ความฝันแต้มสี

ว่าที่กวี

       พู่กันและจานสี
ที่ฉันเก็บไว้เป็นเวลานาน
วันนี้...ถึงเวลาที่ต้องหยิบมันออกมาใช้
       ฉันจะระบายสีฟ้าให้กับท้องฟ้าสดใส
ทาสีขาวให้กับปุยเมฆบางเบา
สีเทาที่ชุ่มฉ่ำให้กับวันที่ฝนโปรยปราย
ม่วง คราม น้ำเงิน เขียว เหลือง แสด แดง
จะระบายให้กับสายรุ้ง...ที่ทอดตัวเป็นสะพานโค้ง
เหลือง แสด แดง ขาว ชมพู
จะแต้มให้กับดอกไม้นา-นาพันธุ์
ที่กำลังโชยกลิ่นหอมฟุ้ง
แต้มสีเขียวให้กับพุ่มไม้ที่กำลังแตกยอดอ่อน
สีเหลือง ฟ้า ขาว ให้กับผีเสื้อ
ที่บินอยู่เต็มท้องทุ่ง...และราวป่า
ฉันจะทาสีชมพูระเรื่อให้กับแก้มของเด็ก-เด็ก
ที่ประดับด้วยรอยยิ้ม
ป้ายสีขาว...แล้วแต้มด้วยสีดำ
ให้กับลูกแมวที่แอบขดตัวงีบอยู่ตรงมุมห้อง
สีขาว สีเหลือง สีแดง ฉันจะทาให้เปลือกหอย
ระบายสีเหลืองนวล สีน้ำตาลอ่อน
ลงบนทรายทุกเม็ดที่อยู่บนชายหาด
ละเลงสีเขียว สีคราม ให้กับน้ำทะเล
ฉันจะทำให้รอบ-รอบตัวเต็มไปด้วยสีสัน
เพื่อกลบคราบเลือดที่คาวคลุ้ง
       ถ้าเป็นไปได้
ฉันน่าจะหยิบยางลบมาด้วย
จะได้ลบอาวุธต่าง-ต่างที่อยู่ในมือผู้ร้าย
แล้ววาดดอกไม้เข้าไปแทน
ลบสีดำที่อยู่ภายในใจของพวกเขา
ให้ขาวสะอาด
เปลี่ยนคราบเลือดเป็นรอยยิ้ม
ลงไปบนทุก-ทุกใบหน้า
ของผู้คนที่ฉันพบเจอ
เปลี่ยนคราบน้ำตาของทุกคนที่ฉันเห็น
ให้เป็นเสียงหัวเราะ
       แล้วเราทุกคน
คงจะได้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
บนโลกเล็ก-เล็กใบนี้