คิดถึงยาย...(บทแรก.)

แมวคราว

คิดถึงยาย.(.บทแรก.)
ลมเดือนห้าหน้าแล้งพัดแรงลู่
ไผ่ครางอู้เสียดล้อโยกกอไหว
น้ำกอกแคขอดแห้งเหมือนแล้งใจ
สาคูใหญ่สอดรากสองฟากคลอง
ก่อนเคยโดดน้ำเล่นทุกเย็นเช้า
โผออกเข้าโคนสาคูอยู่แคล่วคล่อง
น้ำกอกแคยามหน้าฝนเอ่อล้นนอง
ได้เคยลองหัดว่ายน้ำจนชำนาญ
ถัดกอกแคแลร่องสวนล้วนร่มรื่น
อากาศชื่นสงบสงัดลมพัดผ่าน
ผลฝรั่งดื่นดกนกสำราญ
แย่งอาหารหยอกล้อจนต่อตี
นั่นกระท้อนต้นใหญ่ใบดกหนา
ลูกหล่นมาล้วนเหลืองใหญ่สุกได้ที่
เปรี้ยวอมหวานกินสนุกกันทุกปี
ฝูงแมลงหวี่ตอมซากหล่นเกลื่อนกล่นไป
ที่ยืนเคียงข้างกันนั่นต้นมุด
สูงที่สุดเกินเด็กน้อยจะสอยได้
รอหัวรุ่งพรุ่งนี้แสนดีใจ
เสียงตุ๊บใหญ่มะมุดหล่นบนพื้นดิน
ใครตื่นก่อนเก็บก่อนในตอนเช้า
บางลูกเน่าค้างคาวฟาดเปลือกขาดวิ่น
ใต้โคนต้นหมูขี้พร้าเที่ยวหากิน
ภาพคุ้นชินประทับใจไม่เคยเลือน
นั่นมะขามต้นเดี่ยวเปรี้ยวอย่างมาก
ลมกระชากลูกร่วงหล่นกันจนเกลื่อน
เก็บแกะเนื้อปั้นใส่ไหไว้บนเรือน
กินเป็นเดือนแถมไว้ขายได้หลายเงิน
ณ.ซอกหนึ่งโคนมะขามยามร้องไห้
เคยแฝงกายหลบทุกคนจนนานเนิ่น
เงยขึ้นไปใบมะขามงามเหลือเกิน
ค่อยเพลิดเพลินคลายเศร้าเมื่อเยาว์วัย
นั่นมะพร้าวเอนต้นจนโค้งแอ่น
เหมือนจะแล่นวิ่งไต่ขึ้นไปได้
เคยห้อยโหนโจนทะยานสำราญใจ
ยายเก็บใบสานเป็นปลาช่างน่าดู
ก้านมะพร้าวเอาไว้ทำไม้กลัด
เคยฝึกหัดขนมไทยพอได้อยู่
ทางมะพร้าวต่างวัวเราเขาแหลมชู
ลากต่อสู้แล่นไล่กันไปมา
หมู่ต้นหมากมากมีที่ในสวน
ยายชี้ชวนทุกยามเช้าเฝ้ามองหา
เก็บแช่น้ำในโอ่งใหญ่ได้ราคา
ล้วนมีค่าขายไม่ยากเป็นหมากดอง
ที่บ่อน้ำมีต้นยางทางเข้าสวน
ยายล้อมล้วนที่อาบน้ำทำเป็นห้อง
บังตาคนผ่านไปมาไม่น่ามอง
หลานต่างจองหมาตักน้ำยายทำเอง
เสียงครอกแครกแกรกกรากกาบหมากหล่น
วัยซุกซนรีบไปแย่งแข่งกันเก่ง
นั่งกาบหมากลากกลิ้งวิ่งกระเตง
แล้วร้องเพลงที่ยายสอนก่อนหลับตา
ศัพท์สำเนียงเสียงใต้ที่ยายสอน
เป็นบทกลอนลำนำอันล้ำค่า
เสียงยายร้องกล่อมหลานเนิ่นนานมา
ยังคงตราตรึงอยู่มิรู้วาย
(ยายร้องเพลงกล่อมว่า...)
โหยน..............................ท็อง.
แพะหลังก็องแล่นเข้ากอเตย      อยู่นี่ไม่ได้ทำไต้แลกเคย
ชาวบ่อเตยตีเคยผางผาง               ชาวบ่อยางงอกหางยาวรี
อีโหล่หลุมพีชนวัวชนควาย         อีเหล่หางลายชนควายหางดอก
หมากพร้าวเรางอกริมเล               กวักๆเกวๆริมเลน้ำน้อย
โหนดสองร้อยชูขึ้นชูลง               นกกรงหัวนุ้ยนกกรงหัวใหญ่
แจวคอใครแจวคอผึ้งกา               ผึ้งกาเหอทำเรือให้ล่มน้ำส้มพี่เฟื่อง
เข้ตาเหลืองหักคอพี่เปื่อย             พี่เปื่อยเหอเอาไตรเรามาคีบผม
ไตรไม่คม(-)แม่ช่างเหล็ก                ช่างเหล็กเหอเอาเงินเรามาเอาทองเรามา
ซื้อตุ๊กตาให้น้องเราเล่น               ซื้อตุ๊กเต้นให้น้องเราชม
ซื้อข้าวหนมให้น้องเรากิน           ซื้อยายอินให้น้องนั่งเขี่ยไต้
ซื้อยายอ้ายให้น้องนั่งเป่าไฟ             ซื้อยายไมให้น้องไชตุ๊กตา
                นู่ไหร...นู่กวาง              เต้นโหยงหยางอยู่ป่าหญ้าคา
ลูกนุ้ยพ่อเหอเอาหอกพ่อมา          แทงกวางฟ้าให้ลูกพ่อกิน
กินข้าวไหร..กินข้าวขาว               เลี้ยงเมียสาวๆโทงทังโทงพลิ่น
เหนียวสองบาทนายนาดกินสิ้น    กินไม่สิ้นเทลงล่าง
หมาหัวด่างเก็บก้างเรากิน               หมาหัวหมินไปเรินมึงโด้
ขึ้นต้นโพธ์โพธิ์หัก                         ขึ้นต้นรักรักหักดังโผง
               แมงบี้สีซอ                        แหย้วๆหยอๆสายรัดสายคอน้าหลวงขาด
น้าหลวงพิพาทคาดไว้ใต้ถุน            ใช้เด็กให้มาบุญทุกค่ำทุกคืนตะหลิวขิว
ตีนจกยกคิ้วแมงบี้สีซอ                     แหย้วๆหยอๆสายรัดสายคอน้าหลวงขาด
น้าหลวงพิพาทคาดไว้ใต้เปล           หยิบออกมาเคล่หอมเร่หอมรส
หอมดอกไหรมั่ง..                             หอมดอกกระถินอินนินดอกเหลือง
สองดอกต่อเฟื้อง                               นายเมืองไม่ให้เราทัด
ทัดไปตาหนี                                       ตีซองเหน็บมวยไม้กลัด
ไม่ให้เราทัด.                                      ไม้กลัดเหน็บมวย.....ผม...
 โหยน.................ไทร                        ทำนาไกลควายขาดกินข้าว
หลบมาเรินตีลูกตีเต้า                          ตีเจ้าเหล้าตีเจ้าขวัญทอง
หาบฟืนหาบตอง                                โต้แก่ขวัญทองหาบไม้เช็ดขี้
อีลุ่มอีหลี่เช็ดขี้แม่ไก่                           ปลาช่อนตัวใหญ่กินไข่แมงดา
หัวเภตราควายขาวเสือขบ                   ใครกินกบมือด่างตีนด่าง
ใครกินค่างด่างผัวด่างเมีย.
เสียงเพลงยายไหลรื่นทุกคืนค่ำ
หลานยังจำก้องหูอยู่ไม่หาย
ความอบอุ่นลึกซึ้งคิดถึงยาย
ทั้งกลิ่นกายกลิ่นน้ำหมากยากจะลืม.
              (จบบทแรก)
ยังมีต่อนะขอรับ..ขออนุญาตยังไม่แปลเพราะเยอะมาก
ค่อยแปลรวมทีเดียวเลย....
แมวคราว..  18 พฤษภาคม 255				
comments powered by Disqus
  • แมวคราว

    18 พฤษภาคม 2550 12:18 น. - comment id 697739

    กลอนชุดนี้ผมตั้งใจเขียนให้ยายของผมครับ
    ขอฝากไว้ในบ้านกลอนไทยแห่งนี้ด้วย..
    หวังว่าจะช่วยจุดประกายความประทับใจในวัยเด็กให้เพื่อนๆอีกหลายคนที่มีอดีตแสนสุขในวัยเยาว์กับบุคคลอันเป้นที่รักเหมือนผมนะครับ....คิดถึงทุกคนเสมอครับ...29.gif46.gif36.gif36.gif
  • คนบนเกาะ

    18 พฤษภาคม 2550 12:27 น. - comment id 697746

    36.gifสวัสดีหวันเที่ยงน้องบาว  ชอบบทกลอนน้องบาวจังหู ทุกบทเลย  อยากทราบว่าคุณยายน้องบาวโหยเท่ไหน  
    บทกลอนมันออกจากชีวิจจริงเลยอ่ะ ชอบเดี๊ยนเลยคับ
  • ปลายตะวัน

    18 พฤษภาคม 2550 12:34 น. - comment id 697756

    46.gif
  • แมวคราว

    18 พฤษภาคม 2550 12:36 น. - comment id 697759

    หวัดดีหวันเที่ยงๆครับพี่บ่าว..
    ดีใจจังหูแลที่พี่บ่าวชอบ
    กำลังปั่นตอนต่อไปอยุ่ครับ
    ผมกะว่าจะเก็บไว้ให้ลูกๆหลานๆอ่าน
    จะได้รู้รากเหง้าของปู่ย่าตายาย
    และไม่ลืมถิ่นฐานบ้านกิดของตัวเอง
    บ้านยายผมอยู่อำเภอรัตภูมิจังหวัดสงขลาครับ
    ตอนเด็กๆเวลาปิดเทอม  ผมและพี่ๆน้องๆ
    รวมถึงลูกพี่ลูกน้องหลายๆคนไปอยุ่กับยาย
    สนุกและมีความสุขมากๆ..ไม่เคยลืมบรรยากาศเหล่านั้นเลยครับ..
    คิดถึงทีไรมีความสุขอยู่ลึกๆทุกที..
    
    ...ขอบคุณพี่บ่าวที่มาเยี่ยมนะครับ...
    46.gif
  • น้ำผึ้งเดือนห้า

    18 พฤษภาคม 2550 12:41 น. - comment id 697765

    อ่านแล้ว บ่เข้าใจ๋เลยแฮ๋ม..
    แปลให้ทีเน้อ...
  • คนบนเกาะ

    18 พฤษภาคม 2550 12:42 น. - comment id 697767

    36.gifขอบคุณคับน้องบาว หวางอ็อกไปที  พี่บาวขี้สงสัยจังหูนิ พี่บาวเมื่อก่อนก็ไปสงขลาบ่อยแต่โหยเครงไม่ค่อยได้ไปนิ อยู่เฝ้าร้าน แฟนกะพวกโล่ไปบ่อย  แฟนพี่บาวชาวระโนดคับ
  • แมวคราว

    18 พฤษภาคม 2550 13:13 น. - comment id 697792

    ที่แท้ก็เขยชาวระโนดนี่เอง..555
    ไม่ไกลกันครับ..ผมเคยไปเที่ยวระโนดสองสามครั้งเอง...บ้านเราที่เที่ยวเยอะครับ..
    พูดแล้วก้คิดถึงขึ้นมาตงิดๆนิ...
    
    กินไหรแล้วยังครับมื้อเที่ยง
    มาตะ..วันนี้ผมกินเกาเหลาเนื้อเปื่อยครับ..
    ซดน้ำร้อนๆได้แรงอก..46.gif
  • ไรไก่

    18 พฤษภาคม 2550 13:23 น. - comment id 697802

    36.gif36.gif
  • แมวคราว

    18 พฤษภาคม 2550 13:26 น. - comment id 697807

    หวัดีครับคุณน้ำผึ้ง
    คุณไรไก่และคุณตะวัน
    
    เดี่ยวลงคำแปลให้ทีหลังนะครับ
    เพราะต้องใช้เวลามาก
    ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ
    ทานข้าวเที่ยงกันละยัง46.gif
  • ทินกร

    18 พฤษภาคม 2550 13:31 น. - comment id 697813

    แวะเข้ามาอ่านคิดถึงยายน่ะครับ
    
                36.gif46.gif36.gif
  • เฌอมาลย์

    18 พฤษภาคม 2550 13:33 น. - comment id 697814

    7.gif17.gif5.gif
    
    ยาวมากๆ อ่านไป งง ไป ต้องติวเข้มแล้วละ27.gif
    
    ชอบพี่บ่าวคุยกันจริงๆสำเนียงทองแดงน่ารักนิ อิอิ30.gif
  • ศรรกรา

    18 พฤษภาคม 2550 13:41 น. - comment id 697827

    ศรรกราห่างใกล้ย่ายาย  เพราะท่านเสียไปนานแล้วค่ะ
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    18 พฤษภาคม 2550 13:59 น. - comment id 697864

    41.gif41.gif41.gif41.gif41.gif
    
    คิดถึงเหมือนกัน เกือบครบปีแล้วสินะที่ยายเสีย 56.gif
  • เพียงแพรว

    18 พฤษภาคม 2550 14:34 น. - comment id 697894

    อยู่บ้านตายายค่ะ บ้านพ่อกับแม่ไม่ค่อยอยู่
    
    หายหน้าไปนานๆพ่อแม่จะได้โอ๋ 
    
    อิอิ แผนสูง
    
    46.gif46.gif46.gif46.gif
  • whitelily

    18 พฤษภาคม 2550 15:08 น. - comment id 697916

    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif
  • มัสลิน

    18 พฤษภาคม 2550 19:15 น. - comment id 698003

    โชคดีจังไปอยู่ปักษ์ใต้มาหลายปี เลยทำให้เข้าใจภาษาพูดตอบโต้ของคุณแมวคราว กับคุณคนบนเกาะ ไม่งั้นต้องหาดิกชั่นนารี่ปักษ์ใต้มาเปิดกันจ้าละหวั่นแน่เลยค่ะ
            สำหรับข้อความตรงนี้ละไว้ในความเข้าใจใช่ป่าวคะ
    "ไตรไม่คม(-)แม่ช่างเหล็ก"
    หมายถึงกรรไกรไม่คม เลย กล่าวสบถคุณแม่ของช่างตีเหล็กใช่ป่าว? อิอิ  มึนตึ๊บบบบ
               24.gif
  • ปราณรวี

    18 พฤษภาคม 2550 23:54 น. - comment id 698104

    y1pCf3_0dD0LlESEQqZ4qPjVF9RpkJOzuJK853Pm
    เป็นบทกลอนที่น่าเก็บสะสมไว้มากเลยค่ะคุณแมวคราว
    เขียนปันทึกเรื่องราวต่างๆ ที่ประทับใจเป็นบทกลอน..
    อืมม ดีเหมือนกันค่ะ ถ้าเขียนยาวๆ แบบนี้ และเขียนถึง
    ทุกคนที่เกี่ยวข้อง สงสัยได้เป็นเล่มแน่เลยค่ะ
    
    36.gif11.gif16.gif
  • อิน

    19 พฤษภาคม 2550 14:16 น. - comment id 698220

    คิดถึงตอนเนเด็กจังเลย....อ่านแล้วได้อารมณ์ดีครับ
  • ร่มสัก

    19 พฤษภาคม 2550 19:24 น. - comment id 698308

    เห็นหัวข้อแล้วก็รีบคลิกมาอ่าน" คิดถึงยาย"
    ผมรักยายมากๆ แต่ยายผมเสียไปหลายปีแล้ว..ทุกวันนี้ยังคิดถึงยายเสมอ อยากบอกยายว่า หลานแอบร้องไห้อยู่บ่อยๆ พิมพ์อยู่นี่น้ำตายังคลอๆเลย...ยิ่งได้อ่านของคุณแมวคราวแล้วยิ่งคิดถึงยาย...เกิดแรงบันดาลใจอยากเขียนถึงท่านบ้าง  คงไม่ว่ากันนะครับเพราะถึงอย่างไรผมคงเขียนได้ไม่ลึกซึ้งจับใจเท่าบทกวีของคุณแมวคราว...ขออนุญาตไว้ตรงนี้เลยล่ะกันนะครับ29.gif41.gif29.gif
  • แมวคราว

    21 พฤษภาคม 2550 09:09 น. - comment id 698929

    ขอบคุณทุกๆท่านที่แวะมาเยี่ยมกันนะครับ..
    กลอนชุดคิดถึงยายนี้ผมตั้งใจจะเก็บเป็นผลงานส่วนตัวของผมเองเอาไว้ให้อนุชนรุ่นหลังๆในตระกูลของผมอ่านกันครับ..จะได้ไม่ลืมกำพืดและบรรพชนของตัวเอง...บอกตรงๆว่าเห็นอารยธรรมตะวันตกหรือใกล้บ้านที่คืบคลานเข้ามาเกาะกุมพื้นที่สมองของเยาวชนรุ่นหลังๆแล้วผมสยองครับ...กลัวลูกหลานผมจะเป็นคนไร้ราก...ตามดมก้นต่างชาติจนลืมกำพืดของตนเอง...อยากฝากบอกพวกเขาว่าท้องไร่ท้องนาชนบทในเมืองไทยของเรานี่แหละ..คือที่เกิดที่ตายที่อยู่ที่กินของปู่ย่าตาทวดของพวกเขา..อย่าได้ลืมบุญคุณ..
    
    คนกตัญูญุรู้คุณบิดามารดาทั้งเหล่าบรรพชนและแผ่นดินถิ่นเกิดนั้น..ไม่มีวันตกทุกข์ได้ยากหรอกครับ...ผมเชื่อในอานิสงค์เหล่านี้..
    และหวังว่าเพื่อนๆผู้มีจิตสำนึกดีของผมในบ้านกลอนไทยทุกคนคงคิดไม่แตกต่างไปจากผมนะครับ...ร่วมกันสืบสานไว้เถอด
    
    ผมขอขอบคุณเพื่อนๆทุกท่านอีกครั้งที่แวะมาเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจนะครับ...ผมอาจจะยังอ่อนด้อยในด้านการเขียน..แต่ความตั้งใจจริงและรักภาษาไทยของผมเกินร้อยครับ..
    อาจจะขลุกๆขลักๆไปบ้างตามประสาผมแต่ทุกบทกลอนผมเขียนด้วยความตั้งใจจริงๆครับ..
    
    ขออภัยด้วยหากผมไม่มีเวลาตอบกระทู้เป็นการส่วนตัวนะครับ..บางช่วงก็แทบไม่มีเวลาเลย..ต้องขออนุญาตตอบกระทู้เพื่อนๆรวมๆกันไปบ้าง..คงไม่ถือโทษโกรธเคืองกันนะครับ
    แล้วคุยกันใหม่โอกาสหน้า..หวัดดีครับ..
    46.gif29.gif29.gif36.gif
  • แมวคราวตัวจริงเสียงจริงจ้า..

    21 พฤษภาคม 2555 14:46 น. - comment id 1234273

    ขอเรียนมิตรรักนักกลอนให้ทราบว่า
    นามปากกาแถก ดิกดิก
    และแมวคราวนี้
    ข้าพเจ้าเลิกใช้ไปแล้ว
    หากมีผู้ใช้ซ้ำอีกก็ไม่ใช่ข้าพเจ้า
    เพราะข้าพเจ้าได้ไปเขียนในเวปใหม่
    ในนามแฝงใหม่มาได้ประมาณสามปีกว่าแล้ว
    
    หากคิดถึงกันก็เมล์คุยกันได้ที่
    
    meawkrown@hotmail.com
    
    ตัวจริงเสียงจริงไม่เคยเปลี่ยนเมล์..อิๆๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน