แม่เอ๋ย แม่จ๋า คืนนี้ ฟ้าหม่น หวังแม่ สุขล้น ที่บน ฟ้าไกล ลูกนี้ คิดถึง หมดซึ่ง หัวใจ หมายแม่ รู้ได้ ทรวงใน ลูกยา น้ำตา หลั่งไหล หัวใจ โหยหา สุดคืน เวลา โรยล้า อาวรณ์ กุหลาบ หินขาว เมื่อคราว แม่สอน ปลูกไว้ ก่อนนอน อนุสรณ์ ถึงกัน คืนแรม แกมดาว วับวาว สุขสันต์ ขอรัก จากจันทร์ กล่อมขวัญ แม่เอย ***หวังว่ากลอนบทนี้ จะดลใจให้ลูกๆทุกคนได้ใช้เวลากับแม่มากๆ
18 พฤษภาคม 2550 03:15 น. - comment id 697516
แจ่มมากคะ ไพเราะจริงๆ
18 พฤษภาคม 2550 14:17 น. - comment id 697880
เมื่อวานแพรวไปทานข้าว แล้วดันนั่งหน้าจอทีวีเลยเห็นข่าวของยายคนหนึ่งที่อยู่คนเดียวไม่ค่อยสบาย เวลาหุงหาอาหารก็ต้องคอยเรียกคนที่ผ่านไปมาช่วย เวลาที่ปวดขา เห้นแล้วน้ำตาจะไหล ทั่งที่มีลูก แต่ไม่มีใครมาดูแลเลย ปกติแพรวไม่ค่อยดุเรื่องแบบนี้ แต่วันนี้มันสุดวิสัยจริงๆ ถ้าปิดหูได้คงปิดหูค่ะ ไม่อยากฟังเลย รู้สึกว่าเป็นข่าวภาคค่ำของช่อง 7 วงเวียนชีวิตหรือเปล่าน๊าไม่แน่ใจ พร่ำมาซะยาวเลย อิอิไม่ว่ากันนะคะ อยากให้ทุกคนรักและดุแลบุพการีค่ะ