ฝนโปรยมาฟ้าหม่นเหมือนคนเหงา แรงลมเล่าโถมกระหน่ำซ้ำอีกหน คนที่เหงาคอยใครสักหนึ่งคน ใจที่หม่นถูกซ้ำคนหนำใจ อยากจะบอกเล่าความตามที่พบ แต่ยังหลบหลีกหน้าน้ำตาไหล ใจที่เจ็บแขนที่ล้าหมดอาลัย ฝนตกมาคราใดหนาวใจจริง
มายา(ไร้ตัวตน) 31 พ.ค. 2550 04:16 น. - ID 103051 
1129
5
0
31 พฤษภาคม 2550 06:16 น. - comment id 703733
ฝนโปรยมาฟ้าหม่นทนเงียบเหงา รอไยเล่าหมดอาลัยหัวใจหนาว ฝนตกมาคราใดเจ็บทุกคราว ยังอีกยาวไกลนักอีกหลายฝน
31 พฤษภาคม 2550 18:26 น. - comment id 703929
......เสียงอึ่งอ่าง อึ่งคราง โอบ โอบ อบ คล้ายเสียงกบแต่ใหญ่กว่าคราทักเพื่อน หากได้ยินรีบเก็บของอึ่งร้องเตือน เป็นเสมือนกรมอุตุ.."ฝนดุนา..".... ขอบคุณที่ไปแวะเยี่ยมกระทู้แต่เช้ามืดเลยค่ะ เขียนไพเราะเช่นเดิมเลยค่ะ
1 มิถุนายน 2550 00:25 น. - comment id 703984
เพียงฝนผ่าน แต่ก็รู้สึกถึงความเย็นหลังจากที่ฝนหยุดตกแล้ว
3 มิถุนายน 2550 00:01 น. - comment id 704762
ฝนอีกแล้ว...หลบที่ไหนจะไม่เปียก ใจพร่ำเพรียกเรียกหาว่าอยู่ไหน ยืนแหงนหน้ารับฝนพรำช้ำหัวใจ คนจากไปเขาไม่กลับ(มา)ซับน้ำตา สวัสดีค่ะ เพื่อนๆที่เข้ามาเยี่ยม นานแล้วที่ไม่ได้เล่นกลอน น่าจะฝืดไปเยอะเลย จะพยายามขัดและหัดใหม่ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ คุณ ทิกิ คนสวย ยังคมเหมือนเดิมสำหรับกลอน
28 ธันวาคม 2550 16:05 น. - comment id 805351
หยดน้ำค้างพร่างพรมห่มผืนป่า พงพนาชุ่มฉ่ำพรำลมฝน ฟ้าสวยน้ำใสให้มาชม โชยสายลมห่มสองเราเฝ้าแนบอิง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
