..๏ อยากจะหวานปานอ้อยด้อยสามารถ ออกฝาดฝาดขมปร่าเวลาเขียน แม้นถักถ้อยร้อยพจน์จนหมดเพียร มิเคยเนียนมิสลวยไร้สวยงาม อยากอ่อนโยนโอบเอื้อปันเผื่อรัก สุดแสนหนักดุจแอกให้แบกหาม แม้นเข็ญพจน์หมดถ้อยในรอยความ ยากเห็นตามพจน์พากย์ลำบากใจ อยากละไมใจละมุนมอบอุ่นเอื้อ ก็ยากเหลือประมาณเกินขานไข โอ้อนาจวาสนาจำลาไกล แม้นฤทัยผุผังก็ช่างมัน ยากจะหวานอ่อนโยนเราคนป่า เพียงวาจาซื่อซื่อนี่คือฉัน รักคือรักทั้งหมดมิปดกัน มิเสกสรรฤๅปั้นแต่งเสแสร้งทำ๚ะ๛
บินเดี่ยวหมื่นลี้ 13 ก.ค. 2550 20:06 น. - ID 104815 
1546
3
0
13 กรกฎาคม 2550 21:07 น. - comment id 724473
ดีคะ.. จริงใจและจริงจังดีที่สุดคะ
13 กรกฎาคม 2550 21:11 น. - comment id 724477
สวัสดีครับ คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้ ความรู้สึกทั้งหมดมิสามารถหรอกครับที่จะ บรรยายมาเป็นวรรณศิลป์ได้ทั้งหมด ปัญหานี้ ข้าพเจ้าเจอมาบ่อยมากครับ ทักทายยามค่ำครับ
13 กรกฎาคม 2550 21:52 น. - comment id 724507
น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน ถ้าช้านักไม่ทันใจ คงต้องใช้น้ำกรด
13 กรกฎาคม 2550 22:00 น. - comment id 724516
หวัดดีค่ะคุณบินเดี่ยวฯ ...อ่านแล้วปลื้มแทนลิงเลยค่ะ อิอิ..
13 กรกฎาคม 2550 22:33 น. - comment id 724558
อืมๆๆ เอาน้ำตาลเพิ่มซักสองสามก้อนไม๊ค่ะ อิอิ แค่นี่ก็หวานเหลือเกินแล้วค่ะ
13 กรกฎาคม 2550 23:23 น. - comment id 724598
นี่ขนาดยังไม่หวานนะคะ..ยังหยดย้อยปานนี้ ถ้าหวานขึ้นมาล่ะก็..เป็นเบาหวานแน่ ๆ..ขออนุญาตเก็บกลอนนะคะ..ไพเราะโดนใจค่ะ..
13 กรกฎาคม 2550 23:56 น. - comment id 724614
อย่าหวานมากค่ะ..เดี๋ยวน้ำตาลขึ้นค่ะ..
14 กรกฎาคม 2550 00:39 น. - comment id 724633
สิรินว่า..........บทกลอนนี้น่าจะหวานกว่าอ้อยแล้วนะเนี่ย
14 กรกฎาคม 2550 10:45 น. - comment id 724760
แง แง ! มดไต่คอมฯ แย้วววว....
14 กรกฎาคม 2550 14:55 น. - comment id 724879
แก้วประเสริฐ.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
