ฉันขออยู่ อย่างเหงา และเศร้าจิต ไม่อยากคิด วุ่นวาย มุ่งหมายฝัน ตั้งแต่เล็ก จนใหญ่ ในชีวัน ทุกสิ่งอัน มุ่งมาด ต้องพลาดไป สิ่งดีดี มีไหม จะให้ฉัน เฝ้าแต่สรรค์ เรื่องเลว และเหลวไหล ฟ้าคงกลั่น แกล้งทำ จนหนำใจ เพราะอะไร หรือนั่น บอกฉันที เรื่องชั่วทราม ต่ำช้า มิกล้าแตะ หรือเวียนแวะ เข้าใกล้ ห่างไกลหนี สู้อุตส่าห์ สร้างทำ แต่กรรมดี ไยจึงมี แต่ทุกข์ มารุกราน อยากจะรู้ ทำไม ไยต้องโศก หรือว่าโลก หลอกให้ ไม่สงสาร ขอเพียงเธอ อย่าทำ ช้ำดวงมาลย์ จนซมซาน อีกครั้ง เหมือนดั่งเคย
8 มิถุนายน 2550 08:39 น. - comment id 706996
"สวัสดีค่ะ" ถึงโลกจะหลอกลวง แต่น้องคนนี้ไม่เคยหลอกลวงพี่ชายนะ.... เอ! ว่าแต่ว่าไปเจอใครเขาลวงมาค่ะ?...?.....
8 มิถุนายน 2550 09:00 น. - comment id 707005
แวะมาทักทายครับ..คุณเขียนกลอนเพราะนะครับ..
8 มิถุนายน 2550 09:12 น. - comment id 707008
สวัสดีค่ะ สบายดีนะคะ ใครหลอกใครค่ะเนี่ย บอกมาพิมจัดการให้อิอิอิอิ ทำงานก่อนนะคะ
8 มิถุนายน 2550 09:23 น. - comment id 707010
เพียงได้อ่าน อักษร คำกลอนโศก ก็วิโยค วังเวง แว่วไหวหวั่น ชีวิตเหงา เศร้าใจ ไม่เว้นวัน ฟ้าแกล้งกัน หรือใคร ใจหลอกลวง แวะมาปลอยจัย คนดีที่โลกลืม...ๆๆๆๆๆ
8 มิถุนายน 2550 10:00 น. - comment id 707017
โลกไม่ได้ลวงหลอกใครเน้อ แต่คนบนโลก..สิบ่อแน่ดอกเจ้า แวะมาทักทาย...จ้า
8 มิถุนายน 2550 10:33 น. - comment id 707025
สวัสดีค่ะพี่เบรฟ... ไม่มีไร แท้ดอก หรอกชีวิต ฟ้าลิขิต บุญทำ หรือกรรมสร้าง วาดความหวัง พังลง ตรงหว่างทาง ทุกสิ่งอย่าง มันไม่แน่ เหมือนแค่เกม..........
8 มิถุนายน 2550 11:08 น. - comment id 707038
อาจเป็นเพราะผลกรรมแต่ปางหลัง รักจึงพังยากไร้ไม่ค่อยหวาน ได้แต่หวังฝากใจไว้ให้นงคราญ อย่าพล่าผลาญดวงฤดีของพี่เลย โปรดเมตตามอบรักภักดีตอบ ชอบไม่ชอบก็จงตอบอย่านิ่งเฉย อย่าให้พี่ต้องชอกช้ำนะทรามเชย อย่าให้เป็นเหมือนดั่งเคยที่ผ่านมา พี่มีรักปักใจให้เพียงน้อง อย่าเคืองข้องหมองใจไปเลยหนา จะภักดีและมอบใจให้กานดา มาเถิดหนาเป็นแฟนพี่ไม่มีตรม เอ้า..เร่เข้ามาค่ะ..ใครก็ได้ที่มีรักแท้ ไม่หลอกลวง..เข้ามาดูแลใจให้พี่เบรฟหน่อยเร้ววว...
8 มิถุนายน 2550 11:51 น. - comment id 707071
ใครหลอกหลวงอาคุงพี่เบรฟคะ..น้ำผึ้งฯไม่เคยหลอกลวงใครเลยนะ.... น้ำผึ้งฯน่ะ.... รักทุกคน....
8 มิถุนายน 2550 11:54 น. - comment id 707076
กานต์ชักจะชินกับโลกใบนี้แล้วค่ะ
8 มิถุนายน 2550 12:17 น. - comment id 707097
แวะมาทักทาย .. แต่งกลอนเพราะดีนะคะ
8 มิถุนายน 2550 13:16 น. - comment id 707153
ต้องมีสักวัน ต้องมีสักวัน ขอให้ถึงวันนั้นเร็วๆ นะค่ะ สู้ค่ะ
8 มิถุนายน 2550 13:19 น. - comment id 707157
เดี๋ยวก็ชินไปเองแหละค่ะพี่เบรฟจ๋า
8 มิถุนายน 2550 13:34 น. - comment id 707177
น้องรี สวัสดีจ๊ะน้องรี ใช่จ๊ะเพราะน้องเป็นน้องสาว ที่ดีมากนะ ตอนนี้ยังไม่มีคนมาลวงจ๊ะ แต่อนาคตไม่แน่ นะจ๊ะ อิอิ....
8 มิถุนายน 2550 13:36 น. - comment id 707179
คุณไผ่ดำ ขอบใจขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะครับ ขอขอบใจขอบคุณอีกครั้ง สำหรับคำติชม นะครับ
8 มิถุนายน 2550 13:38 น. - comment id 707180
คุณครูพิม สบายดีจ้าน้องพิม น้องคงสบายดีเช่นกันนะ ไม่มีใครทำอะไรหรอกจ้า ถ้ามีเมื่อไหร่จะ บอกนะจ๊ะ อิอิ...
8 มิถุนายน 2550 13:42 น. - comment id 707184
คุณสิริน ขอขอบคุณ คำตอบ มาปลอบจิต ให้ผมคิด คลายเหงา และเศร้าหนา ก่อนนั้นเคย หม่นหมอง ครองน้ำตา ในอุรา ขุ่นข้อง เห็นร่องรอย ขอขอบใจขอบคุณครับ ที่แวะมาปลอบคนที่โลกลืม ครับ
8 มิถุนายน 2550 13:44 น. - comment id 707185
คุณไรไก่ โลกไม่หลอกลวงเหรอครับ สงสัยอาจจะเป็น ดังที่คุณไรไก่ว่า...นะครับ อิอิ....
8 มิถุนายน 2550 13:50 น. - comment id 707190
น้องศรรกรา แต่ชีวิต แตกต่าง ห่างกันเยอะ เมื่อใจเปรอะ เปื้อนไป ไม่เกษม สิ่งที่วาด ขาดพังลง คงมิเปรม ความอิ่มเอม สิ้นสูญ อาดูรเลย สวัสดีจ๊ะน้องศรรก...
8 มิถุนายน 2550 13:53 น. - comment id 707193
คุณbananaleaf แหมคุณบานาลิฟ โฆษณา ให้ผมเสร็จนะครับ เล่นเอาผมแต่งกลอนไม่ออกเลย ต้องขออภัยนะครับ อิอิ..... ดูแล้วยังกับปาหี่ขายยาเลยนิ อิอิ....ล้อเล่นนะครับ ขอบใจขอบคุณหลายๆเด้อ เดี๋ยวคนเขา ก็เข้าใจถูก ...เอ๊ย ... เข้าใจผิดหรอกครับ
8 มิถุนายน 2550 13:56 น. - comment id 707197
คุณน้ำผึ้งเดือนห้า ยังม่ายมีใครหรอกพี่หรอกจ้า เห็นบอกว่า น้องน้ำผึ้งไม่เคยหลอกใคร แต่ เอ๊ะ....รักทุก คนนี่สิ พี่ชักสงกะสัย แล้วนะ อิอิ.....
8 มิถุนายน 2550 13:57 น. - comment id 707199
น้องกานต์ น้องกานต์ชินแล้วเหรอจ๊ะ สงสัยจะโดน โลกลวงเหมือนพี่เลยนะเนี่ย อิอิ...
8 มิถุนายน 2550 13:59 น. - comment id 707204
คุณผู้หญิงมือสอง ขอขอบใจขอบคุณครับที่แวะมาทักทาย และสำหรับคำติชมครับ
8 มิถุนายน 2550 14:10 น. - comment id 707216
น้องเฌอมาลย์ จริงของน้องจ๊ะ เดี๋ยวก็คงชินเนอะ แต่ก็แทบแย่เหมือนกันนะจ๊ะ อิอิ
8 มิถุนายน 2550 14:16 น. - comment id 707221
คุณกชมนวรรณ ครับคงต้องมีสักวัน ที่เป็นของเราบ้างนะครับ ขอขอบใจขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้ต่อสู้กับ ชีวิต ก็ขอให้กำลังใจกลับมาสู่คุณด้วย นะครับ
8 มิถุนายน 2550 14:36 น. - comment id 707225
8 มิถุนายน 2550 15:31 น. - comment id 707263
ปาหี่ขายยาเป็นยังไงคะ ไม่รู้จักอ่ะ.... เลยนึกภาพไม่ออก ... อธิบายให้เด็กบ้านนอกฟังหน่อยค่ะ
8 มิถุนายน 2550 15:32 น. - comment id 707265
ใครจะหลอก..ลวงใคร..น้องไม่สน โลกวกวน..ยอกย้อน..จนอ่อนไหว แต่ตัวน้อง..มีรักแน่..แด่พี่ชาย มอบหัวใจ..ดวงนี้..ให้พี่ครอง... สวัสดีค่ะพี่ชาย..แวะมาเยี่ยมค่ะ..
8 มิถุนายน 2550 16:00 น. - comment id 707314
คนดีคนไม่ดี เคล้าคละปะปนกันไปแหละครับ บนโลกเบี้ยวๆใบนี้.. สุดแต่ว่าใครจะเจอแบบไหน.. แวะมาทักทายครับคุณเบรฟ.. สบายดีนะครับ
8 มิถุนายน 2550 16:04 น. - comment id 707322
รับรองน้องไม่ทำแล้วพี่....กลับมาเปงคนดีเหมือนอย่างเคย..โปรดอย่าเอ่ยผลักใส..ไม่ตัดรอน..อิอิ สวสัดีคะเจ้าของบ้าน
8 มิถุนายน 2550 16:11 น. - comment id 707334
รับรองไม่ทำค่ะ แค่คิดยังไม่กล้าคิด
8 มิถุนายน 2550 16:16 น. - comment id 707340
ใจเย็นๆครับ..กรรมดีกำลังรอจังหวะที่จะมาตอบสนองอยู่ครับ...เชื่อเถอะ
8 มิถุนายน 2550 17:08 น. - comment id 707394
คุณSilver Snitch
8 มิถุนายน 2550 17:14 น. - comment id 707398
คุณbananaleaf อ๋อ สมัยก่อนที่สนามหลวง เขาจะมีปาหี่ขายยา โดยคนจะล้อมวงดู เขาแสดงการเล่นกับงูบ้าง อะไรทำนองนี่น่ะครับ แล้วเขาก็เอาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใส่มือ แล้วไปจับงู หรือเล่นกับงู โดยที่งูไม่ทำร้ายคนที่ถือสิ่งศักดิ์สิทธิ์นั้นเลย แล้วก็ถือโอกาสขอบริจาคเงินบ้าง หรือขายยา หรืออย่างอื่นแล้วแต่นะครับ เขาเรียกว่าปาหี่ เวลาที่เรียกคน เขาก็จะบอกว่า เร่เข้ามา เร่เข้ามา .........จะมีการแสดง.....อะไรทำนองนี้น่ะครับ เอ๊ะ...อย่าโกรธผมน่ะครับ ไม่มีเจตนาล้อเลียนหรือเจตนาอื่นให้เสียหายน่ะครับ
8 มิถุนายน 2550 17:23 น. - comment id 707401
น้องกุหลาบขาว ได้ยินคำ รำพัน ก็พรั่นอก กลัวจะตก หลุมรัก แล้วจักหมอง ขอให้น้อง จริงจัง สมดังปอง พี่ไม่มอง ผู้ใด หรือใครเลย สวัสดีจ้าน้องกุหลาบ สบายดีนะจ๊ะ
8 มิถุนายน 2550 17:25 น. - comment id 707403
คุณแมวคราว จริงของคุณแมวคราวว่าแหละครับ ยังไงก็ต้องสู้ชีวิตกันต่อไป จนกว่า จะตายไปนะครับ ท้อได้แต่คงไม่ถอยครับ ขอบใจขอบคุณที่แวะมาทักทายกันครับ ผมสบายดี คุณแมวคราวคงสบายดีเด้อ
8 มิถุนายน 2550 17:28 น. - comment id 707406
คุณพิมญดา แหมดีจังครับที่จะเปงคงลี ผมไม่ผลักไสแล้ว ล่ะครับ อิอิ... ล้อเล่งนะครับ สวัสดีครับคุณพิมฯ
8 มิถุนายน 2550 19:32 น. - comment id 707482
ไม่เป็นไร..ขอบคุณค่ะ ถ้างั้นก็เหมือนกับว่าใบตองเร่ขายคุณน่ะสิ เอ้า..เร่เข้ามา..เร่เข้ามา...ถ้ามาช้าก็จะดีใจ..เอ้ย!! เสียใจเด้อ...
8 มิถุนายน 2550 21:56 น. - comment id 707541
อะไรมั้งน่าที่สามารถเชื่อได้ ในโลกเดี่ยวนี้ บางครั้งก็เหมือนโดนแกล้งเลยค่ะ อดจจะน้อยใจมะได้ 5555
8 มิถุนายน 2550 22:06 น. - comment id 707551
โลกหลอกลวง หรือ ว่าเราลวงหลอกอิอิน้อง แก้วประเสริฐ.
8 มิถุนายน 2550 22:14 น. - comment id 707556
......สวัสดีค่ะ..... ...อยากจะรู้ทำไมใยต้องโศก มิใช่โลกกลั่นแกล้งแสร้งเสกสรร มิใช่กรรมอะไรในชีวัน ที่ทำอันสิ่งมุ่งมาดให้พลาดไป ...แต่เป็นเพราะต้องเดินไปในโลกนี้ และต้องเจอสิ่งมากมีคุณรู้ไหม ฟ้าเลยแกล้งแสร้งทำเราช้ำใจ เพื่อให้ก้าวต่อไปไม่อ่อนแอ..... Nothing....สบายดีคะ เอออ.....แล้วคง สบด. เหมือนกันนะค่ะ ............
8 มิถุนายน 2550 23:26 น. - comment id 707592
โลกใบนี้ไม่ได้หลอกลวงหรอกค่ะ...ทุกๆอย่างที่เกิดขึ้น...เป็นเพราะกิเลสและตัณหาของใจมนุษย์เป็นผู้กำหนด.........จริงไหมคะ????????
9 มิถุนายน 2550 04:40 น. - comment id 707635
คุณbananaleaf ถ้างั้นก็เหมือนกับว่า ใบตอง เร่ขายคุณนะสิ ไม่เป็นไรครับ เอ้าเร่เข้ามา....เร่เข้ามา ไม่เอาก็จะแจกจ้า ....อิอิ ล้อตัวเองเล่นนะครับ
9 มิถุนายน 2550 04:42 น. - comment id 707636
คุณเพียงแพรว จริงครับคุณเพียงแพรว เหมือนตัวเราถูก โลกนี้แกล้งเอาจริงแหละครับ แต่ยังไงก็ ต้องอดทนและต่อสู้ต่อไปนะครับ เหมือนอย่าง ที่ว่า " เมื่อชีวิตยังไม่สิ้น ก็ต้องดิ้นกันต่อไป "
9 มิถุนายน 2550 04:45 น. - comment id 707637
พี่แก้วประเสริฐ อะไรหลายสิ่งที่เกิดกับเรา บางทีก็ทำให้รู้สึกว่า ทำไม่อะไรช่างไม่ให้ความยุติธรรมกับเราเลย นะครับพี่ แต่เมื่อคิดได้ก็มีพลังใจที่จะต่อสู้ ต่อไปนะครับพี่
9 มิถุนายน 2550 04:55 น. - comment id 707638
คุณNothing สวัสดีครับ ผมสบายดีครับขอบใจขอบคุณครับ กลอนข้างล่างนี้ขอต่อกลอนคุณนะครับ แต่บางครั้ง ยั้งหยุด สะดุดบ่อย น้ำตาร่อย ร่วงหล่น จนเกิดแผล เพราะชอกช้ำ ระกำใจ หาใครแล ฉันชะแง้ หลายครั้ง ตั้งตารอ อาจจะเป็น เวรกรรม เคยทำไว้ แต่ชาติใด หรือนั่น พรั่นจริงหนอ ด้วยชีวิต ยังอยู่ ต้องรู้พอ มิอยากขอ สิ่งใด เกินไปเลย
9 มิถุนายน 2550 05:00 น. - comment id 707639
คุณนางฟ้า ที่คุณนางฟ้าพูดมา ก็น่าจะจริงนะครับ อาจจะเป็นเพราะคนเราอยากได้อยากมี อยากเป็นในสิ่งที่เกิดตัว จริงๆเราน่าจะพอ ใจในสิ่งที่เราได้เรามีเราเป็นนะครับ