม้จะไม่เห็นหน้า หากเอ่ยชื่อมาก็จะทราบทันทีครับ อ้อใช่แล้วคุณ ก็คือมณีดวงหนึ่งคือมณีจันทร์นะ ครับผมใฝ่หาเสมอ ครับ เพียงแต่สติปัญญาผมอ่อนด้อยขาดสิ่งที่เป็น เสน่ห์ไงล่ะครับ ฮ่าๆๆ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2550 12:47 น. - comment id 476626
คุณ ศรรกรา ผมนึกอารมณ์สนุกก็เขียนขึ้นเล่นๆครับ จะเป็นแท้หรือเทียมก็คือเพชรย่อมทรงคุณค่าเสมอ ครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2550 12:49 น. - comment id 476627
คุณ สิริน การเปรียบเทียบของคนโบราณย่อมมีทั้งเหตุ และผลครับ ย่อมคู่ควรเหมาะยิ่งกับสตรียิ่งนักครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2550 20:33 น. - comment id 538880
คุณ ทะเลใจ ใช่แล้วลูกเอม คนเราจะประพฤติดีหรือไม่ ย่อมอยู่ที่จิตใจ การเป็นกุลสตรีนั้นจิตใจย่อมดีงาม จนได้รับการยกย่องจ้า รักลูกเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2550 20:36 น. - comment id 538882
คุณ เพียงพลิ้ว ครับย่อมเป็นที่หมายปองของคนทั้งหลายเพราะ งามทั้งจิตใจและกิริยาอันงดงามครับ หลานลุงก็ มีสิ่งเหล่านี้อยู่ในตัวอยู่แล้วจ้า รักหลานเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2550 09:49 น. - comment id 543193
เพชรน้ำหนึ่ง สุดซึ้งสมเป็นยอดมณี
15 กรกฎาคม 2550 11:28 น. - comment id 725135
คุงลุงแก้วเจ้าคะ...พิมขอเปงอัญมณี ดวงแรกนะเจ้าคะ..อิอิ..มาก่องสวสัดีคุงลุงวันหยุดคะ...
15 กรกฎาคม 2550 11:35 น. - comment id 725137
เรนก็อยากเป็นแบบนั้น.. มามี้ปั้นสั่งให้เรนเป็น.. ลุกนั่งให้ระวัง..พินิจเห็น.. มามี้เน้น..ให้เรนทุกวี่วัน.... ... อัญมณีสวยงามตามที่หวัง.. ... .. คุณลุงแก้วคะ.. เป็นบทกวีที่งดงามมากด้วยดิคะ.. เรนขออนุญาต..เก็บในไดของเรนนะคะ.. .. %69..
15 กรกฎาคม 2550 11:44 น. - comment id 725139
คนเขาตั้งค่า หินชนิดนั้น นี้ .. ว่ามีค่า เป็นอัญมณี สำหรับ กรวด หิน ดิน ทราย .. ก็บอกว่า ไม่มีค่า ไม่ใช่อัญมณี ต่อไปในกาลภาคหน้า อาจกลับกัน ขึ้นอยู่กับว่า สิ่งใดหายาก สิ่งนั้นก็มีค่า
15 กรกฎาคม 2550 13:19 น. - comment id 725151
ทุกสิ่งมีค่าเฉพาะสิ่ง....ขึ้นกับสถานการณ์. .....นะเจ้าคะ......คุณชาย
15 กรกฎาคม 2550 15:47 น. - comment id 725167
ถ้าเช่นนั้นฉันมิใช่อัญมณี ความเป็นกุลสตรีหามีไม่ จะลุกนั่งเดินเหินเปิ่นเหลือใจ จำต้องได้แผลฟกช้ำกรรมเหลือดี ทำกับข้าวก็ไม่เป็นเห็นใจเถิด แค่ทอดไข่ยังเตลิดไหม้เสียนี่ อาศัยฝากท้องคนเขาเราปากดี ถ้อยวาทีเจรจาน่าเคลิ้มใจ งานซักผ้ามากมายไม่กรายกร้ำ ฉันก็จ้างให้เขาทำเสียก็ได้ แค่งานสอนงานตำราก็ล้าใจ จ้างเขาทำสบายใจไม่เหนื่อยเลย บ้านที่อยู่ก็ถูบ้างเป็นบางครั้ง ไม่ค่อยมีแขกมานั่งหรอกคุณเอ๋ย แต่ห้องน้ำขัดนะจ๊ะไม่ละเลย โอ้คุณเอ๋ยสะอาดดีอยู่ที่เดียว ยามเยื้องย่างเหมือนนางม้าช่างน่าขัน ยามหัวเราะเห็นหมดกันทั้งฟันเขี้ยว เสียงแม่คุณแสบแก้วหูอู้จริงเจียว น่าหวาดเสียวเสียจริงแม่หญิงรพี มีเพียงแค่ความจริงใจให้ทุกผู้ คอยรับรู้บรรเทาใจคลายหมองศรี คอยสร้างเสียงหัวเราะรื่นชื่นฤดี ใครจะรู้ในใจนี้แสนอกตรม ม้าดีดกะโหลกตัวจริงเลยค่ะลุงแก้วประเสริฐ... ถ้าพูดถึงหญิงงามพร้อมเป็นเบญจกัลยาณี เหมือนนางวิสาขาแล้วหละก็... ห่างไกลความเป็นหลานเหลือเกิน.. กลอนเพราะค่ะขออนุญาตเก็บไว้นะคะ..
15 กรกฎาคม 2550 16:46 น. - comment id 725176
สงสัยลืมเราแน่เลย อิอิ...เราก็หนึ่งในมณีที่ใฝ่หานะ
15 กรกฎาคม 2550 17:21 น. - comment id 725185
ธุจ้าคุณลุงแก้วจ๋า...... อ่านแล้วนึกถึงเพลงหยาดเพชรจังคะ "เปรียบเธอเพชรงามน้ำหนึ่ง" ศรรกราขอ เป็นเพชรเก๊ก็พอ สวยแต่ราคาประหยัด อิอิ แวะมาทักทายเย็นวันอาทิตย์ค่ะ (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
15 กรกฎาคม 2550 18:32 น. - comment id 725190
อัญมณี แวววับ ประดับแสง เป็นดั่งแรง จูงใจ ให้ใฝ่ฝัน ได้ครอบครอง ปองรัก นับอนันต์ คุณค่านั้น เหมาะสม จะคู่ควร
15 กรกฎาคม 2550 22:51 น. - comment id 725312
งามทั้งภาษาและจินตนาการ ที่มองเห็นภาพเลยค่ะ..
16 กรกฎาคม 2550 01:32 น. - comment id 725341
หญิงงาม...ต้องงามทั้งใจ..และกาย... ดุจดัง..อัญมณี..ที่เปล่งแสงให้คนชื่นชม.. ไพเราะมากค่ะ...แวะมาเยี่ยมนะคะ... ช่วงนี้งานเยอะ..อาจจะเข้ามาไม่บ่อยนัก..แต่ยังเป็นห่วงเสมอค่ะ...
17 กรกฎาคม 2550 10:55 น. - comment id 725551
อัญมณีมีค่าในตัวตน ด้วยเปี่ยมล้นคุณสมบัติเป็นแก่นสาร อัญมณีสดสวยงามละลาน ทรงเอกลักษณ์เป็นฐานแห่งมณี นวลนารีมีค่าครากอปรกรรม หาใช่ความงามล้ำหรือทรัพย์ศรี หากแต่ความงดงามคือความดี เจิดจรัสนารีที่เลิศคุณ สวัสดีค่ะคุณแก้วประเสริฐ คงสบายอารมณ์มากๆ เลยนะคะ เพราะทั้งบทกลอนและบทเพลงนั้นให้สัมผัสที่ละมุนละไมแก่จิตใจ.. อัญมณีและกัลยาณี..ย่อมมีลักษณะปรากฏภายนอกที่เป็นเอกลักษณ์ พบได้ง่ายถ้ารู้จักมอง และพบได้ยากหากไร้การสังเกต ขอให้มีความสุขทุกๆ วันนะคะ
17 กรกฎาคม 2550 12:03 น. - comment id 725603
คุณ ดอกแก้ว ยอดหญิงแห่งธรรม ครับหากอัญมณีที่มิได้ เจียรนัยก็เหมือนก้อนแก้วธรรมดาแต่ก็ยังทรง คุณค่า เปรียบกัลยาณีที่มิได้ชำระล้างจิตใจแม้ เพียงแค่รูปกายภายนอก ก็ใช่ว่าจะเป็นกัลยาณี โดยสมบูรณ์แบบได้ ครับผมว่างๆสบายอารมณ์ จึงได้เขียนบทนี้ขึ้นมาครับ ขอบคุณมากที่แวะชม และยังส่งสิ่งที่ดีๆมาให้ผมอ่านอยู่เสมอ นับได้ว่า คุณสร้างกุศลผลบุญแก่ผมขอแสดงความขอบคุณ และนับถือครับ หากคนในเวปฯนี้ได้อ่านกันก็ จะยิ่งดีมากๆครับ ผมว่าจะแต่งกลอนส่งให้ก็ยัง หาโอกาสมิได้ แต่ผมไม่ลืมหรอกครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.