นานแล้วที่เธอและฉันเลิกลา รอยน้ำตามันแห้งเหือดหาย เหลือไว้เพียงใจที่เปล่าดาย ความรักสลายไปกับเวลาของคืนวัน ฉันเคยแน่ใจว่าตัวเองลืมเธอได้ บางครั้งที่ร้องไห้ก็เพราะเหงาเท่านั้น ไม่เลยที่จะคิดถึงความผูกพัน เพราะว่ามันเป็นเรื่องที่ผ่านเลยไป แต่พอวันนี้ที่เธอโทรมาหา ใยน้ำตาถึงได้รินไหล อาบแก้มเหมือนวันเก่าเก่าเคยเจ็บปวดใจ และร้องไห้แบบไม่รู้ตัว่าเพราะอะไรกัน หรือเป็นเพราะฉันยังรักเธออยู่หรือเปล่า กับความเศร้าที่เกิดขึ้นในใจนั้น เป็นเพราะยังคิดถึงความผูกพัน ที่เราเคยมีกันและกันที่ผ่านมาใช่ไหม...ฉันไม่แน่ใจ
ทะเลใจ 21 พ.ค. 2550 12:46 น. - ID 102609 
1005
11
0
21 พฤษภาคม 2550 13:01 น. - comment id 699124
เศร้าจัง.....ครับเธอยังรักเขาอยู่ นี่แหละครับความรัก
21 พฤษภาคม 2550 13:08 น. - comment id 699129
คือความผูกพัน ความรู้สึกดีๆที่มีให้กันยากจะลบได้ค่ะ
21 พฤษภาคม 2550 13:13 น. - comment id 699130
พี่บอกใบให้เลยคือความรัก ถึงนานนักแต่ยังรักและคิดถึง เมื่อเขาหวนก็เมื่อดังถูกรั้งดึง ความสัมพันธ์ครั้งเคยซึ้งจึงเผยมา
21 พฤษภาคม 2550 13:32 น. - comment id 699142
ความไม่แน่ใจเนี่ย ก็ทำให้เราทุกข์ใจได้เหมือนกันนะจ๊ะ เฮ้อ....โลกนี้ช่างไม่มีอะไรแน่นอนเลยนิ
21 พฤษภาคม 2550 13:38 น. - comment id 699144
ความผูกพัน ยากจะเลือนจากใจ เพราะความห่วงใย มีใยบางๆยากจะทำเฉยเมย
21 พฤษภาคม 2550 14:29 น. - comment id 699170
ตัดอะไรก็ตัดได้...แต่ความผูกพัน...ตัดไม่ง่ายเลย ใครไม่เคยเจอคงไม่รู้หรอก
21 พฤษภาคม 2550 15:22 น. - comment id 699201
แวะมาเยี่ยมจ้ะน้องเอม..คิดถึงจัง..
21 พฤษภาคม 2550 16:47 น. - comment id 699256
ความไม่แน่ใจเป็นบ่อเกิดความทุกข์ ความไม่แน่ใจ.ทำให้เราเข้าข้างตนเอง ความไม่แน่ใจ...ไม่ดีเลยเนาะ
21 พฤษภาคม 2550 18:57 น. - comment id 699312
ภาพที่งดงามยามที่อยู่ภายในใจ บางที..อาจไม่ใช่.. ภาพแห่งความเป็นจริง.. แวะมาทักทายครับ
21 พฤษภาคม 2550 19:06 น. - comment id 699330
อืมพี่แม่มดก็ไม่แน่ใจเหมือนกันอะ
21 พฤษภาคม 2550 19:11 น. - comment id 699337
คือรักและผูกพันที่ยากจะลบเลือน
21 พฤษภาคม 2550 20:35 น. - comment id 699405
ดีจ้าน้องเอม..เรื่องเศร้าจังเลยง่ะ..พี่ ป.ช่วยไรได้นิ ตัวเองก็เอาไม่รอด..อย่างไรก็ตาม เป็นกำลังใจให้ค่ะ.. น้องเอมสู้ สู้ อย่าร้องไห้นะ
21 พฤษภาคม 2550 21:07 น. - comment id 699440
บางที ความผูกพันธ์ มันมากกว่าความรักนะเอม
21 พฤษภาคม 2550 21:10 น. - comment id 699441
.......ตั๊บแก.....
21 พฤษภาคม 2550 21:19 น. - comment id 699443
พี่ก่อง ... ไม่รู้สิ บอกไม่ถูก ไม่รู้สึกเลยก็ไม่ใช่ จะว่ารักก็ไม่เชิง เฮ่อพี่มู๋กานต์ .. มันอาจจะใช่ก็ได้มั้งคะ เพราะว่าคบกันก็นานอยู่ เฮ่อ
พี่ศรรกรา ... หากกลับมาอีกครั้งยังไม่คิด เพราะว่าสิทธิ์หัวใจไม่ใคร่ถาม เพียงแต่ห่วงและรู้สึกนึกนึกตาม พยายามค้นหาแต่ล้าจัง
พี่เบรฟฯ ก็ไม่เชิงจะทุกข์หรอกค่ะแต่รู้สึกว่าใจไม่ค่อยสงบเท่านั้นเองง่ะ
พี่กุหลาบ หวัดดีค่ะคิดถึงเช่นกันค่ะพี่
พี่ป. ไม่เศร้าเท่าไหร่ค่ะ เพียงแค่รู้สึกใจมันแกว่ง ๆ เฉย ๆ ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ เอมไม่เคยเศร้าได้นาน เดี๋ยวเดีวคงกลับมาซนเหมือนเดิมแล้วค่ะ ขอเวลาอีกสักแป๊บ พี่ป. เองก็ทำใจให้สบายนะคะ สู้ สู้ ยิ้มเข้าไว้ค่ะ
21 พฤษภาคม 2550 21:50 น. - comment id 699454
พี่อ้อย ... เป็นไปได้ .... ค่ะ พี่ฉางน้อย ... แง๊ ๆ ๆ นู๋กลัวแว้ววววว
22 พฤษภาคม 2550 09:06 น. - comment id 699578
ปลายฟ้า.......
22 พฤษภาคม 2550 09:06 น. - comment id 699579
ก้อแน่ใจ นานแล้วที่เธอและฉันนั้นเลิกลา รอยน้ำตาที่มีนั้นเหือดหาย ก้อยอมรับตอนนั้นแสนวุ่นวาย ยังตามค้นเพียงหมาย ...เธอกลับมา ฉันเคยไม่มั่นใจ ว่าจะอยู่คนเดียวได้ หากเธอทิ้งห่างหาย จะทำอย่างไรหนา เคยแอบคิดบางครั้งบางเวลา หลังจากทะเลาะกันหนักหนา ..ในบางที เคยเพียรพยายามตามง้อ อยู่เสมอ แต่เจอะเจอเธอหมางเมิน คอยหลบหนี เคยเพียรตามขอโทษ หมายคืนดี จนวันปี ..ล่วงเลย แสนเนิ่นนาน แต่วันนี้เธอเองโทรมาหา บอกที่แล้วสัญญา ขอให้ผ่าน จะไม่ทำตัวเอง เหมือน ในวันวาน บอกเหตุการณ์ที่ผ่าน ..เป็นบทเรียน ใยหัวใจจึงได้เหมือนด้านชา หรือเวลา ทำให้ใจเราเปลี่ยน ไม่ยินดียินร้าย ที่เธอคอยพรากเพียร กับข้อความที่เขียน ..ขอคืนดี หรือเป็นเพราะฉันมีใครหรือก็เปล่า กับความเศร้า ความเหงา ยังล้นปรี่ แต่คงไม่กลับไป เหมือนเดิมอีกแล้ว..นะคนดี ที่ยังทนทู่ซี้ เพื่อให้มีกันและกัน .. ฉันแน่ใจ
24 พฤษภาคม 2550 12:19 น. - comment id 700621
ท่านลุงนบ ( ขอเรียกตามพี่พี่ล่ะนะ อิ อิ ) คุณลุงนบเนี่ยสงสัยเป็นคนที่ช่างสังเกตุแน่เลยค่ะ เพราะว่าคุยกันแค่สี่ห้านาทีลุงนบก็ดูออกแหล่ะ ว่าเอมเป็นคนอบอุ่น หุ หุ หุ เฮ่อ ทำไม๊น๊า ... คนที่เอมคุยด้วยตั้งหลายปี ไม่สังเกตุเห็นเราสักทีว่ารู้สึกไงกับเค้าม้างอ่ะคุณไวยากรณ์ ... มันผิดที่ฉันหรือเปล่า กับเรื่องของเราที่ผ่านมานั้น ยังให้คงอยู่ความสัมพันธ์ ที่เรียกว่าเพื่อนกันและจบด้วยดี เมื่อเธออ่อนไหว ฉันยังคงอยู่ใกล้ใกล้ในทุกทุกที่ มีคำปรึกษาและรอยยิ้มยินดี ยามที่เธอมีความสุขกับใครใคร ไม่เคยพูดให้รู้เลยสักครั้ง ว่าแอบเจ็บอยู่ข้างหลังยามที่เธอร้องไห้ ฉันปวดร้าวแทบเป็นแทบตาย แต่ต้องกลั้นน้ำตาไว้แล้วปลอบเธอทุกที หรือเป็นเพราะว่าฉันยังรักเธออยู่มากและมากกว่า เลยยอมเสียเวลาให้เธออยู่แบบนี้ หรือเป็นเพราะฉันยังเก็บความรู้สึกดีดี หรือเป็นเพราะฉันยังไม่มีใคร ใจฉันเองไม่รู้อีกเลยว่า จะสรุปให้เป็นข้อหาไหน เพราะบางครั้งก็รู้สึกเจ็บปวดเหลือเกินภายในใจ บางครั้งก็สุขยามเธอยังให้ความอ่อนโยน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
