เปลือยวิญญาณล่องค้น หวังอิสระสัตย์พ้น ณ เวิ้ง นิรันดร์ กาลเวลาหยุดย้าย ดิ่งจิตจุดสุดท้าย ข่มข้ามคืนวัน สงัดสดับลับขอบฟ้า ประหนึ่งชิดสนิทหน้า โลกก้องจำนรรจ์ โครมครืนตื่นล้มหล้า น้ำตกตาดตากท้า กระเซ็นฟุ้งฝอยสวรรค์ หริ่งกริ่งกรีดปีกซร้อง แว่วแว่วหุบผาก้อง อกสะท้านตามมัน สรรพสำเนียงเสียงต่อสู้ สะท้อนอยู่สำนึกรู้ มิร้างเลิกประชัน ลมโลมรื่นชื่นช้อย ไล้ไม้ใบใหญ่น้อย ระริกรู้โดยพลัน คนเคี่ยวเกี่ยวอักขระร้อย ดื่มด่ำเหงาเศร้าสร้อย ท่องท้องทะเลฝัน วิสาขากระจ่างแจ้ง อาบอิ่มนวลเปียกแป้ง แหวกไหว้ชเลจันทร์ ลมหายใจสุดท้าย บาดน้ำตาแต้มป้าย ป่ายแต้มแตะตะวัน ไฟใจไหวระริกดิ้น ครุ่นคิดคำนึงสิ้น ยอกย้อนงงงัน เปลือยวิญญาณเปล่าพ้น วนวัฏฏะว่ายก้น กิเลสกล้ากีดกัน เทพระวี 18 /07/ 2538 **************************
13 พฤษภาคม 2550 21:12 น. - comment id 695042
จัดเท่ดีครับ สมกับยุคไฮเท็ค
13 พฤษภาคม 2550 23:24 น. - comment id 695146
เก่งจังเลยค่ะ ผลงานนี้เป็นกลอนลักษณะไหนหรือค่ะ ไงช่วยอธิบายให้สักนิดนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
14 พฤษภาคม 2550 17:39 น. - comment id 695565
สุดยอดดดดดดดดดด
17 พฤษภาคม 2550 23:39 น. - comment id 697490
ฝึกเขียนครับ เป็นโคลงสองสุภาพ ครับ ฝีมือยัง อ่อนด้อย อยู่ ท่านผู้รู้ โปรดชี้แนะด้วยครับ
14 มิถุนายน 2551 09:39 น. - comment id 861812
เยี่ยมมากค่ะ งานงาม