สดใส....และ...แจ่มจ้า สะดุดตา.....ให้หยุดชม กวัดไกว.....เจ้าเล่นลม ที่พลิ้วพรม....พา...หลุดลอย เคว้ง....คว้าง.....ทิ้งร่าง....ลง กลีบบางบ่ง....ช้ำ....เป็นรอย หมดค่า....ดู...ด่างพร้อย สูง....สุดสอย....มาจมทราย
ฝากรักฟากฟ้า 21 พ.ค. 2550 05:44 น. - ID 102593 
712
1
0
21 พฤษภาคม 2550 09:55 น. - comment id 698966
ไม้งามที่จมทราย หากใครมาพบเจอ น้ามาขัดทาชะแลค ก็จะมีคุณค่ามากนะครับ
21 พฤษภาคม 2550 20:05 น. - comment id 699375
แค่...ดอกไม้ เพียง...ดอกไม้ คือ...ดอกไม้ หมดค่าไปยามร่วงหล่น ดาดดื่นและเกลื่อนกล่น มีแต่คนจะเหยียบย่ำ ...นะคะ พี่ก้อง
22 พฤษภาคม 2550 01:01 น. - comment id 699509
23 พฤษภาคม 2550 11:03 น. - comment id 700179
อ่านจากหลังมา กลอน 2 บทก่อนหน้านี้นึกว่าพี่ริน จะสดใสแล้วนะ แต่ พอ เคว้ง..คว้าง...ฯลฯ สูงสุดสอย มาจมทราย แม้ เหมือนพี่เรา ยอมแพ้ซะแล้ว กลีบช้ำ นิดเดียวไม่เป็นรัย หรอกค่ะพี่ เอาทรายมาเป็นเพือน เหมือนในรูป เราอย่าให้มันมาทับถมเราซิค่ะ แล้วจะสดสวย เหมือนดอกชบาสีส้มบนผืนทรายนั้นงัยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
