รอนรอนอาทิตย์คล้อย...........................เหลี่ยมเขา ดับแดดที่แผดเผา............................... ผ่าวร้อน ดุ่มเดินร่างและเงา............................โรยร่วง สืบเสาะเท้าเสาะป้อน...........................ปลูกฝัน พริบพริบดาวระยิบฟ้า.........................ฟากไกล วาวเนตรดาวสดใส..............................ยั่วยิ้ม ย่ำเท้าท่องทั่วไป................................เปะปะ ดื่มดึกดื่มล้ำลิ้ม................................เศษฝัน ร่ำร่ำคำพร่ำเพ้อ..............................เพรียกหา ฝันแจ่มแห่งดวงตา..........................มนุษย์น้อย หวังมนุษย์มั่นศรัทธา...................ธรรมชาติ เพ้อบ่นฝันเศร้าสร้อย.....................อดสู เผาะเผาะน้ำค้างเหยาะ..................หยดตัว มัวหมอกม่านหมองมัว...................หม่นหล้า น้ำค้างหยาดเย้ยหัว......................ใจหยิ่ง ร้าวลึกนึกน้ำหน้า..........................บ่สม รินรินฝนสั่งฟ้า...........................รินริน ฝนกระซิบหูแว่วยิน......................สดับถ้อย หนาวเหน็บเจ็บใจจินต์......................ปร่าปวด อุ่นอุ่นน้ำตาย้อย..............................ตกไย...? ************************************* ทุกสรรพสิ่งที่พึงมี
12 กรกฎาคม 2550 14:13 น. - comment id 723619
รอนรอนอ่อนจิตแล้ว หรือไร ฤาว่ามีผู้ใด บั่นรัก ดุ่มเดินสะเท้นไพร เพรียกพร่ำ เพ้อครวญ ล้าเหนื่อยจงหยุดพัก หยุดเพ้อ รำพัน ชื่นชมผลงานเขียนท่านอยู่ค่ะ...
12 กรกฎาคม 2550 15:07 น. - comment id 723668
.................สุด ยอด จร้า.................
12 กรกฎาคม 2550 15:25 น. - comment id 723684
ชื่นชมค่ะ... ถ้าเจอ โคลงเพราะๆ โคลอนจะชอบอ่านออกเสียง ไปด้วย.......ฝึกภาษาไปในตัวเนาะ
12 กรกฎาคม 2550 15:43 น. - comment id 723699
เดินเดี่ยวด้วยใจร้าว ระบม ขมขื่นทุกข์ระทม ปวดร้าว เมื่อรักไม่สุขสม ดังที่ หวังไว้ รักไม่สมใจนี้ เก็บไว้ เป็นครู จันทร์ ลองหัดแต่งแบบนี้ดูบ้างคะ ครั้งแรกเลย ไม่รู้เป็นไงบ้าง..
12 กรกฎาคม 2550 19:54 น. - comment id 723869
ใจพร่ำเพ้อเพราะเหงาเข้าเยี่ยมเยือน อยากมีเพื่อนเข้าใจยามไหวหวั่น ใช่ก่นโศกเสียใจไปนานวัน อย่าพรึงพรั่นขวัญคว้างปล่อยวางนะ.