เกิดมา ล้วนแตกต่าง บางอย่าง ใจของคน มืดมน หากสับสน ทุกข์ทน วกวนไป สิ่งใด ก็ไร้ค่า หากว่าตา มิอาจเห็น บางอย่าง แสนยากเย็น ต้องรู้เข็ญ บำเพ็ญใจ รู้ไซร้ ซึ่งกำหนด หมดจด มิหวั่นไหว มิเป็น ทาสของใจ รู้ซึ่งไซร้ ควรไตรตรอง มิครองใจ ตามความคิด รู้ทันจิต คิดควรปอง ปิดตา ใช้ใจมอง คิดตรึกตรอง ทำนองใจ สิ่งใด มิมีอยู่ กำหนดรู้ มิเห็นใช่ สุขแท้ อยู่มิไกล อยู่ที่ใจ ใช่พระจันทร์
อาฮุย 10 มิ.ย. 2550 21:07 น. - ID 103487 
535
1
0
10 มิถุนายน 2550 22:18 น. - comment id 708306
อยู่ที่ใจ ใช่พระจันทร์ กระนั้นหรือ รักที่ถือ คือที่ใจ อาลัยหา แม้นจะหวง ห่วงยอด สุกานดา ก็มีค่า เพียงเงาจันทร์ เท่านั้นใจ ก็ตัวจริง ที่ใจ ของใครถือ ก็คงคือ หัวใจ ของใครไหน ก็คงเป็น เช่นใจ ของใครใคร ที่มั่นใน รักนั้น ไม่ผันแปร โอ้ตัวเรา คงเป็น เช่นกระต่าย ที่เฝ้าหมาย แม้จันทรา ไม่แยแส ที่เฝ้าหลง เพียงเงา เขาไม่แล เพียงชะแง้ ชะเง้อหา ด้วยอาลัย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
