ว้าเหว่และเหงาหงอย
ทรายกะทะเล
ความสงบสยบร่างกายและใจ
ไม่มีใครให้คิดครุ่นอุ่นใจเฉย
มีแต่คนเดินผ่านหน้าผ่านแล้วเลย
ชินชาเฉยอยู่อย่างคน....เศร้าเดียวดาย
ระหว่างนี้ ชีวิต วิกฤตนัก
สุดจะหักห้ามใจ....เกือบแทบตาย
ไม่มีใครเลย เอ่ยถามน่าเสียดาย
ก็จะกลายเป็นทำดีแล้วรับกรรม.....
ธรรมชาติสร้างคนตนร่างหนึ่ง
สุดจะซึ้งบางกลอนของคนขำ
บ้างก็ต่งเป็นกลอน ......มีศีลธรรม
บ้างก็ยำตัวคนอื่นอยู่เรื่อยไป
ปลงตกแล้ว อยากไปไกลสุดหล้า
ไม่อยากมาให้อยู่ผู้คนไหน
เดินมาทักทายเรา ไม่มีใจ
อยู่อย่างไทย.......พอเพียงเคียงเราเอง..............