เรื่องเล่าพิมกานดา

แมวแต้ม

ลูกสาวใครกันหนอพ่อช่างปั้น
ทุกๆวันรอพ่อกลับมาบ้าน
จัดแจงเตรียมข้าวปลามาใส่จาน
เตรียมอาหารมารอพ่อคนดี
สวัสดีค่ะลุงป้าน้าอา
เชิญเลยค่ะหนูบีมจะพัดวี
เชิญลุงป้ามาทางนี้
หนูบีมมีเรื่องราวเล่าให้ฟัง
คุณพ่อหนูคนน่ารัก
ทุกวันจักกลับบ้านไม่ล้าหลัง
รีบกลับมาหาแม่คิดถึงจัง
เติมพลังหอมแก้มคนละที
แม่จัดข้าวปลาและอาหาร
กลับถึงบ้านทานได้ไม่รอรี
พ่อรักแม่ตามติดไปทุกที่
จนแม่มีหนูเกิดมาเป็นคน
ก่อนทำงานพ่อฝากคำบอกรัก
แจ้งประจักษ์คำรักไว้ทุกแห่งหน
ฝากพี่ป้าน้าอาและทุกคน
ทุกแห่งหนพ่อบอกรักแม่คนเดียว
พ่อปลาทองแม่หมูอ้วนบีมคือลูก
เราพันธ์ผูกรักมั่นอย่างแน่นเหนียว
เราครอบครัวรักกันใจกลมเกลียว
เป็นหนึ่งเดียวคือรักแท้และแน่นอน
แล้ววันหนึ่งฟ้าผ่าเข้ากลางอก
น้ำตาตกพ่อหายใจร้าวรอน
แม่ร้องไห้ใจจะขาดไม่พักผ่อน
ก่อนจะนอนสะอื้นไห้ใจระทม
แม่บอกพ่อคนนี้ไปดีแล้ว
บีมลูกแก้วดวงใจแม่อย่าขื่นขม
ขอเวลาแม่ทำใจไม่ตรอมตรม
น้ำตาขมแม่ไม่ยื้อปล่อยเค้าไป
แม่จ๋าแม่ลูกอยู่ที่ตรงนี้
จะอยู่ที่เคียงข้างแม่ไม่ไปไหน
ใครไม่รักก็ช่างเขาปล่อยเขาไป
เราห่วงใยรักกันก็เพียงพอ
ต่อนี้ไปเตรียมข้าวปลาแค่สองที่
ก็จะมีแค่สองเราไม่มีพ่อ
บีมบอกรักแม่ทุกวันดีมั้ยหนอ
แค่นี้พอสุขใจเราสองคน