::เสียงนก คืนรักและทรวงเรียม::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

๏วิหกเคียงคู่เคล้า............................คลอกัน
คืนอุ่นเพ็ญวสันต์.....................แจ่มฟ้า
ราตรีกล่อมโดยจันทร์........แลหมู่ ดาวนอ
ออออด บ อ่อนล้า..........ชื่นซึ้งเริงสรวง ๚
๏ทั้งดวงใจพี่นั้น...........................พลีนาง
เคียงอยู่จนรุ่งสาง....................ห่อนเร้น
วาวเดือนที่ยังราง...............ทรวงบ่  รางเฮย
หวานอิ่มทรวงบ่เว้น......เหนี่ยมโน้มแนวถวิล ๚
๏รวยรินยินย่อมรู้..........................ปราณสมัย
รักบ่ พาห่างไหน...................แน่งน้อย
คืนเรือนเช่นดวงไถง..........คืนรุ่ง  แลฮา
มาอยู่เคียงเพื่อร้อย.........โซ่คล้องกมลเสนอ ๚
๏เคียงเสมอเคียงบ่ให้..................ซมโหย
เคียงต่อ บ ให้โอย-.................โอดไห้
เนาเคียงชื่น บ โรย ..........แรงเหนือย เลยแล
เคียงต่อทางไกลใกล้.....เปลี่ยนร้าวเป็นสรวล ๚ะ๛				
comments powered by Disqus
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    22 กรกฎาคม 2550 01:43 น. - comment id 544358

    ขอขอบคุณมิตรทุกท่านที่เข้ามาพูดคุยทักทายและให้กำลังใจ ช่วงที่ผ่านมาผมมีภาระด้านอื่นมากจึงไม่ได้เขียนร้อยกรองเลย
    
    ขอบคุณnig... 
    คุณคนบนเกาะ 
    คุณอัลมิตรา
    คุณกุ้งหนามแดง 
    คุณอารีณา
    คุณหยาดเพชร...มณีพลอย 
    คุณครูพิม 
    คุณศรรกรา 
    คุณbananaleaf
    คุณเพียงแพรว
    คุณสิริน
    คุณwhitelily 
    คุณกชมนวรรณ
    คุณมณีจันทร์ 
    คุณโคลอน 
    คุณWhite roses 
    และครูใหญ่
    
    ด้วยไมตรีจิตมิตรภาพครับผม
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    12 กรกฎาคม 2550 01:19 น. - comment id 723297

    ผลการประกวดกวีนิพนธ์ซีไรต์ปี 2550 รอบสุดท้ายออกมาแล้ว 
    
    นักเขียนหลายท่านที่ผมลุ้นก็หลุดโผไปด้วย
    ทำให้นึกเสียดายแทนเหมือนกัน
    
    
    แต่ไม่เป็นไร
    กวีก็คงสร้างงานของท่านไป
    
    ผมเองยังมีไฟเหลือเฟือที่จะเขียน
    
    เขียนด้วยความสุข
    
    แบ่งปันความสุขนี้แด่เพื่อน แด่มิตร
    
    
    ผมรู้สึกดีนะครับ
    ที่มีเวทีสำหรับงานร้อยกรองเปิดให้นำเสนออยู่ทั่วไป ในโลกไซเบอร์  
    
    
    ทำให้ผมไม่เหงาจนเกินไป
  • nig...

    12 กรกฎาคม 2550 05:43 น. - comment id 723313

    55.gif
    
          เจื้อยแจ้ววิหกน้อย        คุยกัน
    ยินก่อนแสงสุริยัน              จากฟ้า
    คลอขับกล่อมไพรวัน           เพรียกแผ่ว
    ท่ามพุ่มพวงระย้า                กิ่งก้านชงโค
    
           นะท่านกวีหนึ่งผู้          มั่นคง
    หวังต่อสายสืบพงษ์              กิ่งแก้ว
    ปันสุขอย่างทรนง                ในสุข
    สุขที่ได้สืบแล้ว                    หน่อเนื้อนามกวี
    
    มอบบทนี้ให้คุณก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ นะครับ 36.gif74.gif
  • คนบนเกาะ

    12 กรกฎาคม 2550 07:24 น. - comment id 723330

    36.gifใช่แล้วครับ  รางวัลไม่ใช่ความฝันที่แท้จริงของนักเขียน   ความสุขที่ได้ถ่ายทอดสิครับยิ่งใหญ่กว่า  โชคดีนะครับท่าน
  • อัลมิตรา

    12 กรกฎาคม 2550 07:58 น. - comment id 723352

    อรุณสวัสดิ์ค่ะ
    
    วันนี้ตอนออกจากบ้านมาทำงาน ..
    มองเห็นกระรอกสองตัววิ่งไล่กันบนสายไฟ ..
    เห็นแล้วก็อมยิ้ม .. กระรอกไม่ต้องทำงาน เล่นทั้งวัน
    
    สงสัยอัลมิตราจะต้องหาวันหยุดพักยาว ๆ ซะหน่อยแล้ว
    เมื่อเช้า เปิ่นมาก ..เล่าแล้วต้องฮา แน่นอน
    คือว่า อัลมิตราสวมเสื้อไม่กลับตะเข็บมาทำงาน น่ะ ..
    
    ฮา .. มารู้ตัวอีกที ก็ตอนจะถึงที่ทำงานอยู่แล้ว
    รีบเดินดุ่ย ๆ เข้าห้องทำงาน ไม่กล้าทักทายใคร
    สติสตัง..สงสัยล่วงหน้าไปพักร้อนนอนหนาวน้ำค้างเสียแล้วค่ะ
  • กุ้งหนามแดง

    12 กรกฎาคม 2550 08:38 น. - comment id 723374

    รับรอยยิ้มแทนรางวัลได้ไหม..
    
    :)
  • อารีณา

    12 กรกฎาคม 2550 09:00 น. - comment id 723389

    29.gif
    
    สวัสดีค่ะ
    
    เพราะมากนะคะ แต่ถ้าแต่งแบบนี้ อารีณามือไม่ถึง ไม่ได้เรียนมาทางนี้ 
    แต่ชอบกลอน ต้องขอคารวะค่ะ
    41.gif
  • หยาดเพชร...มณีพลอย

    12 กรกฎาคม 2550 10:19 น. - comment id 723425

    แต่งได้ซึ้งมากๆเลย
    ให้แต่งแบบนี้มือไม่ถึงนะเนี่ย
    (แต่งโคลงไม่เป็นอ่ะคะ)
  • ครูพิม

    12 กรกฎาคม 2550 11:04 น. - comment id 723476

    1.gif
    ฝีมือยังเฉียบคมเช่นเดิม
    ขอคารวะค่ะ
    29.gif29.gif
  • ศรรกรา

    12 กรกฎาคม 2550 12:47 น. - comment id 723522

    หวาดดีจ้าพี่พงษ์  พี่แต่งโคลงเก่งจังค่ะ
    ศรรกราอยากเก่งแบบนี้มั้ง  ....
           ยินเสียงพี่กล่าวอ้าง.......เพียงลม
    เป็นแค่คำเอ่ยชม................เท่านั้น
    ฟังแล้วช่างรื่นรมณ์..............นะพี่  
    แต่สิ่งที่เกินกลั้น..................ที่แท้คำลวง
    
    ดำน้ำบุ๋มบุ๋ม  ผลุบ ๆ โผล่ ๆ 5.gif5.gif
    
     (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)  
  • bananaleaf

    12 กรกฎาคม 2550 13:31 น. - comment id 723564

    สวัสดีค่ะคุณก่อพงษ์...มาร่วมดำน้ำกับหนูศรรกด้วย..5.gif5.gif5.gifหากพี่ภักดิ์ต่อน้อง      นวลนาง
    ใจที่เจ็บปวดพราง                 ห่างเศร้า
    เคียงครองบ่ห่อนจาง              รักแต่  ทรามเชย
    เกรงแต่ตัวพี่เจ้า                   เล่นลิ้น  รักลวง
    
    5.gif5.gif5.gif5.gif5.gif5.gif5.gif5.gif5.gif
  • เพียงแพรว

    12 กรกฎาคม 2550 13:32 น. - comment id 723567

    มีคนเคียงข้างในยามที่ทุกข์ 
    เท่านี้ก็เพียงพอแล้วหล่ะค่ะ ชีวิต
    
    29.gif29.gif36.gif
  • สิริน

    12 กรกฎาคม 2550 13:39 น. - comment id 723575

    42.gif42.gif42.gif41.gif41.gif41.gif41.gif41.gif41.gif
    
    เพราะมากค่ะ
    จะพยายามฝึกปรือให้ได้แบบคุณก่อพงษ์ บ้างนะคะ
    
    29.gif
  • whitelily

    12 กรกฎาคม 2550 14:41 น. - comment id 723652

    มารับบรรยากาศดี ๆ ของโคลงค่ะ.....41.gif41.gif
  • กชมนวรรณ

    12 กรกฎาคม 2550 15:06 น. - comment id 723667

    6.gif แวะมาอ่าน บทกลอนดีดี ชื่นชมค่ะ11.gif
  • มณีจันทร์

    12 กรกฎาคม 2550 15:55 น. - comment id 723705

    ตอนนี้กำลังหัดแต่งอยู่ค่ะ
    รางวัลก็เป็นความฝันของกวีนะคะ
    แต่ก็ยังไม่ใช่ที่สุดคะ เวลาคนชื่นชมผลงาน
    เรานะที่สุดเลยคะ แต่จันทร์นะมือใหม่มากคะ
    คงอีกนานเลย
    46.gif
  • โคลอน

    12 กรกฎาคม 2550 16:01 น. - comment id 723730

    ผมเองยังมีไฟเหลือเฟือที่จะเขียน
    
    เขียนด้วยความสุข
    
    แบ่งปันความสุขนี้แด่เพื่อน แด่มิตร
    ........................................................
    
    
    29.gifขอบคุณค่ะ
    
                       จาก มิตร ชัยบัญชา เอ๊ย...มิตรคนหนึ่งของท่าน27.gif
  • White roses

    12 กรกฎาคม 2550 18:54 น. - comment id 723817

    แวะมาอ่านบทกวัที่ซึ้งๆค่ะ..11.gif36.gif
  • ครูใหญ่

    12 กรกฎาคม 2550 23:53 น. - comment id 724007

    ผมตกข่าวนะ
    ห่างไปซะหลายวัน
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    22 กรกฎาคม 2550 01:46 น. - comment id 728055

    ผมพิมพ์ตกไปขออภัยด้วยครับ
    
    ขอบคุณคุณnig...ครับผม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน