หน้าส่วนตัว
1.เดินทางมายาวนาน
พบพานมามากมาย
ผ่านป่าข้ามทิวเขา
พบเรื่องราวที่หลากหลาย
เก็บภาพและถ้อยคำ
เก็บความทรงจำที่ดีไว้
อืม.....รักของเรา
เหมือนบทเพลงของหัวใจ
2.เดินทางมายาวนาน
ที่ร้าวรานก็ลืมไป
ผ่านป่าข้ามทิวเขา
ผ่านเรื่องเศร้าอันหลากหลาย
นึกถึงภาพและถ้อยคำ
กับความทรงจำในดวงใจ
อืม...ฝันของเรา
เหมือนบทเพลงยามซึ้งใจ
3. ฉัน..ยังคิดถึงวันเก่าเก่า
เรา..มีความผูกพันอันเชื่อมใจ
ยัง..คิดถึงอยู่เสมอ
อยากกลับไปเจอ คนของใจ
4. ยังเดินทางอีกยาวนาน
คงต้องพบพานอีกมากมาย
อีกกี่ป่าและกี่เขา
แล้วเรื่องเศร้าเศร้าคงอีกหลาย
จะเก็บสิ่งดีที่ควรจำ
มาเรียงเป็นคำชูใจ
อืม..รักของเรา
เหมือนเพลงที่เราร้องคลอไป
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 8 ก.ค. 2550 22:41 น. - ID 104626 
1208
10
0
8 กรกฎาคม 2550 23:06 น. - comment id 721520
เดินทางมายาวนาน เจออะไรมากมายทั้งดีและร้าย เก็บเอาแต่สิ่งดีดี เอาไว้เป็นความทรงจำดีดีคะ
8 กรกฎาคม 2550 23:56 น. - comment id 721531
เดินทางมาแสนนานต้องพบพานสิ่งต่างๆมามากมาย.............. ใช่แล้ว +++++ผ่านป่าข้ามทิวเขา พบเรื่องราวที่หลากหลาย เก็บภาพและถ้อยคำ เก็บความทรงจำที่ดีไว้++++ สิ่งไหนไม่ดีก็ทิ้งมัน และลืมๆ มันออกไป...จากใจเรา.......
9 กรกฎาคม 2550 00:58 น. - comment id 721535
สวัสดีครับคุณอามีน และคุณสิริน ขณะนี้เวลา 0:54 น. ดึกแล้วหนอ ผมคงต้องกล่าวราตรีสวัสดิ์ ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกันครับ ก่อนนอนผมจะสวดมนต์แผ่ไมตรีถึงคุณนะครับ
9 กรกฎาคม 2550 05:59 น. - comment id 721558
มาทำตาแป๋วนั่งฟังเพลงค่ะ คุณก่อพงษ์สบายดีนะคะ
9 กรกฎาคม 2550 06:34 น. - comment id 721567
เพลงที่เพราะที่สุด คงเป็น"เพลงของเรา"ค่ะ
9 กรกฎาคม 2550 07:25 น. - comment id 721585
อรุณสวัสดิ์ .. ค่ะ คุณก่อพงษ์ คุณเคยแต่งเพลงให้ผู้หญิงคนหนึ่ง อัลมิตราจำได้ อัลมิตรายังเอามาเขียนเป็นร้อยกรองเลย คราวนี้ เพลงของเรา .. อั่นแน่ มายั่ว มายั่ว ให้เขียน
9 กรกฎาคม 2550 08:02 น. - comment id 721601
สวัสดีครับ พี่ก่อพงษ์ มานั่งฟัง..เพลงของเรา ( ที่เป็นของพี่ ) ไม่ได้คุยกันนาน สบายดีนะครับ
9 กรกฎาคม 2550 11:23 น. - comment id 721667
ต้องมีเพลงดีดี ออกมาอีกหลายเพลงแน่ค่ะ เพราะมากค่ะ
9 กรกฎาคม 2550 14:17 น. - comment id 721716
การเดินทางของความรักนี่ไม่สิ้นสุดหรอกค่ะ รัก1 ครั้ง 1 บทเพลง 10 ครั้ง ก็ 10 เพลง รักเศร้า เหงา ปวดร้าว มากมายค่ะ สวัสดีค่ะ
9 กรกฎาคม 2550 16:36 น. - comment id 721828
ระยะทางที่เดินผ่านมามีทั้งรอยยิ้มและน้ำตา....แวะมาทักทายค่ะ.....
9 กรกฎาคม 2550 17:41 น. - comment id 721860
หนูนางฟ้าว่าจะจองสักเพลง.........แป๋วๆๆๆชวด..ฉลู..ขาล..เถาะเลย
9 กรกฎาคม 2550 18:06 น. - comment id 721879
สวัสดีครับมิตร คุณเพรง.พเยีย คุณเพียงแพรว คุณอัลมิตรา คุณ-ร้อยแปดพันเก้า- คุณกชมนวรรณ คุณมณีจันทร์ คุณwhitelily คุณSalukphin ผมสบายดีครับ และอีกไม่นานนี้ผมคงได้กลับมาทำงาน ใกล้บ้าน คือปกติผมต้องขับรถไปทำงานไปกลับ ร้อยกิโลเมตรเศษทุกวัน คราวนี้ที่ทำงาน เป็นโรงเรียนในอำเภออยู่ห่างไปประมาณกิโลเมตรเศษ ๆ ผมคิดว่าชีวิตของผมน่าจะดีขึ้นอย่างมาก อย่างน้อยผมก็มีเวลาสร้างสรรค์มากขึ้น มีเงินเก็บมากขึ้นเพราะจ่ายค่าน้ำมันน้อยลง มีความสุขมากขึ้น เพราะมีเวลาให้ครอบครัวมากขึ้น มีกิจกรรมในครอบครัวร่วมกันมากขึ้น ผมผ่านอะไรมาเยอะเหมือนกัน แตกต่างกันไปทั้งนั้น เช่นเซลส์แมน คนงานโรงพิมพ์ คนเอ็นจีโอ ครู เป็นครูนี่ก็ตะลอนไปหลายที่หลายแห่ง ห่างบ้านสามร้อยกิโลเมตรเศษก็มี แต่ทั้งนั้นก็เหมือนในเพลง ผมเก็บเอาภาพนั้นมาไว้เขียนเป็นเรื่องราว เป็นรอยล้อโลกของจุลินทรีย์อย่างผม ก็มีความสุขตามประสานะครับ บทเพลงของเรา ที่เรามีส่วนร่วม อ่านร่วมเขียน ร่วมร้อง มันคือการแชร์ การแบ่ง-ปันความสุข ความเข้าอกเข้าใจ เพลงของเราจึงมีความหมาย แม้ธรรมดา ๆ ก็ซึ้งใจอยู่นาน อันนี้ผมเห็นด้วยกับคุณเพียงแพรวครับ บทเพลงเขียนง่ายนะในความคิดของผม แต่จะให้โดนใจอาจยาก ผมชอบเพลงของหลายท่านครับ เช่นคุณเต๋อ คุณสุรสีห์ คุณแอ๊ด บางเพลงฟังได้ไม่เบื่อ ผมเองเขียนไว้บ้างเหมือนกัน ไม่ได้ทำเทปขายแต่เอาไว้ร้องกับเพื่อนๆ เด็กๆ มีความสุขดีนะครับ
9 กรกฎาคม 2550 21:42 น. - comment id 721956
::เพลงบทคุ้น::
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. หากแม้นเธอเหงาถึงเคว้งคว้าง
ค่ำคืนอ้างว้างถึงฝันร้าย
ฝากเพลงกล่อมใจหายเดียวดาย
ฝากดาวเรียงรายมาอุ่นใจ
2. แม้นเหงาเศร้าซึมถึงสุดโศก
ต่อโลกอันฉ้อฉลคนเฉไฉ
ต่อสังคมที่เห็นและเป็นไป
ต่อบางสิ่งที่เปลี่ยนไวในราววัน
3. แลดาวที่ฉายแม้บ่ฉาน
คงการเดินทางบ่บิดผัน
นั่นแลแรงใจที่หมายปัน
เอื้อกันในคราวที่ร้าวรอน
4. ฝากเพลงบทคุ้นมาอุ่นเอื้อ
ฝากดาวอีกเพื่อคลายเหนื่อยอ่อน
ฝากจันทร์บอกว่ายังอาทร
ขอเธอแกร่งเหมือนก่อนและก้าวเดิน
ฯ
-------------------------
เพลงบทคุ้นที่ผมเคยเขียนให้คุณอัลมิตราครับเมื่อ26 พ.ค. 48 - 05:04
9 กรกฎาคม 2550 21:49 น. - comment id 721962
อีกเพลงที่ผมร้องบ่อยมาก
::ยิ้มดาลใจ::
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
แดดอ่อนอ่อนในตอนเช้า.....
ให้เงายาวทอดทาบนา
น้ำขังเจิ่งสะท้อนฟ้า...............
ดาลอุราอ่อนไหว
เพราะฝนตกเมื่อคืนนี้............
ปลามากมีจึงดีใจ
ได้ว่ายแหวกในน้ำใส.............
ได้ออกไข่ได้ลูกปลา
แสงแดดอุ่นนี้คุ้นนัก...............
เหมือนความรักของคุณ
ตักนิ่มอ่อนเคยนอนหนุน.........
ผมรักคุณนักหนา
ยามเมื่ออยู่เคียงใจ..................
ผมไม่เคยคิดลา
ผมรักคุณเท่าท้องฟ้า...............
ถามปลาดูก็ได้
ผม..รักแต่คุณ..........................
คุณคุ้นหัวใจ
อ้อมกอดก็อุ้นอุ่น.....................
ยิ้มของคุณยิ่งคุ้นใหญ่
ดาลใจดลหัวใจ.........................
ให้ผมยิ้มให้โลก
เขียนไว้เมื่อ26 เม.ย. 48 - 06:38
ในthaipoem.comนี่เองครับ
10 กรกฎาคม 2550 16:56 น. - comment id 722418
10 กรกฎาคม 2550 17:09 น. - comment id 722432
เพลงของเรา...ถ้าฟังแล้วมันอาจจะเหงาได้นะคะ
10 กรกฎาคม 2550 20:03 น. - comment id 722518
สวัสดีครับคุณกชมนวรรณ
เมื่อทำซีดีเพลงแล้วผมจะส่งให้คุณกชมนวรรณเป็นคนแรกครับ แต่จะเสร็จเมื่อไหร่ไม่แน่ใจเหมือนกัน ที่ผมคิดไว้คือออกแนวคอรัสนะครับ ให้เด็กช่วยร้อง มีดนตรีสองสามชิ้นคลอเบา ๆ
นึกแล้วก็สนุกครับ น่าทำ
----------
ทักทายคุณโคลอนด้วย
เพลงของเรา อาจดูเหงา ๆ แต่ผมคิดว่าซ่อนพลังไว้ลึก ๆ พร้อมที่จะลุยต่อไปข้างหน้า
ด้วยมีรักเป็นแรงผลักไงครับ
ที่หายไปนานเพราะชุมสายโทรศัพท์มีปัญหาครับ เพิ่งเข้าเน็ตได้เมื่อไม่นานมานี้
ก็ยังรำลึกถึงมิตรในthaipoemเสมอครับผม
ขอบคุณครับ
11 กรกฎาคม 2550 21:12 น. - comment id 723219
11 กรกฎาคม 2550 21:41 น. - comment id 723232
ครับผม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด