โอ้...ชีวิต!

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

http://www.shadowhaven.de  
ภาพถ่ายเมือง Seattle, Washington, USA
โอ้...ชีวิต คิดมาน่าอนาถ 
ประเทศชาติมีอยู่มิสู้สร้าง 
กลับแรมรอนจรจากพรากไกลทาง 
แสนอ้างว้างเหว่ว้าชีวาเรา 
มิรู้หรอกฝันใดพาใจจาก 
มิคิดพรากก็ต้องไปใจเงียบเหงา 
สุดถวิลถิ่นไทยแต่วัยเยาว์ 
ข้าเคยเนานอนเล่นเย็นอุรา 
พร่ำพูดไปใครรู้คงดูต่าง 
ใครให้ห่างเหินเล่าเจ้าเสาะหา 
ฝันลอยลมลมแล้งแห้งผืนนา 
จะหลับตาอยู่ใยจึงไกลจร 
ยามฝนตกพรำพรำระกำจิต 
ให้หวนคิดคำนึงถึงเก่าก่อน 
ทุ่งแดนดินถิ่นท้องนาไร่ป่าดอน 
อกสะท้อนย้อนรำพันใจพรั่นพรึง 
โอ้...ชีวิต คิดมาหาใดแน่ 
อยู่เพียงแค่ร้อยปีบางทีครึ่ง 
จำต้องพรากจากไปไม่อาจดึง 
คิดแล้วอึ้งชีวิตอนิจจัง! 
.........................
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๓  มิถุนายน  ๒๕๕๐
เมื่อเรารู้ว่า  ชีวิตนี้มีคุณค่า  ก็จงพยายาม  ขยัน  หมั่นเพียร  เพื่อดูแล  ทะนุถนอม  รักษา  และประคับประคองไว้ให้ดีเสมอ  แม้วันนี้จะไม่ได้ดีที่สุดอย่างที่เราคิด  แต่ก็สามารถเป็นเหตุปัจจัย  หรือเงื่อนไข  ให้ได้พบเจอสิ่งดี ๆ  ในวันข้างหน้าได้  ถ้าเราใส่ใจชีวิตนี้ให้มาก  ด้วยการรอบคอบใจกิจที่ทำ  คำที่พูด  แต่สูตรแห่งความคิด  ก็ควรยั้งจิตพินิจให้ถี่ถ้วนเสมอ
รักษาสุขภาพกันทุก ๆ  คนนะ