ฉันอ่อนล้าเดินทางมาสายเปลี่ยว ฉันโดดเดี่ยวเดียวดายคล้ายอ่อนไหว ฉันหงอยเหงาซึมเศร้าร้าวรานใจ อยากเดินทางห่างไกลไร้ผู้คน อยากดั้นดั้นเที่ยวเขาลำเนาป่า ฟังสำเนียงเสียงสกุณาก้องเวหน เสียงใบไม้ล้อลมดั่งมีมนต์ ใช้สรรพสิ่งกล่อมตนรักษากาย อยากฟูมฟักรักษากายไร้ใครคู่ อยากจะอยู่เงียบสงบพบจุดหมาย ถึงจะอยู่อย่างโดดเดี่ยวเพียงเดียวดาย จนปั้นปลายช่วงชีวิตมิคิดมี อยากท่องเที่ยวเดินทางกลางฟ้ากว้าง วางทุกอย่างได้ลงคงสุขี จะท่องเที่ยวทั่วเหนือใต้ในธานี ใช้พื้นฟ้าและปฐพีห่อห้อมใจ
10 กรกฎาคม 2550 07:44 น. - comment id 714642
ยามราตรีมีจันทร์นั้นเครียงคู่ ยามเช้าตรู่สุริยามาทับแสง แดดยามบ่ายส่องกระจ่ายให้มีแรง ยามเมื่อแล้งมีเจ้าไม่เหงาเลย รักไม่ยอมเปลี่ยนแปลง
7 กรกฎาคม 2550 15:03 น. - comment id 721089
น้องจะไปด้วยพี่ได้หรือไม่ สู่ห้วงเขาลำเนาไพรอันไพศาล เบื่อชีวิตในกรุงยุ่งกับงาน พักเนิ่นนานสราญเสียวเที่ยวในไพร ฯ ไปด้วย.....นะครับ
7 กรกฎาคม 2550 15:36 น. - comment id 721097
หนูไปด้วยคน ........
7 กรกฎาคม 2550 16:16 น. - comment id 721111
8 กรกฎาคม 2550 00:37 น. - comment id 721271
ดีจ้ากระต่ายฯ...ป.มาอยู่เป็นเพื่อนมั้ยคะ..
8 กรกฎาคม 2550 00:43 น. - comment id 721279
..เรนคิดถึงพี่กระต่ายนะคะ.... บทกลอนเศร้าจัง..
8 กรกฎาคม 2550 13:09 น. - comment id 721341
บทกลอนเดียวกับ silkyเลย คนเดียวกันเหรอคะ
8 กรกฎาคม 2550 15:32 น. - comment id 721390
เพรียงความว่างเปล่า เพราะมันเกิดจากใจเรา ไม่มีใครหรอกที่อยู่คนเดี่ยว หรืออยู่กับความว่างเปล่าในโลกใบนี้ เพรียงแต่ใจเราคิดไปเท่านั้นเอง ไม่มีใครหรอกที่อยู่คนเดี่ยว หรือกับความว่างเปล่าในโลกใบนี้
30 กรกฎาคม 2550 11:02 น. - comment id 731446
สวัสดีค่ะคุณเพชรสังคีตมาค่ะจูงมือไปด้วยกัน สวัสดีค่ะมายอามีน จ๊ะรออยู่น่ะค่ะ% 36% สวัสดีค่ะหนุ่มขอนแก่น จะไปด้วยกันไหมค่ะส่งมือมา สวัสดีค่ะคุณป ยินดีค่ะ สวัสดีค่ะ น้องเรนคิดถึงเช่นกันค่ะ% 36% สวัสดีค่ะนางพยาบาลตัวน้อย มารักษากระต่ายหน่อย สิ
30 กรกฎาคม 2550 11:06 น. - comment id 731449
สวัสดีค่ะคุณสมุดปกดำ อยุ่ที่ใจค่ะทุกอย่างอยู่ที่ความคิดและใจเราเป็นตัวกำหนด
30 กรกฎาคม 2550 11:10 น. - comment id 731450
แม้วันเคลื่อนเดือนจะดับ อาทิตย์ลับเฆกไม้ใต้ไพรสันฑ์ จันทราเคลื่อนมาเยือนแทนที่กัน แสงแห่งจันทร์ยังงามยามราตรี สวัสดีค่ะเอ็มสบายดีไหม