กล้าที่จะต่าง

บนหนทางกว้างไกลให้คนก้าว
มีเรื่องราวกล่าวขานมานานแสน
ต่างมุ่งหวังหลั่งไปในดินแดน
แม้ยากแค้นลำเค็ญทุกข์เข็ญใจ
ด้วยมุ่งมาดปรารถนาหาที่สุด
จึงเร่งรุดเร็วรี่ที่เป็นได้
ลืมสิ่งหนึ่งซึ่งไม่พ้น ตน..หรือใคร
ต่างสร้างไว้จินตนาค่าเดียวกัน
ต่างคน..ต่างดิ้นรน..ต่างไขว่คว้า
ต่างตามหา..ถลาไปยังปลายฝัน
เข้าต่อสู้หมู่มากหลากเผ่าพันธุ์
ที่เหมือนกัน..จุดหมาย ณ ปลายทาง
ต้องแก่งแย่งแข่งขันกันหมดสิ้น
ทุกดวงจินต์เคร่งครัดเข้าขัดขวาง
ใครท้อถอยต้อยต่ำถูกอำพราง
มัวเยื้องย่างวางท่าอาจช้าไป
ต้องเด่นตาสามารถองอาจสู้
ให้เขารู้ความแผก..แตกต่างได้
มีสมองสองมือสื่อถึงใจ
โดดเด่นไปด้วยปัญญาหาท้าทาย
บนถนนหนทางอาจว่างเปล่า
ขอเพียงเราไม่ทุกข์ท้อรอจนสาย
ความสำเร็จจะไคลคลามาเยี่ยมกราย
เราทำได้หากฟันฝ่า..กล้าเผชิญ

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ปราณรวี 6 มิ.ย. 2550 04:23 น. - ID 103280

1565

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/103280 ที่มา: มีปัญญาหาใช่อวดฉลาด...เป็นนักปราชญ์ที่ไม่ให้ใครข่มเหง , ปราณรวี

comments powered by Disqus

ปราณรวี

6 มิถุนายน 2550 04:36 น. - comment id 705995

 


แต่งไม่ได้อย่างที่ต้องการ..เฮ้อ..ต๊อแต๊เจงๆๆ เลย

นายธนา

6 มิถุนายน 2550 06:35 น. - comment id 706004
```
ได้กำลังใจดีจังเลยครับ
```

ป

6 มิถุนายน 2550 07:39 น. - comment id 706028

หวัดดีตอนเช้าเมืองไทนค่ะนายธนา  

ป.แต่งได้เท่านี้เองค่ะ ไม่สามารถจริงๆ กับกลอน
บางหัวข้อ..แต่งมาแต่งไปก็กลับไปเรื่องเดิมที่เคย
เขียนไว้..เฮ้อ ต๊อแต๊ (อีกที)

ฤทธิ์ ศรีดวง

6 มิถุนายน 2550 07:50 น. - comment id 706036

เฮ้...หวัดดี
ขอบคุณอีกครั้ง สำหรับบทกลอนกำลังใจ ขอให้มีความสุขนะจ๊ะ..

ครูพิม

6 มิถุนายน 2550 07:53 น. - comment id 706039


สิ่งที่แตกต่างอย่าสร้างความเจ็บให้ใครก็คงดีค่ะ
สบายดีนะคะน้องรัก

ป

6 มิถุนายน 2550 08:21 น. - comment id 706046

หวัดดีค่ะคุณฤทธิ์  

ก็สุดฝีมือได้เท่านี้ได้เท่านี้แหละค่ะ ดำน้ำผลุบๆ โผล่ๆ เลยค่ะ สำลักบุ๋งๆ 
เลยเห็นมั้ยคะ..อิอิ

อินสวน

6 มิถุนายน 2550 08:27 น. - comment id 706050

สวัสดีครับ..ม่วยเล็ก...เถ้าแก่ก็เป็นแบบนั้นแหละ..คนเราในเมื่อมีการเปรียบเทียบก็ต้องมีแตกต่าง..คนที่แตกต่างทางบวก ย่อมเป็นผู้ชนะ..อย่าให้ใกล้เคียงนะ..ให้ทิ้งห่างไปเลย..

ป

6 มิถุนายน 2550 08:27 น. - comment id 706051

สวัสดีค่ะพี่ครูพิม 

ถ้าพูดถึงโลกของการแข่งขัน ในเกมก็ต้องมีผู้แพ้ และผู้ชนะเสมอ
คนแพ้ก็ย่อมเจ็บปวดเป็นธรรมดา อันนั้นไม่มีใครห้ามได้ คนจะลง
แข่งขันกับใครก็ต้องยอมรับผลที่จะตามมาเสมอๆ แต่ในโลก
อื่น ป. ไม่พูดถึงค่ะ เพราะไม่คิดจะแข่งขันกับใครอยู่แล้วค่ะ
แค่รักษาสถานะและสิทธิของตัวเองเท่านั้นเองค่ะ ไม่ละเมิดใคร
แล้วก็ไม่ชอบให้ใครมาละเมิดด้วยค่ะ การอยู่ร่วมกันในสังคม
ต้องให้เกียรติซึ่งกันและกันเนาะๆๆ บ่นซะยาวเลย ป.ปลา

ป

6 มิถุนายน 2550 08:33 น. - comment id 706055

เถ้าแก่  

หวัดดีเวลาเช้าๆ ค่ะ..ช่ายแล้วเนาะ..ต้องทำใจเผื่อไว้ทุกครั้งที่แข่งขัน
เหมือนกีฬาเนาะ ป. ไม่ค่อยชอบดูเท่าไร สงสารฝ่ายแพ้ รู้ว่าคนที่
เตรียมตัวมาดีกว่าย่อมชนะ นะคะ แต่ก็อดสงสารไม่ได้ เลยไม่ดูซะ
ไม่หดหู่ด้วย...เถ้าแก่ไม่รายงานฟามคืบหน้าเรื่องซ้อเหรอวันนี้..อิอิ

ต้นน้ำ

6 มิถุนายน 2550 08:36 น. - comment id 706057

สวัสดีครับ ป.
ดีใจนะครับที่เช้านี้ได้อ่านบทกวีของป.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งบทสุดท้ายที่ว่า

'บนถนนหนทางอาจว่างเปล่า
ขอเพียงเราไม่ทุกข์ท้อรอจนสาย
ความสำเร็จจะไคลคลามาเยี่ยมกราย
เราทำได้หากฟันฝ่า..กล้าเผชิญ'

เป็นตรรกะที่ต้นน้ำอ่านเสีย 10 รอบ
ขอบคุณนะครับที่สร้างงานที่มีคุณค่าออกมาสู่สังคม
ด้วยความระลึกถึงครับ

น้ำผึ้งเดือนห้า

6 มิถุนายน 2550 09:01 น. - comment id 706068
```
กล้าที่จะต่างในทางดี...ค่ะ
```

ป

6 มิถุนายน 2550 09:24 น. - comment id 706072

หวัดดีค่ะต้นน้ำ 

555555 ฟังเหมือนสโลแกนทีวียังไงไม่รุนิ
ป.แต่งจบแล้วก็หาใช่พอใจกับผลงานครั้งนี้ไม่
(น่าน..ลิเกไม่แพ้กัน)..สื่อภาษาออกมาไม่ได้อย่าง
ที่ต้องการน่ะค่ะ อึดอัดยังไงม่ายรุค่ะ

ป

6 มิถุนายน 2550 09:33 น. - comment id 706077

สวัสดีค่ะคุณน้ำผึ้งเดือนห้า ..อิอิ..ชื่อน่าเอาไปชง
น้ำร้อนบีบมะนาว...มองจากภาพ ป.นึกถึงคำว่า
outstanding กะ dare to be different น่ะค่ะ
ในความหมายที่ ป.ต้องการสื่อคือการที่เราจะ
ประสบความสำเร็จในงานใดงานหนึ่งที่มีการ
แข่งขันกัน เราก็ต้องแสดงให้คนอื่นมองเห็น
ความสามารถของเรา (ที่โดดเด่นไปกว่าคนอื่น)
เหมือนนักเรียนที่มีคะแนนมากกว่าใครไงคะ
แต่จากที่เขียนมา ก็ไม่ได้แบบที่ต้องการจะสื่อ
จริงๆ นะคะ...ในกลอนนี้ ป.ไม่ได้ต้องการสื่อถึง
การทำตัวเด่นหรอกค่ะ (เพราะรู้ว่าจะเป็นภัย..หุหุ)
ในโลกของความเป็นจริงนี่แปลกนะคะไม่ว่า
จะอยู่ที่ไหน ถ้าใครเด่นมากไปมักจะมีเรื่องเดือดร้อนตามมาทุกครั้ง พระท่านถึงว่า จิตมนุษย์
นี้ไซร้ยากแท้หยั่งถึงไงคะ..เขียนสื่อไม่ได้อย่างที่
ต้องการอีกแล้วค่ะ เดี๋ยวพาคนอ่านออกนอกเรื่อง
นอกราวไปอีกแหละ ป.ปลา...ขอบคุณมากค่ะ
ที่แวะมาเยี่ยม

ต้นน้ำ

6 มิถุนายน 2550 09:53 น. - comment id 706084

ป.ครับ...
แหม แหม แหม ...ว่าต้นน้ำลิเกล่ะซิ...
มิใช่นะขอรับ...ละครในตะหาก 5555

ป.ครับ รูปข้างบนนี้มีเทคนิคอย่างไรครับ
ถึงได้กุหลาบขาวท่ามกลางกุหลาบแดง

ระลึกถึงครับ

คนมัน..ว่าง

6 มิถุนายน 2550 10:00 น. - comment id 706090

แม้ต่างถิ่นในดินแดนที่แสนกว้าง
แม้อ้างว้างเดียวดายไม่คลายฝัน
ขอต่อสู้แม้ลำบากจะฝ่าฟัน
มุ่งสู่ฝันที่ตามหาพาสุขใจ...

สู้ สู้ แล้วเอาความรู้กลับเมืองไทยนะคะ..

ไรไก่

6 มิถุนายน 2550 10:14 น. - comment id 706099

แต่ละคนมีจุดหมายชีวิตที่แตกต่าง
ต้องกล้าที่จะเผชิญ..กับปัญหาที่ตามมาด้วย

ป

6 มิถุนายน 2550 10:26 น. - comment id 706105

ต้นน้ำๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ฮ่วย นั่นทิวลิปเด๊อ...บ่ช่ายกุหลาบซะหน่อย
555555
ก็คนเอาหน่อไปลง คงหยิบผิดไป หรือตั้งใจก็เป็นได้ 
แต่ ป. ว่าหยิบผิดน่ะค่ะ..อิอิ ป.พยายามหารูปที่ถ่ายไว้
ปีก่อนมีคล้ายๆ ภาพนี้เหมือนกันค่ะ แต่หาไม่เจอ..ยืนยัน
ค่ะว่าทิวลิปมะช่าย กุหลาบจริงๆ....แงแงงแงแง

น้ำผึ้งเดือนห้า

6 มิถุนายน 2550 10:29 น. - comment id 706107

สวัสดีอีกครั้งค่ะ คุณป.
เคยมีคนบอกน้ำผึ้งฯค่ะ ว่า "จงทำดีแต่อย่าเด่น จะเป็นภัย" และนั่นก็คือความจริงที่ได้ประสพมากับตัวเอง ทำดีได้ แต่ต้องอยู่เบื้องหลัง บางครั้งทำเพื่อคนอื่นมากเกินไป ก็กลายเป็นว่า อยากได้หน้า ตั้งใจทำงาน ก็ว่าชะเลียนาย ทั้งที่น้ำผึ้งฯเป็นคนเก็บตัวเงียบ ไม่ชอบคุยกับใคร ชอบทำงานมากกว่า แม้เราอยู่เงียบๆ เราก็เด่นขึ้นมาเอง เพราะงานเราไม่มีปัญหาเนื่องจากความตั้งใจ ใส่ใจ แต่คนอื่นมีปัญหาถูกตำหนิ แต่นั่นไม่ใช่ความผิดของเราสักหน่อย งงเหมือนกัน น้ำผึ้งฯก็ไม่รู้ว่าทำไมคนเราจึงเป็นแบบนี้นะ...อ่อนใจเลย เปลี่ยนอะไรก็เปลี่ยนได้ แต่การเปลี่ยนทัศนคติของคนเนี่ย ใช้เวลานานมากและต้องใช้ความอดทนอย่างแรงเลยนิ..
    น้ำผึ้งฯพอจะมองออกว่าคุณต้องการสื่ออะไร แต่บางครั้งน้ำผึ้งฯก็เป็นค่ะ บางทีเราต้องการสื่อออกไปอีกแบบแต่ไหงกลายเป็นอีกแบบก็ไม่รุ...

ต้นน้ำ

6 มิถุนายน 2550 10:31 น. - comment id 706108

ป.ครับ....
555555555 ขอโทษครับ โอยยยยยย
ปล่อยอะไรดีล่ะ....ทั้งไก่ทั้งอะไรต่อมิอะไร
ปล่อยไปฝูงเบ้อเร่อเล้ยยยยยยย
ด้วยความที่กำลังเบลอครับ
รู้ว่าเป็นทิวลิป แต่ทามมายพิมพ์เป็นกุหลาบก็ม่ายรุ
เฮ้อ!!!!! ขอโทษอีกครั้งครับ
ความผิดครั้งนี้ข้าน้อยสมควรตายยยยยย
ขอบคุณครับสำหรับมิตรภาพ

ป

6 มิถุนายน 2550 10:32 น. - comment id 706109

สวัสดีค่ะคนมัน..ว่าง  

ป.ก็อยากกลับบ้านแย่แล้วค่ะ มานานเกินไปค่ะ
แย่เลย..เศร้าๆๆๆ......ขอบคุณค่ะที่
แวะมาเยี่ยม

ป

6 มิถุนายน 2550 10:41 น. - comment id 706115

สวัสดีค่ะพี่ไรไก่ 

จริงๆ ด้วยเนาะชีวิตคนเต็มไปด้วยอุปสรรค ต้องพร้อม
ตั้งรับกับปัญหาอยู่เสมอ เหมือนนิยายนางเอกตกยาก
ยังไงยังงั้นเลยค่ะ..อิอิ..พี่ไรไก่สบายดีนะคะ คิดถึงค่ะ

ป

6 มิถุนายน 2550 10:52 น. - comment id 706120

อิอิ..ต้นน้ำ

ทำเอา ป.ชะงักกลับมาจ้องดูอีกที..อืมม จริงๆ มันดอกอะไร
5555 ตอนนี้แน่ใจล่ะว่าทิวลิป..สีขาวนั่นดอกจริงนะคะ
ไม่ได้เอามาจิ้มทีหลังหรอกค่ะ

ศรรกรา

6 มิถุนายน 2550 10:54 น. - comment id 706121

หวัดดีจ้าคุณน้อง ป. ปลาตาโต
     คุณพี่หนูศรรกนึกถึงเพลงนี้ขึ้นเลย
    "บนถนนที่คนก้าวเดิน  จะเป็นดั่งภาพสะท้อน  ให้เห็นละครที่ต่างชีวิตไป  
ทุกครั้งที่เธอปวดร้าว  หมดสิ้นกำลังท้อแท้ในใจ
ให้จงมองดูภาพผู้คน ที่อยู่เดียวดายและความอ้างว้าง  
ให้เธอมองไปนอกหน้าต่าง  จะเจอความจริงมากมาย"  เอาแค่เนี่ยแหละ พิมพ์มากชักเมื่อยมือ  
อิอิ

ป

6 มิถุนายน 2550 11:02 น. - comment id 706128

สวัสดีค่ะคุณน้ำผึ้ง 

ป.ก็คิดแบบที่คุณเขียนน่ะค่ะ แต่ให้ ป.เขียนเองจะวกไปวนมา
พาคนอ่าน งง ว่าจริงๆ ป.จะบอกอะไร ขนาดเขียนแล้วก่อนโพสต์
อ่านทบทวนแล้วก็ยังงงๆ อิอิ...เราห้ามใจคนคิดไม่ได้จริงๆ เนาะ
ไม่ว่าที่ไหนล้วนมีปัญหาอันเกิดจาก "คน" ทั้งนั้น ป.ไม่อยากเขียนเยอะ
เดี๋ยวพาออกนอกเรื่องไปอีก..อิอิ..ขอบคุณ คุณน้ำผึ้งมากค่ะที่เข้ามา
คุยเป็นเพื่อนกะ ป.

ป

6 มิถุนายน 2550 11:07 น. - comment id 706130

สวัสดีค่ะหนูศรรก  

จริงๆเนาะ ชีวิตคนนี่เอามาเขียนละครได้ 1 คนก็ 1 เรื่องเลยนิ
เพราะต่างคนต่างก็มีเรื่องราวที่แตกต่างกันออกไป หลายๆ คนมา
รวมกันก็ได้เป็นละครอีกเรื่องหนึ่ง โลกถึงเป็นละครโรงใหญ่
ไงล่ะค่ะ..อิอิ....มื้อเที่ยงทานอะไรค่ะ ทานเผื่อ ป.ด้วยนะคะ

เพียงแพรว

6 มิถุนายน 2550 13:12 น. - comment id 706182

ชีวิตมันยากค่ะ ยิ่งโตยิ่งรู้ ปัญหาสารพัด จากที่เมื่อก่อนไม่คิดอะไร ตอนนี้ไม่คิดไม่ได้ เพราะจะกลายเป็นว่าหนีปัญหา  เฮ้อ วุ่นวายใจจังเลยค่ะ พี่ปอ

บินเดี่ยวหมื่นลี้

6 มิถุนายน 2550 13:26 น. - comment id 706194

ฝนเองจ้า

6 มิถุนายน 2550 14:23 น. - comment id 706222

สวัสดีค่ะปราณรวรี ตื่นสายหน่อยวันนี้ 
ฝนเลยตกรอบท็อป10ไปเลยคิกๆๆ

การดิ้นรนไขว้ขว้า ชิงดี ชิงเด่น เป็นวิสัยของปุถุชนธรรมดา
อย่างไรก็ตาม สู้ ค่ะสู้ สู้ และสู้ชีวิต 
อย่าท้อแท้แล้วชัยชนะจะเป็นของเราค่ะ...
คิกๆๆแล้ว..มันเข้ากับกลอนปราณรวีป่ะค่ะเนี้ย

เฌอมาลย์

6 มิถุนายน 2550 14:41 น. - comment id 706233

มาปรบมือให้เก่งค่ะ

กล้าที่จะต่างหว่างความคิด
สิ่งไหนผิดรู้แยกแตกปัญหา
แตกเพื่อต่างประเด็นเฟ้นวิชชา
ต่างสรรหาสิ่งใหม่ให้แก่ตัว

เจ้าหญิงโมบาย

6 มิถุนายน 2550 15:02 น. - comment id 706251

พี่ปอ..

ถึงเราจะต่างฟ้าแต่ก็ไม่ต่างใจนะเจ้าคะ

กุ้งหนามแดง

6 มิถุนายน 2550 19:34 น. - comment id 706426

เคยใส่ชุดเนตรนารี ผิดวันไหม อิอิ..

มีอยู่วันหนึ่งที่โรงเรียนเปิดวันแรกเล้วเป็นวันพุธพอดี...

เพื่อนในห้องก็แต่งชุดกันไม่กี่คน  ทำเอาเหนียมอายเหมือนกัน...

ป

6 มิถุนายน 2550 20:15 น. - comment id 706441

น้องแพรว 

ช่ายแล้วเนาะ อยากกลับไปเป็นเด็กเล็กๆ จะได้ไม่ต้อง
คิดอะไรมาก ไม่มีเรื่องใดๆ มาให้กังวลด้วย..อิอิ..
สนุกกะการแต่งบ้านนะคะ

ป

6 มิถุนายน 2550 20:17 น. - comment id 706442

สวัสดีค่ะคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ 

สบายดีนะคะ

ป

6 มิถุนายน 2550 20:32 น. - comment id 706443

ดีจ้าฝน

ป. ไม่ได้จะสื่อว่าชิงดีชิงเด่นหรอกค่ะฝน มาจากความคิด
ของคำว่า outstanding and dare to be different น่ะจ้า
แต่แต่งออกมาเป็นกลอนไม่ได้ตามต้องการ (แถมสื่อไป
ตรงกันข้ามซะอีก เฮ้อ..ต๊อแต๊ๆๆๆ)

ป

6 มิถุนายน 2550 20:37 น. - comment id 706444

เหมือนอยู่..ท่ามกลาง..คนแปลกหน้า
ถึงโดดเด่น แปลกตา หาสุขไม่
ด้วยเราแผก แตกต่าง ห่างออกไป
ดูเหมือนใคร ที่คนอื่น เฝ้ายืนดู

ดีจ้าเฌอมาลย์ อันนี้ไม่เกี่ยวกะกลอนอีกแระค่ะ
ป.แต่งให้ตัวเอง อยู่ที่นี่เหมือนมีคนมากมายแต่ก็อยู่
แบบโดดเดี่ยวท่ามกลางฝูงชนยังไงไม่รุ

ป

6 มิถุนายน 2550 20:41 น. - comment id 706445

ดีจ้าเจ้าหงิญ (โมบาย)

ช่ายแล้วจ้า...ต่างฟ้า ไม่ห่างใจ
                   ห่างตัว ไม่ต่างใจ
อิอิ..งงวุ้ย..ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม

ป

6 มิถุนายน 2550 20:47 น. - comment id 706446

55555555555 คุณกุ้ง

ถ้าแบบไม่ได้ตั้งใจก็ให้อภัยค่ะ...ป.เคยแต่ลืมแต่งค่ะ
ไม่เคยแต่งผิด..อิอิ..แต่พอเดาได้ว่าเด็กเล็กๆ จะรู้สึก
กลัวยังไง...อิอิ...ขำๆๆ

Salukphin

6 มิถุนายน 2550 22:41 น. - comment id 706481

ทำไงนางฟ้าถึงกล้าที่จะต่าง.....บ้างล่ะคะ

ปลายตะวัน

6 มิถุนายน 2550 22:48 น. - comment id 706487
```
หวัดดีครับคุณx เอ้ยคุณ ป.
```

ป

6 มิถุนายน 2550 23:20 น. - comment id 706498

ดีจ้านางฟ้า  

ป.ก็มะค่อยกล้าหรอกจ้า..ก็แต่งกลอนไปตามภาพ กับความคิด
ที่ผุดขึ้นมาครั้งแรกน่ะค่ะ แต่แต่งไม่ได้อย่างต้องการละค่ะ
บ่นอีกแระ..หุหุ

ป

6 มิถุนายน 2550 23:22 น. - comment id 706500

หวัดดีค่ะคุณปลายตะวัน ป.ไม่ได้ตั้งใจจะซุ่มหรอกค่ะ
มือไวไปหน่อยคะ ไม่ทันเปลี่ยน font ก็กดปุ๊บไปเลย..อิอิ

อิ อิ

7 มิถุนายน 2550 05:25 น. - comment id 706528

อุอุแก้วทอไปหาหมอเยบหน้าก่องค่ะพี่ ป จ๋าแก้วเหนตัวท้ายสุดลงว่า วีๆเมือนกานค๊าเขิลแร๊แก้วคิสสสถึงพี่ค๊า

ป

7 มิถุนายน 2550 08:13 น. - comment id 706549

5555555555 เอิ๊กกกกกก...ตอนแรก พี่ ป.คิดว่าแก้วตามไปทักพี่
ที่กระทู้นั้น 55555555 ตอนนี้รู้แล้วว่าทักผิด...5555555555 เอิ๊ก
ขำๆๆๆๆ เล่นเอาเจ้าของกระทู้งงเป็นไก่เลย..หุห..มะเป็นไรจ้า วันนี้
พี่ ป.ออกไปข้างนอกมาตั้งแต่เที่ยง กลับเข้าบ้านมาตั้ง 5 โมงเย็น
น่ะค่ะเพิ่งทานข้าวเย็นเสร็จเมื่อสักพักนึงนี่เองจ้า ตอนนี้บ้านพี่
3 ทุ่มยังไม่มืดเลยค่ะ เลยโอ้เอ้อยู่นอกบ้านได้นานหน่อยน่ะจ้า

ฝนเองจ้า**

7 มิถุนายน 2550 18:01 น. - comment id 706833

คิกๆๆ ...ฝนเคยเย็หนังไก่ตอนมันโดยลวดหนาวบาดนะค่ะแก้วตา.....คิกๆๆ
โทรมาหาฝนก็ได้นะค่ะ ฝนรับเย็บให้ค่ะ 
ฟรีด้วยค่ะ แต่เรื่องความประนีตต้องพิจารณาอีกที.....คิกๆๆๆๆ
แวะมาทักทายอีกครั้งน่ะค่ะ ปราณรวี คิกๆๆ
จิบแฟกันค่ะ คิกๆๆ