ล้าและท้อ เหนื่อยหนักหนา ราวอุรา แหลกสลาย เหมือนโลกม้วย มอดมลาย เกินร่างกาย จะฝืนทน นั่งไตร่ตรอง มองใจเหงา ไยใจเรา เศร้าหนักหนา ทั้งโรยแรง แห่งกายา อีกน้ำตา มาไหลคลอ อยู่ท่ามกลาง ข้างหมู่คน ไยใจปน เปื้อนเหงาหนอ ใช่ร้องให้ ใครพะนอ แต่ใคร่ขอ เพื่อนสักคน อยากต่อเติม เพิ่มความหวัง มีกำลัง สู้สับสน ขอแรงย่ำ ยามท้อทน เพื่อดั้นด้น บนทางไกล
28 พฤษภาคม 2550 23:30 น. - comment id 702815
มาเหนื่อล้าด้วยคนค่ะ... แสนเหนื่อยล้า เต็มที กับชีวิต เนื่องจากพิษ กลางหัวใจ แพร่ขยาย ช่างสับสน เจ็บหนัก รักมลาย ดั่งคนพ่าย เพ้อรำพัน วันอ่อนแอ แพ้ต่อความ สิ้นหวัง แห่งชีวิต แพ้ต่อพิษ คืนฝันร้าย ใจเกิดแผล แพ้บทเรียน แห่งชีวิต ที่เปลี่ยนแปร แพ้เรียวแส้ แห่งสังคม ตรมชีวิน ในวันนี้ เหมือนวิญญาณ เจ็บป่วยไข้ คล้ายเบื่อหน่าย ดั่งชีวิต จะสูญสิ้น ธารน้ำใส สองข้างตา ไหลรวยริน ความหวังสิ้น ภินทร์พัง ดั่งสิ้นใจ ช่างเหนื่อยล้า เต็มทน จนอ่อนล้า ดั่งวิญญาณ์ ราวกับแยก แตกสลาย หัวใจเคย สุขสดใส คล้ายหมองไป ดังเมฆร้าย บดบังไว้ ให้มืดมน แสนเหน็บหนาว ชีวา พาใจโศก วันนี้โลก หมองเศร้า หรือเราหม่น เหมือนดั่งพลัด ร่วงลงไป ในวังวน โหดร้ายจน หัวใจ ใกล้ผุพัง กอดดวงใจ ดวงเหงา นั่งเจ่าจุก ไม่อยากลุก ไร้เรี่ยวแรง แห่งความหวัง คลื่นความรัก ถาโถม โหมประดัง ไร้พลัง หมดแรงสู้ อยู่เดียวดาย...
29 พฤษภาคม 2550 00:56 น. - comment id 702832
กุหลาบขาว พราวสวย สำรวยนัก เข้ามาทัก ตัดพ้อ ว่าท้อหนา อยากจะบอก ใกล้ใกล้ พี่กานดา ให้รักษา หัวใจ ด้วยใจตน
29 พฤษภาคม 2550 16:57 น. - comment id 703175
มาอยู่เป็นเพื่อน