ครั้งอดีต ที่พ้นผ่าน นานมา มีอาวุธ ศาตรา แข่งสร้างสรรค์ ความรัก หดหาย ทุกวัน ผลศึก พนันซึ่งแคว้น แดนดิน น้ำตาโศก ชโลมทั่ว ทั้งปฐพี ถี่นธานี แดนไหน มีทรัพย์สิน เพราะโลภมาก จึงไล่ฆ่า เป็นอาจิน ยอมกินเลือด กินเนื้อ คนด้วยกัน ชาติสยาม อยู่ยั้ง ยืนยง ชาติยังคง ยึดมั่น แข็งขัน ตรากตรำ กรำศึก ป้องกัน ถึงชีวัน สิ้นไป หาเสียดาย ทุกหยาดเลือด คือแผ่นดิน ที่ย่ำเหยียบ ใครหากเทียบ รุกรานชาติ ต้องแดดิ้น ชีวิตแขวน บนเส้นด้าย เป็นอาจิน ทั่วแดนดิน ใครหวังยึด ไม่มีวัน มาวันนี้ กระสุน เป็นเงินตรา จากศาตรา เป็นสงคราม ในความฝัน ถล่มตลาด ซื้อขายหุ้น เป็นพันวัล ถล่มอนันต์ เศรษฐกิจ ให้พังทลาย แรงงาน ถูกจิกใช้ เยี่ยงทาส เพราะประมาท เพลี่ยงพล้ำ รู้เมื่อสาย เศรษฐกิจชาติ ถูกขายทอด วอดวาย หนอนบ่อนใส้ ก็หาอาย ซึ่งวีรชน
Darkness_Hero 5 ก.ค. 2550 16:14 น. - ID 104480 
1019
1
0
5 กรกฎาคม 2550 17:14 น. - comment id 589047
สงครามนำมาซึ่งความสุญเสียค่ะ พูดเห็นภาพเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
