ว่าจะเขียนบทกวีที่แสนหวาน กลับเคยผ่านวันคืนอันขื่นขม ไม่เคยซึ้งถึงค่าแห่งอารมณ์ ที่เขาชมรักหวานซ่านอุรา ว่าจะเขียนบทกวีเรื่องชีวิต ได้แต่คิดประเด็นเป็นปัญหา ระหว่างทางสายนี้ที่ผ่านมา เป็นเวลาร้อนรนผจญภัย มิอาจเขียนสุนทรีย์แห่งชีวิต เรื่องถูกผิดเผากมลแต่หนไหน จึงมีมากขวากหนามตามเราไป เปิดหัวใจเขียนงานเพียงด้านเดียว จึงขีดเขียนออกไปตามใจคิด และยึดติดแนวทางอย่างแน่นเหนียว เป็นเรื่องของตนแท้แน่จริงเทียว อาจข้องเกี่ยวใครบ้างบางรายการ เก็บข้อมูลมากมายเอาไว้เขียน ไว้ปรับเปลี่ยนเป็นกลอนอันอ่อนหวาน อาจมีวันซาบซึ้งถึงดวงมาน สร้างสรรค์งานด้านใหม่ให้ดูดี เป็นบทกลอนอ้อนรักสลักจิต เป็นบทกลอนชีวิตงามตามวิถี เป็นบทกลอนอ่อนละมุนสุนทรีย์ บรรจงถ้อยร้อยวจี...เพื่อชีวิต
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก 18 มิ.ย. 2550 00:30 น. - ID 103760 
2104
9
0
18 มิถุนายน 2550 05:18 น. - comment id 682963
บรรจงเขียนตามอารมณ์ผสมผสาน บ้างร้าวรานรันทดหมดสิ้นหวัง แล้วแต่ว่าสถานการณ์รานประดัง บ้างชิงชังรักเศร้าเคล้าน้ำตา บางอารมณ์สดชื่นรื่นเริงจิต บทชีวิตสุขสันต์พลันหรรษา ตามแต่เหตุสุดแต่ใจในพรรณา ร่ายลีลาอารมณ์ผสมกลอน
18 มิถุนายน 2550 04:08 น. - comment id 682969
เขียนไป...ตามใจคุณ บทกลอนที่หวานละมุลก็น่าสน ชีวิตความรักเรื่องจิตคน แม้สับสนก็มีค่าถ้าคิดตรอง
18 มิถุนายน 2550 00:44 น. - comment id 711230
หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะ
มาดึกจังนะค่ะครู
หายไปตั้งนาน ไปไหนมาหรอค่ะ
18 มิถุนายน 2550 01:01 น. - comment id 711232
อยากขีดเขียนเรียนร้อยถ้อยแถลง ที่แอบแฝงในใจให้หายหม่น ระบายเศร้าออกไปในทุกข์ทน เป็นกลอนกลปนช้ำน้ำตาริน แม้นไม่อาจพูดให้ใครรับรู้ ด้วยไร้ผู้เข้าใจได้หมดสิ้น เขียนกาพย์กลอนย้อนยอกบอกดวงจินต์ ก็คลายกลิ่นโศกเศร้าเหงาดวงแด สวัสดีค่ะครูใหญ่ ... จริงด้วยเนาะ อยากเขียนอะไรก็เขียน ตราบที่เราเขียนเรื่องของตัวเอง ก็ไม่ได้ทำใครเดือดร้อนนี่เนาะ..(แต่ต้องระวังเพราะอาจมีคนคิดว่าเราเอาเรื่องเขามาเขียน เหมือนที่ ป โดนมาแล้ว..หุหุ)..ครูใหญ่สบายดีนะคะ
18 มิถุนายน 2550 02:23 น. - comment id 711235
เห็นด้วยขอรับ
18 มิถุนายน 2550 07:29 น. - comment id 711241
ส่วนใหญ่แล้วมักจะเลือกกลอนในหมวดตามใจคุณเสมอค่ะ บางทีอยากเขียนก็เขียนไม่ได้สักบทเลยค่ะ
18 มิถุนายน 2550 07:57 น. - comment id 711261
เขียนไปตามใจฉันที่ฝันถึง ถ้อยคำหนึ่งซึ้งรักเป็นนักหนา เขียนเพราะรักรสถ้อยร้อยอักษรา เขียนเพราะว่าใจยังคิดเฝ้าติดตาม เขียนเพราะยังคิดถึงจึงอยากเขียน เขียนเพราะเทียนดวงนี้มีคนหยาม เขียนเพราะอยากรู้ข่าวเฝ้าติดตาม จึงต้องถาม..สบายดี..หรือมีทุกข์.. ครูใหญ่สบายดีนะคะ
18 มิถุนายน 2550 08:12 น. - comment id 711268
ครูที่ตามใจนักเรียนมีน้อย...ส่วนมากชอบให้นักเรียนเป็นดังใจซะมากกว่า.. กลับไปท่องซะ พรุ่งนี้จะสอบ...แหะ แหะ.. โดนตัดคะแนนประจำ..เลย
18 มิถุนายน 2550 10:38 น. - comment id 711313
ส่วนใหญ่ที่เขียนคือ อยากเขียน... เขียนกลอนตามใจคุณ คือหมวดประจำ... ได้เขียนแล้วเหมือนได้ระบายฝัน... บางทีไม่ตรงกับความ่ตั้งใจ ที่จะเขียน... คุณครู สบายดีนะคะ
18 มิถุนายน 2550 12:07 น. - comment id 711335
เขียนบ่ออกติอ่าว เวียกหลายบ่ เบิงแยงเจ้าข่องน่ำเด้อ
18 มิถุนายน 2550 13:08 น. - comment id 711375
ยังไม่ได้เป็นอะไรซักกะอย่างกะกลอน แต่ที่เป็นคือ โทรศัพท์หาย คอมเสีย คนป่วย เป็นเซ็งๆ แล้วก็จนๆ ยังไงก็ไม่รู้
18 มิถุนายน 2550 13:49 น. - comment id 711405
เขียนไปตามใจผมจริงๆด้วย.....บางทีเขียนไปชื่นชมตัวเองไป....แต่ก็บ่อยครั้งที่ขมขื่นทุกคราเขียน
18 มิถุนายน 2550 14:27 น. - comment id 711422
ปกติแล้วจะเขียนตามหัวข้อที่กำหนดไม่ได้ค่ะ แต่ถ้าตามอารมณ์ในตอนนั้นละก็ ใหลไปเรื่อยค่ะ อิอิ
18 มิถุนายน 2550 20:07 น. - comment id 711510
จดปากกาจารึกลงบนกระดาษ บรรจงวาดเรื่องราวความรู้สึก ที่ผ่านมาตามจิตที่คิดนึก เรื่องร้าวลึกหลายหนยังวนเวียน บทกวีบางบทนั้นรำพันว่า เอาน้ำตาร่วงลงบรรจงเขียน ความทุกข์ทนมากมายหลายเล่มเกวียน สร้างบทเรียนสอนไว้หัวใจตน บางบทสร้างความสุขสนุกสนาน ให้หน้าบานยิ้มได้ตั้งหลายหน เรื่องขี้เมาลึกลับเรื่องสัปดน ให้ผู้คนได้อ่านสำราญใจ บางบทเล่าเรื่องราวเงาชีวิต ทางลิขิตสับสนเกินทนไหว ดูสิ้นไร้ไม้ตอกจะบอกใคร หาทางใหม่ที่จะไปยังไม่เจอ บทบางบทพบทางสว่างไสว ก้าวเดินไปบางครั้งก็พลั้งเผลอ คิดวาดพบสิ่งประเสริฐแสนเลิศเลอ หลงพร่ำเพ้อเฝ้าถวิลจินตนา บทกวีบางบทแสนหดหู่ น่าอดสูสะท้อนความอ่อนล้า สูญสิ้นหวังน่าสมเพทเวทนา สาเหตุมาจากความลำเค็ญมิเว้นวาง มีบางบทค่อนแคะเที่ยวแขวะเขา โถน่าเศร้าคำน้อยคอยถากถาง แสดงท่าจริงใจไม่ซ่อนพราง ว่าเปลือกบางไร้คราบมาฉาบกาย บทกวีร้อยฝันรำพันถึง ห้วงคำนึงดวงทหัยให้มั่นหมาย กลัวว่าความรักนั้นจักวอดวาย สูญสลายไปลับกับสายลม บางบทแสร้งซ่อนเล่ห์สเน่หา ในอุราทวงถามความสุขสม บทระรื่นชื่นชีวากามารมณ์ หลงในหล่มสุนทรียรสบทอัศจรรย์ บทบางตอนร้อนรุ่มกลุ้มใจแท้ ในดวงแดงายงมจมโศกสันต์ คร่ำครวญถึงเหว่ว้าแสนจาบัลย์ มิรู้วันสดชื่นลืมหายไป บางบทเขียนเวียนวนจนเวียนหัว หน้ามืดมัวตาลายให้สงสัย นั่งถ่างตาอย่างนี้มีอะไร คนว่าให้บ้านี่หว่าบ้าเขียนกลอน หรือว่าหลงรักตัวอักษรดีละ ครู
18 มิถุนายน 2550 23:33 น. - comment id 711581
แวะมาทักทายค่ะ มาช้าไปนิดนะค่ะ เห็นด้วยคือไม่จะเขียนหรือพูด พูดถึงตัวเองดีที่สุดค่ะ
18 มิถุนายน 2550 23:38 น. - comment id 711582
เป็นครูใหญ่โรงเรียนเล็กของเด็กน้อย และยังด้อยทางกวีศรีอักษร จึงฝึกฝนด้นหาตำรากลอน โปรดช่วยสอนงานเขียนเรียนกวี เอื้อย น้องใหม่สายบริหาร แวะมาทักทายค่ะ
19 มิถุนายน 2550 00:28 น. - comment id 711594
19 มิถุนายน 2550 06:00 น. - comment id 711614
สวัสดีค่ะ คุณครูใหญ่ มายกมือด้วยคนค่ะ ว่าเขียนอะไรตามใจฉันเสมอๆ จนบางทีคนอื่นก็อ่านไม่เข้าใจ คุณครูสบายดีนะคะ
19 มิถุนายน 2550 20:47 น. - comment id 712039
สวัสดีครับ อามีน ไม่หายไปไหนครับ งานยุ่งตามเคย ป ป ไหนเนี่ย เขียนไปเถอะครับ อย่างน้อยที่เวปนี้ก็เปิดโอกาส เมา เจ้าไปเมาอยู่ไส เขียนกลอนเมา ๆ มาอ่านอีกแหน่เด้อ กันเอง เป็นไงสอบแล้ว มีข่าวดีอย่าลืมฉลอง เฌอ ครับเรื่องที่สะเทือนใจจะทำให้เราเขียนกลอนได้ดีนะผมว่า กานต์ ใช่แล้ว แต่กลอนคุณเพราะนะ จับใจ ครูพิม สบายดีนะ ส่วนครูใหญ่ก็ลำบากดี เป็นปกติวิสัย กุ้ง ผมตามใจเด็กนะ แต่เด็กก็ตามใจผม 555 แมงกุ๊ดจี่ การระบายความรู้สึกทางการเขียน เป็นทางออกตามหลักจิตวิทยา ขอบคุณครับ รักษาสุขภาพนะครับ ฝนตก มอมแมม ลำบากดีตามเคย เจ้ามาทำงานแถวนี้เด้อจะได้ช่วยกัน เยาว์ เอาเป็นว่าเสียแล้วเสียไป ขอให้หายจนนะน้องสาว เพียงแพรว ผมเคยส่งกลอนตามหัวข้อ ตอนสมัยวัยรุ่น แต่ไม่เคยเก็บ นึกเสียดายเหมือนกัน สหาย ห่างเหินกันไปหน่อยนะเราช่วงนี้ เก็บข้อมูลอะไรอยู่ เล่าสู่ฟังมั่งนะ ดิออร่า ไม่ช้าครับ ค่อย ๆ แลกเปลี่ยนกันไป เอื้อย อยู่ไหนครับ ใกล้กันหรือเปล่า แวะมาเที่ยวแถวโรงเรียนเล็กบ้างนะครับ ทองหยิก ยิ้ม แสดงว่าพอใจ โปรดติตามตอนต่อไป นาง รออ่านผลงานคุณครับ
19 มิถุนายน 2550 21:19 น. - comment id 712066
อ้าว หล่น พี่ชายมนต์กวี แต่งเพลงเศรษฐกิจพอเพียงถึงไหนแล้วครับ ผมยังไม่เริ่มเลย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
