หนทางข้างหน้าช่างแสนไกล ฉันจะเดินไปถึงจุดหมายไหมยังไม่แน่ใจในวันนี้ ทางช่างมืดมนจนใจฉันกลัวมากมายเข้าทุกที มือเย็นซีดเพราะต้องลมหนาวที่มีมากระทบกาย รู้สึกเคว้งคว้างอย่างบอกไม่ถูกเลยว่า ฉันจะฟันฝ่ายังไงให้ความหวาดกลัวสูญหาย กอดอีกครั้งอ้อมกอดของตัวเองที่เปล่าดาย เหลียวมองรอบรอบยิ่งทำให้ไม่คลายความกังวล บนเส้นทางสายนี้หากใครจะเดินผ่าน ฉันอยากช่วยวานพาฉันไปด้วยจากความสับสน กุมมือฉันนิดให้ได้รู้ว่ายังมีใครอีกคน จะพาฉันให้ผ่านพ้นความทุกข์ทนไปได้ด้วยดี เป็นเหมือนตะเกียงวายุช่วยนำทาง ส่องแสงสว่างให้ฉันไปถึงจุดหมายปลายทางที่ฝันนี้ แล้วฉันจะมอบความรักความห่วงใยความหวังดี และหัวใจที่ฉันมีให้ใครคนนั้นคนเดียว ตลอดกาล ...
30 มิถุนายน 2550 09:36 น. - comment id 717796
อดทนนะจ๊ะน้องเอม...เดี๋ยวพี่ ป.ให้ไฟฉายไปด้วยจ้า..อิอิ ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ และมีความสุขมากมายที่บ้าน นะจ๊ะ...
30 มิถุนายน 2550 10:51 น. - comment id 717822
กำลังอยากมีเพื่อนร่วมทางอยู่พอดีเลยคับ จะไปด้วยกันป่าว ??
30 มิถุนายน 2550 10:53 น. - comment id 717824
...การรอคอยที่มีความหมาย คือการรอคอยรักที่มีตัวตน ย่อมดีกว่าการรอคอยที่ไร้ซึ่งจุดหมายนะคะ
30 มิถุนายน 2550 11:04 น. - comment id 717833
ท่ามกลางความสับสนคนท้อทุกข์ เพิ่งจะลุกก้าวย่างอย่างอับเฉา เหลียวมองหาคนข้างกายคล้ายเป็นเงา มาปลอบเฝ้าให้อุ่นใจในเส้นทาง อย่าหวาดกลัวมัวหยุดสะดุดอยู่ ต้องต่อสู้แม้อึดอัดสิ่งขัดขวาง ความเดียวดายกองไว้ให้ปล่อยวาง พร้อมก้าวย่างต่อไปใจมั่นคง
30 มิถุนายน 2550 11:08 น. - comment id 717836
ไกลแค่ไหนก็จะไปกับพี่เอมมมมม เมื่อคืน แอบไปกล่อมแล้ว นอนหลับปุ๋ยเลย (หรือปล่าว คิคิ) คิดถึงมักมายก่ายกอง
30 มิถุนายน 2550 12:50 น. - comment id 717897
มาเป็นเพื่อนร่วมทางเหงาอย่างเข้าใจค่ะ
30 มิถุนายน 2550 13:04 น. - comment id 717908
พี่ป.จ๋า ค่ะ สู้ สู้ พี่ปอให้ไฟฉายเอมมาเดี๋ยวเอมจะเตรียมถ่านกะที่ชาร์จเตรียมพร้อมออกเดินทางต่อไปค่ะ ขอบคุณนะคะพี่สาว วันนี้คงเป็นเพราะอากาศที่นี้ร้อนแน่เลย พี่ปอ.เลยไม่แต่งกลอนให้นู๋เอมอ่านง่ะ ว่าที่กวี ... มาดิคะ ยื่นมือมาสิ บอกไว้ก่อนนะ มือเอมหน่ะเหนียวยิ่งกว่ากาวตราช้าง + มือตุ๊กแกซะอีก อิ อิ ผู้หญิงมือสอง ... สำหรับจุดหมายของเอมมีค่ะ แต่คนร่วมเดินทางหน่ะ ไม่รู้ว่าจะมีใครเดินผ่านมาหรือเปล่าสิคะ พี่มัสลิน ... ทางข้างหน้ามืดมนสับสนแท้ ความอ่อนแอและหวั่นไหวในใจนี้ จะมีไหมสักคนที่แสนดี มาโอบกอดและให้กำลังใจยามที่ฉันต้องการ สู้ สู้ ค่ะ มีกำลังใจซะอย่าง เดี๋ยวเดียวก็ไปถึงแล้วเนอะ น้องนู๋แพรวน้องสาวสุดน่ารัก มาขอหอมแก้มหน่อย อ้อนเก่งจริงนะเราหน่ะ แบบนี้จะไม่ให้พี่รักไม่ให้พี่หลงยังไงไหวละจ๊ะ อ่อเมื่อคืนนี้นู๋แพรวไปกล่อมพี่นี่เอง พออาบน้ำเสร็จล้มตัวลงนอนหลับสนิทจนลืมกินข้าวเลยแหะ ขอบใจนะจ๊ะน้องสาว พี่เฌอฯ ขอบคุณค่ะ แค่รู้ว่ามีใครสักคนอยู่ข้างข้างทางข้างหน้ามันจะเป็นไงก็ไม่สนใจแล้วล่ะ
30 มิถุนายน 2550 14:07 น. - comment id 717942
บนเส้นทาง สายนี้ พี่ก็ผ่าน ไม่ต้องวาน เต็มใจ พาไป ด้วย กุมมือกัน ให้แน่น นะคนสวย พาไปด้วย อยู่กับพี่ นะหน้ามน
30 มิถุนายน 2550 14:29 น. - comment id 717952
มาร่วมเดินทางด้วยจ้า...ไกลแค่ไหนก็ไปถึงจ้าาาาา...
30 มิถุนายน 2550 15:12 น. - comment id 717973
ลุงนบ .. ขอบคุณค่ะ งั้นนู๋ของจูงมือคุณป้าและลูกสาวลูกชายลุงนบไปด้วยนะคะ ไปกันเยอะ เยอะ ๆ จาได้อบอุ่น สวัสดีค่ะพี่พี่กุหลาบฯ ... แบบนี้ไกลแค่ไหนก็เดินไปถึงล่ะเนอะ
30 มิถุนายน 2550 15:22 น. - comment id 717989
หนทางข้างหน้าไม่ไกลไปกว่าที่หนูเอมจะไขว่ขว้าได้ เชื่อมั่น..อย่าหวั่นไหว..และอดทน
30 มิถุนายน 2550 15:41 น. - comment id 718004
พี่หญิงรพี ตราบใดที่มีกำลังใจดีดีแบบพี่หญิงรพี นู๋เอมสู้ไม่ถอยค่ะ สู้ สู้ ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจ
30 มิถุนายน 2550 16:33 น. - comment id 718032
หนทางแสนไกล ใจอย่าคว้างนะจ๊ะ เป็นกำลังใจให้จ้า
30 มิถุนายน 2550 16:39 น. - comment id 718037
ขอบคุณค่ะพี่คนดื้อ มาเราวิ่งไปด้วยกันค่ะเหนื่อยแล้วค่อยหยุดเดิน ถือว่าเป็นการออกกำลังกายไปในตัวด้วยน๊า วันนี้นู๋เอมกลับล่ะค่ะ ขอถอยทัพกลับบ้านก่อน เดี๋ยวจาน๊อคกลางอากาศอ่ะนะ สู้ สู้ สู้เว้ยยยยย
30 มิถุนายน 2550 21:16 น. - comment id 718082
อดทนหน่อยนะครับ ถึงเส้นทางจะยาวไกล แต่สักวันต้องเจอ
3 กรกฎาคม 2550 17:03 น. - comment id 719263
ทางแสนไกล พายุพัดไหว อย่าลืมจุดใจให้สว่างนำทางตน
4 กรกฎาคม 2550 12:22 น. - comment id 719630
คุณคนใจเย็น ... ขอบคุณสำหรับกำลังใจและดอกไม้มากนะคะ สู้ สู้ค่ะ คุณปลายตะวัน รับทราบและปฏิบัติกั๊บป๋ม